Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀρχηγετέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀρχηγετέω

Structure: ἀρχηγετέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make a beginning

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρχηγέτω ἀρχηγέτεις ἀρχηγέτει
Dual ἀρχηγέτειτον ἀρχηγέτειτον
Plural ἀρχηγέτουμεν ἀρχηγέτειτε ἀρχηγέτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀρχηγέτω ἀρχηγέτῃς ἀρχηγέτῃ
Dual ἀρχηγέτητον ἀρχηγέτητον
Plural ἀρχηγέτωμεν ἀρχηγέτητε ἀρχηγέτωσιν*
OptativeSingular ἀρχηγέτοιμι ἀρχηγέτοις ἀρχηγέτοι
Dual ἀρχηγέτοιτον ἀρχηγετοίτην
Plural ἀρχηγέτοιμεν ἀρχηγέτοιτε ἀρχηγέτοιεν
ImperativeSingular ἀρχηγε͂τει ἀρχηγετεῖτω
Dual ἀρχηγέτειτον ἀρχηγετεῖτων
Plural ἀρχηγέτειτε ἀρχηγετοῦντων, ἀρχηγετεῖτωσαν
Infinitive ἀρχηγέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχηγετων ἀρχηγετουντος ἀρχηγετουσα ἀρχηγετουσης ἀρχηγετουν ἀρχηγετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρχηγέτουμαι ἀρχηγέτει, ἀρχηγέτῃ ἀρχηγέτειται
Dual ἀρχηγέτεισθον ἀρχηγέτεισθον
Plural ἀρχηγετοῦμεθα ἀρχηγέτεισθε ἀρχηγέτουνται
SubjunctiveSingular ἀρχηγέτωμαι ἀρχηγέτῃ ἀρχηγέτηται
Dual ἀρχηγέτησθον ἀρχηγέτησθον
Plural ἀρχηγετώμεθα ἀρχηγέτησθε ἀρχηγέτωνται
OptativeSingular ἀρχηγετοίμην ἀρχηγέτοιο ἀρχηγέτοιτο
Dual ἀρχηγέτοισθον ἀρχηγετοίσθην
Plural ἀρχηγετοίμεθα ἀρχηγέτοισθε ἀρχηγέτοιντο
ImperativeSingular ἀρχηγέτου ἀρχηγετεῖσθω
Dual ἀρχηγέτεισθον ἀρχηγετεῖσθων
Plural ἀρχηγέτεισθε ἀρχηγετεῖσθων, ἀρχηγετεῖσθωσαν
Infinitive ἀρχηγέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρχηγετουμενος ἀρχηγετουμενου ἀρχηγετουμενη ἀρχηγετουμενης ἀρχηγετουμενον ἀρχηγετουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῦ γηγενοῦσ γάρ εἰμ’ ἐγὼ Παλαίχθονοσ ἶνισ Πελασγόσ, τῆσδε γῆσ ἀρχηγέτησ. (Aeschylus, Suppliant Women, episode 3:10)
  • πότερον ἐχώρει βαιὸσ ἢ πολλοὺσ ἔχων ἄνδρασ λοχίτασ, οἷ’ ἀνὴρ ἀρχηγέτησ; (Sophocles, Oedipus Tyrannus, episode 2:1)
  • ὁ δὲ Ἀρχηγέτησ Ἀπόλλωνοσ ἀγαλμάτιόν ἐστιν, ὃ πρῶτον ἐστήσαντο Ναξίων οἱ εἰσ Σικελίαν ἀπῳκισμένοι. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 12 1:12)
  • ἐποίησε δὲ πρῶτοσ αὐτὸσ ἑαυτὸν, οὐ Κρήτησ ἐν εὐώδεσιν ἄντροισ τραφεὶσ, οὐδ’ ἐμέλλησεν αὐτὸν Κρόνοσ καταπιεῖν, οὐδ’ ἀντ’ ἐκείνου λίθον κατέπιεν, οὐδ’ ἐκινδύνευσε Ζεὺσ οὐδὲ μή ποτε κινδυνεύσῃ, οὐδ’ ἔστι πρεσβύτερον οὐδὲν Διὸσ, οὐ μᾶλλόν γε ἢ υἱεῖσ τε πατέρων πρεσβύτεροι γένοιντ’ ἂν καὶ τὰ γιγνόμενα τῶν ποιούντων, ἀλλ’ ὅδε ἐστὶ πρῶτόσ τε καὶ πρεσβύτατοσ καὶ ἀρχηγέτησ τῶν πάντων, αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ γενόμενοσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:11)
  • πεπύσθαι δέ τινα ἤδη καὶ τῶν ἐν Ὑπερβορέοισ οἶμαι τὸν περὶ Κυζίκου χρησμὸν καὶ τὸν μάρτυρα τῆσ εὐδαιμονίασ τῇ πόλει, ὃσ ταῖσ μὲν ἄλλαισ πόλεσιν ἐξηγητήσ ἐστι, τῇ δὲ πόλει ταύτῃ καὶ ἀρχηγέτησ. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:1)

Synonyms

  1. to make a beginning

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION