Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασείω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diaseiō

Principal Part: διασείω διασείσω

Structure: δια (Prefix) + σεί (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shake violently, to wag, to keep wagging
  2. to confound, throw into confusion
  3. to extort money from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασείω διασείεις διασείει
Dual διασείετον διασείετον
Plural διασείομεν διασείετε διασείουσι(ν)
SubjunctiveSingular διασείω διασείῃς διασείῃ
Dual διασείητον διασείητον
Plural διασείωμεν διασείητε διασείωσι(ν)
OptativeSingular διασείοιμι διασείοις διασείοι
Dual διασείοιτον διασειοίτην
Plural διασείοιμεν διασείοιτε διασείοιεν
ImperativeSingular διασείε διασειέτω
Dual διασείετον διασειέτων
Plural διασείετε διασειόντων, διασειέτωσαν
Infinitive διασείειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασειων διασειοντος διασειουσα διασειουσης διασειον διασειοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασείομαι διασείει, διασείῃ διασείεται
Dual διασείεσθον διασείεσθον
Plural διασειόμεθα διασείεσθε διασείονται
SubjunctiveSingular διασείωμαι διασείῃ διασείηται
Dual διασείησθον διασείησθον
Plural διασειώμεθα διασείησθε διασείωνται
OptativeSingular διασειοίμην διασείοιο διασείοιτο
Dual διασείοισθον διασειοίσθην
Plural διασειοίμεθα διασείοισθε διασείοιντο
ImperativeSingular διασείου διασειέσθω
Dual διασείεσθον διασειέσθων
Plural διασείεσθε διασειέσθων, διασειέσθωσαν
Infinitive διασείεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασειομενος διασειομενου διασειομενη διασειομενης διασειομενον διασειομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασείσω διασείσεις διασείσει
Dual διασείσετον διασείσετον
Plural διασείσομεν διασείσετε διασείσουσι(ν)
OptativeSingular διασείσοιμι διασείσοις διασείσοι
Dual διασείσοιτον διασεισοίτην
Plural διασείσοιμεν διασείσοιτε διασείσοιεν
Infinitive διασείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασεισων διασεισοντος διασεισουσα διασεισουσης διασεισον διασεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασείσομαι διασείσει, διασείσῃ διασείσεται
Dual διασείσεσθον διασείσεσθον
Plural διασεισόμεθα διασείσεσθε διασείσονται
OptativeSingular διασεισοίμην διασείσοιο διασείσοιτο
Dual διασείσοισθον διασεισοίσθην
Plural διασεισοίμεθα διασείσοισθε διασείσοιντο
Infinitive διασείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασεισομενος διασεισομενου διασεισομενη διασεισομενης διασεισομενον διασεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέσειον διέσειες διέσειε(ν)
Dual διεσείετον διεσειέτην
Plural διεσείομεν διεσείετε διέσειον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσειόμην διεσείου διεσείετο
Dual διεσείεσθον διεσειέσθην
Plural διεσειόμεθα διεσείεσθε διεσείοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πύργους τε οὖν καὶ καταπέλτας ἐπάγων καὶ χελώνας ἔνια διέσειε, καὶ δρεπάνοις ἀπὸ κάλων ἐπάλξεις τε κατέσυρε καὶ τὸ τεῖχος ἀπεγύμνου. (Appian, The Foreign Wars, chapter 6 2:4)
  • καὶ γίγνεται μὲν οὕτω, καὶ διεσείετο μάλιστα τοῖς ὑπάτοις ἡ γνώμη ὑπὸ δέους ἢ φθόνου, ὡς τῶν ἀνδρῶν καὶ τὰ ἄλλα αὑτοὺς ὑπεροισόντων ἐν τῇ πολιτείᾳ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 19 7:6)
  • καὶ γὰρ δὴ προσαγαγόντες ταύτῃ τὰς ἑλεπόλεις οἱ Ῥωμαῖοι διέσειον τὸ τεῖχος. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 537:2)
  • οἱ δὲ τὸν τοῦ Δαρείου τεθρίππου ζυγὸν ἐπέχοντες ἵπποι, τραυματιζόμενοι πυκνῶς καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν περὶ αὐτοὺς σωρευομένων νεκρῶν πτυρόμενοι, τὰ μὲν χαλινὰ διεσείοντο, παρ ὀλίγον δὲ καὶ αὐτὸν τὸν Δαρεῖον εἰς τοὺς πολεμίους ἐξήνεγκαν. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 34 6:1)
  • καὶ τῶν μὲν τοὺς υἱεῖς, τῶν δὲ τοὺς ἄνδρας ἀνακαλούμενος ἐπὶ προφάσεσιν ἀλόγοις διέσειε, καὶ πολλὴν ἀσέλγειαν ἐναπεδείκνυτο καὶ παρανομίαν. (Polybius, Histories, book 10, chapter 26 4:1)

Synonyms

  1. to shake violently

  2. to confound

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION