Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκοσμέω?

ε-contract Verb; Transliteration: apokosmeō

Principal Part: ἀποκοσμέω

Structure: ἀπο (Prefix) + κοσμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to restore order by clearing away, to clear away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκοσμῶ ἀποκοσμεῖς ἀποκοσμεῖ
Dual ἀποκοσμεῖτον ἀποκοσμεῖτον
Plural ἀποκοσμοῦμεν ἀποκοσμεῖτε ἀποκοσμοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἀποκοσμῶ ἀποκοσμῇς ἀποκοσμῇ
Dual ἀποκοσμῆτον ἀποκοσμῆτον
Plural ἀποκοσμῶμεν ἀποκοσμῆτε ἀποκοσμῶσι(ν)
OptativeSingular ἀποκοσμοῖμι ἀποκοσμοῖς ἀποκοσμοῖ
Dual ἀποκοσμοῖτον ἀποκοσμοίτην
Plural ἀποκοσμοῖμεν ἀποκοσμοῖτε ἀποκοσμοῖεν
ImperativeSingular ἀποκόσμει ἀποκοσμείτω
Dual ἀποκοσμεῖτον ἀποκοσμείτων
Plural ἀποκοσμεῖτε ἀποκοσμούντων, ἀποκοσμείτωσαν
Infinitive ἀποκοσμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοσμων ἀποκοσμουντος ἀποκοσμουσα ἀποκοσμουσης ἀποκοσμουν ἀποκοσμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκοσμοῦμαι ἀποκοσμεῖ, ἀποκοσμῇ ἀποκοσμεῖται
Dual ἀποκοσμεῖσθον ἀποκοσμεῖσθον
Plural ἀποκοσμούμεθα ἀποκοσμεῖσθε ἀποκοσμοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποκοσμῶμαι ἀποκοσμῇ ἀποκοσμῆται
Dual ἀποκοσμῆσθον ἀποκοσμῆσθον
Plural ἀποκοσμώμεθα ἀποκοσμῆσθε ἀποκοσμῶνται
OptativeSingular ἀποκοσμοίμην ἀποκοσμοῖο ἀποκοσμοῖτο
Dual ἀποκοσμοῖσθον ἀποκοσμοίσθην
Plural ἀποκοσμοίμεθα ἀποκοσμοῖσθε ἀποκοσμοῖντο
ImperativeSingular ἀποκοσμοῦ ἀποκοσμείσθω
Dual ἀποκοσμεῖσθον ἀποκοσμείσθων
Plural ἀποκοσμεῖσθε ἀποκοσμείσθων, ἀποκοσμείσθωσαν
Infinitive ἀποκοσμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκοσμουμενος ἀποκοσμουμενου ἀποκοσμουμενη ἀποκοσμουμενης ἀποκοσμουμενον ἀποκοσμουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεκόσμουν ἀπεκόσμεις ἀπεκόσμει(ν)
Dual ἀπεκοσμεῖτον ἀπεκοσμείτην
Plural ἀπεκοσμοῦμεν ἀπεκοσμεῖτε ἀπεκόσμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεκοσμούμην ἀπεκοσμοῦ ἀπεκοσμεῖτο
Dual ἀπεκοσμεῖσθον ἀπεκοσμείσθην
Plural ἀπεκοσμούμεθα ἀπεκοσμεῖσθε ἀπεκοσμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τοῦδε ἕνεκα αἵ τε ἀδελφαὶ διὰ τὸ ἐπ αὐτῷ πένθος ἀποκοσμοῦνται καὶ τὸν πατέρα ἐπονομάζουσιν οἱ ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν καὶ ἐν τῇ εἰκόνι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 26 12:3)
  • καὶ τί γὰρ ἢ καθάπερ λύττης τινὸς ἐμπεσούσης κατ ἀλλήλων οἱ πάλαι φίλτατοι τεθηρίωντο, μήτ ἀπολογίας μήτ ἐλέγχου τόπον ἑώς ἀληθείας ἐχόντων, ἀλλ ἀεὶ γινομένης ἀκρίτου τινὸς εἰς ἅπαντας ἀπωλείας, καὶ τῶν μὲν δεσμά, τῶν δὲ θανάτους, τῶν δὲ τὸ ταῦτα μέλλειν ἐπ αὐτοῖς ὀδυρομένων, ἡσυχία τε καὶ κατήφεια τὸ βασίλειον ἀπεκόσμει τῆς πρώτης εὐδαιμονίας. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 305:1)

Synonyms

  1. to restore order by clearing away

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION