Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διημερεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διημερεύω διημερεύσω

Structure: δι (Prefix) + ἡμερεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stay through the day, pass the day

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημερεύω διημερεύεις διημερεύει
Dual διημερεύετον διημερεύετον
Plural διημερεύομεν διημερεύετε διημερεύουσιν*
SubjunctiveSingular διημερεύω διημερεύῃς διημερεύῃ
Dual διημερεύητον διημερεύητον
Plural διημερεύωμεν διημερεύητε διημερεύωσιν*
OptativeSingular διημερεύοιμι διημερεύοις διημερεύοι
Dual διημερεύοιτον διημερευοίτην
Plural διημερεύοιμεν διημερεύοιτε διημερεύοιεν
ImperativeSingular διημέρευε διημερευέτω
Dual διημερεύετον διημερευέτων
Plural διημερεύετε διημερευόντων, διημερευέτωσαν
Infinitive διημερεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διημερευων διημερευοντος διημερευουσα διημερευουσης διημερευον διημερευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημερεύομαι διημερεύει, διημερεύῃ διημερεύεται
Dual διημερεύεσθον διημερεύεσθον
Plural διημερευόμεθα διημερεύεσθε διημερεύονται
SubjunctiveSingular διημερεύωμαι διημερεύῃ διημερεύηται
Dual διημερεύησθον διημερεύησθον
Plural διημερευώμεθα διημερεύησθε διημερεύωνται
OptativeSingular διημερευοίμην διημερεύοιο διημερεύοιτο
Dual διημερεύοισθον διημερευοίσθην
Plural διημερευοίμεθα διημερεύοισθε διημερεύοιντο
ImperativeSingular διημερεύου διημερευέσθω
Dual διημερεύεσθον διημερευέσθων
Plural διημερεύεσθε διημερευέσθων, διημερευέσθωσαν
Infinitive διημερεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διημερευομενος διημερευομενου διημερευομενη διημερευομενης διημερευομενον διημερευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημερεύσω διημερεύσεις διημερεύσει
Dual διημερεύσετον διημερεύσετον
Plural διημερεύσομεν διημερεύσετε διημερεύσουσιν*
OptativeSingular διημερεύσοιμι διημερεύσοις διημερεύσοι
Dual διημερεύσοιτον διημερευσοίτην
Plural διημερεύσοιμεν διημερεύσοιτε διημερεύσοιεν
Infinitive διημερεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διημερευσων διημερευσοντος διημερευσουσα διημερευσουσης διημερευσον διημερευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημερεύσομαι διημερεύσει, διημερεύσῃ διημερεύσεται
Dual διημερεύσεσθον διημερεύσεσθον
Plural διημερευσόμεθα διημερεύσεσθε διημερεύσονται
OptativeSingular διημερευσοίμην διημερεύσοιο διημερεύσοιτο
Dual διημερεύσοισθον διημερευσοίσθην
Plural διημερευσοίμεθα διημερεύσοισθε διημερεύσοιντο
Infinitive διημερεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διημερευσομενος διημερευσομενου διημερευσομενη διημερευσομενης διημερευσομενον διημερευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημέρευον διημέρευες διημέρευεν*
Dual διημερεύετον διημερευέτην
Plural διημερεύομεν διημερεύετε διημέρευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διημερευόμην διημερεύου διημερεύετο
Dual διημερεύεσθον διημερευέσθην
Plural διημερευόμεθα διημερεύεσθε διημερεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πυρέττων γὰρ μόνοσ ἐφ’ ἑαυτοῦ διημέρευε μηδένα προσιέμενοσ, ἄχρι οὗ βέβαιον αἴσθοιτο ῥᾳστώνην καὶ μεταβολὴν τοῦ νοσήματοσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 5 3:4)
  • ἔπειτα διημέρευε κυνηγῶν ἢ δικάζων ἢ συντάττων τι τῶν πολεμικῶν ἢ ἀναγινώσκων. (Plutarch, Alexander, chapter 23 2:3)
  • τῇ δὲ ἑξῆσ λουσάμενοσ εἰσ τὸν θάλαμον μετῆλθε, καὶ διημέρευε πρὸσ Μήδιον κυβεύων. (Plutarch, Alexander, chapter 76 1:3)

Synonyms

  1. to stay through the day

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION