Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διομολογητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διομολογητέος διομολογητέον

Structure: διομολογητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diomologe/w의 분사형

Sense

  1. one must concede

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative διομολογητέος διομολογήτεον
Genitive διομολογητέου διομολογητέου
Dative διομολογητέῳ διομολογητέῳ
Accusative διομολογητέον διομολογήτεον
Vocative διομολογητέε διομολογήτεον
DualN/A/V διομολογητέω διομολογητέω
G/D διομολογητέοιν διομολογητέοιν
PluralNominative διομολογητέοι διομολογήτεα
Genitive διομολογητέων διομολογητέων
Dative διομολογητέοις διομολογητέοις
Accusative διομολογητέους διομολογήτεα
Vocative διομολογητέοι διομολογήτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective διομολογητέος διομολογητέου διομολογητεότερος διομολογητεοτέρου διομολογητεότατος διομολογητεοτάτου
Adverb διομολογητέως διομολογητεότερον διομολογητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. one must concede

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION