Sense

1. to tend cattle, to range the fields, graze
2. to tend, serve, worship, being constantly engaged
3. to delude, beguile, I feed myself, cheat myself

Examples

• ἄκραισ ἐπὶ ῥηγμῖσιν ἀξένου πόρου ‐ καὶ τίσ θαλάσσησ βουκόλοισ κοινωνία; (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode16)
• σκώπτει δ’ αὐτὸν εἰσ τὰ ποιήματα καὶ ἐν Βουκόλοισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 39 1:58)
• οὐ γὰρ ἔτι δίκαιοί εἰσιν ἐν βουκόλοισ καὶ ἄδοξον βίον ζῆν ἔμοιγε ὄντεσ συγγενεῖσ, ἄλλωσ τε καὶ θεῶν προνοίᾳ σωζόμενοι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 82 9:3)
• ὁμοίουσ εἶναι τοῖσ πονηροῖσ βουκόλοισ, οἳ παραλαβόντεσ ἰσχυρὰσ τὰσ βοῦσ καὶ πολλάσ, ὀλίγασ καὶ ἀσθενεστέρασ ποιοῦσιν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 15:1)
• τὴν οὖν ἐρημίαν κατανοήσαντεσ Ῥωμαῖοι κατακτησάμενοι τά τε ὄρη καὶ τῶν πεδίων τὰ πλεῖστα ἱπποφορβοῖσ καὶ βουκόλοισ καὶ ποιμέσι παρέδοσαν· (Strabo, Geography, Book 6, chapter 2 12:9)

Similar forms

• βουκόλος (49)
• βουκόλον (31)
• βουκόλια (22)
• βουκολικᾶς (21)
• βουκόλων (20)
• βουκόλοι (16)
• βουκόλου (15)
• βουκολίων (13)
• βουκόλους (10)
• βουκόλε (8)
• Βουκόλιον (6)
• βουκόλοις (6)
• βουκόλῳ (6)
• βουκολέοντι (5)
• βουκολεῖν (3)
• βουκολίας (3)
• βουκολέοντο (3)
• βουκολίοις (3)
• βουκολέοντα (3)
• βουκόλι (2)
• βουκολίου (2)
• Βουκολιδῶν (2)
• Βουκολίωνος (2)
• βουκολικὸν (2)
• βουκολικοὺς (2)
• Βουκολίωνι (2)
• βουκολεῖς (2)
• βουκολέων (2)
• βουκολίοισι (2)
• βουκολίδα (2)
• Βουκολίωνα (2)
• βουκόλοισιν (1)
• βουκολῶ (1)
• βουκόλ (1)
• βουκολίαι (1)
• βουκολοῦντι (1)
• βουκολεῖτε (1)
• βουκολιάζευ (1)
• βουκολῶν (1)
• βουκολεῖ (1)
• βουκολήσεως (1)
• Βουκολιανὸς (1)
• [βουκολικάν (1)
• βουκόλιαί (1)
• Βουκολίδαο (1)
• βουκόλἰ (1)
• [Βουκολιάζεο (1)
• βουκολικῆς (1)
• βουκολισμός (1)
• Βουκολιανόν (1)
• Βουκολικαὶ (1)
• βουκολιαξῇ (1)
• βουκολικὸς (1)
• βουκό]λος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.