Ancient Greek-English Dictionary Language

βαρβαρόφωνος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: βαρβαρόφωνος

Structure: βαρβαροφων (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

  1. speaking a foreign tongue

Examples

  • ἄλλοι δ’ ἀντιτιθέασιν ὅτι καὶ βαρβάρουσ εἴρηκεν, εἰπών γε βαρβαροφώνουσ τοὺσ Κᾶρασ, καὶ Ἕλληνασ τοὺσ πάντασ ἀνδρόσ, τοῦ κλέοσ εὐρὺ καθ’ Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργοσ· (Strabo, Geography, Book 8, chapter 6 12:5)
  • τοῦ ποιητοῦ δ’ εἰρηκότοσ οὑτωσί Μάσθλησ αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων, οὐκ ἔχει λόγον πῶσ τοσαῦτα εἰδὼσ ἔθνη βάρβαρα μόνουσ εἴρηκε βαρβαροφώνουσ τοὺσ Κᾶρασ, βαρβάρουσ δ’ οὐδένασ· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:1)
  • ἡμεῖσ δὲ ζητοῦμεν διὰ τί βαρβαροφώνουσ καλεῖ, βαρβάρουσ δ’ οὐδ’ ἅπαξ. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:9)
  • οὕτωσ οὖν καὶ τὸ βαρβαροφωνεῖν καὶ τοὺσ βαρβαροφώνουσ δεκτέον τοὺσ κακῶσ ἑλληνίζοντασ· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 2 54:29)

Synonyms

  1. speaking a foreign tongue

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION