Sense

1. to shake violently, to wag, to keep wagging
2. to confound, throw into confusion
3. to extort money from

Examples

• πύργουσ τε οὖν καὶ καταπέλτασ ἐπάγων καὶ χελώνασ ἔνια διέσειε, καὶ δρεπάνοισ ἀπὸ κάλων ἐπάλξεισ τε κατέσυρε καὶ τὸ τεῖχοσ ἀπεγύμνου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 2:4)
• καὶ γίγνεται μὲν οὕτω, καὶ διεσείετο μάλιστα τοῖσ ὑπάτοισ ἡ γνώμη ὑπὸ δέουσ ἢ φθόνου, ὡσ τῶν ἀνδρῶν καὶ τὰ ἄλλα αὑτοὺσ ὑπεροισόντων ἐν τῇ πολιτείᾳ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 19 7:6)
• καὶ γὰρ δὴ προσαγαγόντεσ ταύτῃ τὰσ ἑλεπόλεισ οἱ Ῥωμαῖοι διέσειον τὸ τεῖχοσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 537:2)
• οἱ δὲ τὸν τοῦ Δαρείου τεθρίππου ζυγὸν ἐπέχοντεσ ἵπποι, τραυματιζόμενοι πυκνῶσ καὶ διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν περὶ αὐτοὺσ σωρευομένων νεκρῶν πτυρόμενοι, τὰ μὲν χαλινὰ διεσείοντο, παρ’ ὀλίγον δὲ καὶ αὐτὸν τὸν Δαρεῖον εἰσ τοὺσ πολεμίουσ ἐξήνεγκαν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 34 6:1)
• καὶ τῶν μὲν τοὺσ υἱεῖσ, τῶν δὲ τοὺσ ἄνδρασ ἀνακαλούμενοσ ἐπὶ προφάσεσιν ἀλόγοισ διέσειε, καὶ πολλὴν ἀσέλγειαν ἐναπεδείκνυτο καὶ παρανομίαν. (Polybius, Histories, book 10, chapter 26 4:1)

Similar forms

• διασείσας (4)
• διασεῖσαι (3)
• διασέσωκε (2)
• διασείουσι (2)
• διασείων (2)
• διασείουσαι (1)
• διασείσητε (1)
• διασεσωκὼς (1)
• διασείειν (1)
• διασείσειν (1)
• διασείστους (1)
• διασείουσα (1)
• διασείσῃ (1)
• διασεσωκώς (1)
• διασείσασα (1)
• διασέσυρκε (1)
• διασεῖσθαι (1)
• διασέσωται (1)
• διασείοντος (1)
• διασείσεταί (1)
• διασέσωκεν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.