Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βαρβαρόφωνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: βαρβαρόφωνος

Structure: βαρβαροφων (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

  1. speaking a foreign tongue

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative βαρβαρόφωνος βαρβαρόφωνον
Genitive βαρβαροφώνου βαρβαροφώνου
Dative βαρβαροφώνῳ βαρβαροφώνῳ
Accusative βαρβαρόφωνον βαρβαρόφωνον
Vocative βαρβαρόφωνε βαρβαρόφωνον
DualN/A/V βαρβαροφώνω βαρβαροφώνω
G/D βαρβαροφώνοιν βαρβαροφώνοιν
PluralNominative βαρβαρόφωνοι βαρβαρόφωνα
Genitive βαρβαροφώνων βαρβαροφώνων
Dative βαρβαροφώνοις βαρβαροφώνοις
Accusative βαρβαροφώνους βαρβαρόφωνα
Vocative βαρβαρόφωνοι βαρβαρόφωνα
Positive Comparative Superlative
Adjective βαρβαρόφωνος βαρβαροφώνου βαρβαροφωνότερος βαρβαροφωνοτέρου βαρβαροφωνότατος βαρβαροφωνοτάτου
Adverb βαρβαροφώνως βαρβαροφωνότερον βαρβαροφωνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Νάστησ αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων, οἳ Μίλητον ἔχον Φθιρῶν τ’ ὄροσ ἀκριτόφυλλον Μαιάνδρου τε ῥοὰσ Μυκάλησ τ’ αἰπεινὰ κάρηνα· (Homer, Iliad, Book 2 101:1)
  • τοῦ ποιητοῦ δ’ εἰρηκότοσ οὑτωσί Μάσθλησ αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων, οὐκ ἔχει λόγον πῶσ τοσαῦτα εἰδὼσ ἔθνη βάρβαρα μόνουσ εἴρηκε βαρβαροφώνουσ τοὺσ Κᾶρασ, βαρβάρουσ δ’ οὐδένασ· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:1)
  • μὴ λεγομένων τε βαρβάρων πῶσ ἔμελλεν εὖ λεχθήσεσθαι τὸ βαρβαροφώνων; (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:6)

Synonyms

  1. speaking a foreign tongue

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION