Hellas Alive Dictionary - ασυμβολος

Ancient Greek-English Dictionary

ἀσύμβολος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀσύμβολος ἀσύμβολη ἀσύμβολον

Structure: ἀ (Prefix) + συμβολ (Stem) + ος (Ending)

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀσύμβολος ἀσυμβόλου	ἀσυμβολώτερος ἀσυμβολωτέρου	ἀσυμβολώτατος ἀσυμβολωτάτου
Adverb	ἀσυμβόλως	ἀσυμβολώτερον	ἀσυμβολώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἄγριον οὖν ἡμῶν ὄντα καὶ ἀσύμβολον τὸν βίον τοῦτο τὸ στοιχεῖον συνῆψε καὶ τέλειον ἐποίησε, διορθούμενον ταῖσ παρ’ ἀλλήλων ἐπικουρίαισ καὶ ἀντιδόσεσι, κοινωνίαν δ’ ἐργαζόμενον καὶ φιλίαν. (Plutarch, Aquane an ignis sit utilior, chapter, section 7 2:1)
ἀσύμβολον κώθωνα μὴ παραλίμπανε. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 14 3:4)
ἥδε γὰρ δαμάζεται ἑφθοῖσ προσώποισ ἰχθύων χειρουμένη, ἄγουσ1’ ὑπ’ αὐτὰ σώματ’ ἀρίστου πύλασ, ἀσύμβολον κλίνειν τ’ ἀναγκάζει φύσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 11 2:1)
οὐδ’ ἐστὶν αὐτῷ πάτριον ὄντ’ ἀσύμβολον ἰχθὺν ἔχοντα ψῆφον ἀδικεῖν οὐδένα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 44 3:3)
τὸ δ’ ἀσύμβολον εὑρ͂ε γελοῖα λέγειν Ῥαδάμανθυσ καὶ Παλαμήδησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 33)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기