Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπιστέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπιστέω

Structure: ἀπιστέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to be a)/pistos
  2. to disbelieve, distrust, mistrust, to be distrusted
  3. to disbelieve, to be distrustful, incredulous
  4. to doubt that . ., to doubt
  5. to disobey, to be disobedient, refuse to comply
  6. I will not hesitate to commit

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπίστω ἀπίστεις ἀπίστει
Dual ἀπίστειτον ἀπίστειτον
Plural ἀπίστουμεν ἀπίστειτε ἀπίστουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπίστω ἀπίστῃς ἀπίστῃ
Dual ἀπίστητον ἀπίστητον
Plural ἀπίστωμεν ἀπίστητε ἀπίστωσιν*
OptativeSingular ἀπίστοιμι ἀπίστοις ἀπίστοι
Dual ἀπίστοιτον ἀπιστοίτην
Plural ἀπίστοιμεν ἀπίστοιτε ἀπίστοιεν
ImperativeSingular ἀπῖστει ἀπιστεῖτω
Dual ἀπίστειτον ἀπιστεῖτων
Plural ἀπίστειτε ἀπιστοῦντων, ἀπιστεῖτωσαν
Infinitive ἀπίστειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπιστων ἀπιστουντος ἀπιστουσα ἀπιστουσης ἀπιστουν ἀπιστουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπίστουμαι ἀπίστει, ἀπίστῃ ἀπίστειται
Dual ἀπίστεισθον ἀπίστεισθον
Plural ἀπιστοῦμεθα ἀπίστεισθε ἀπίστουνται
SubjunctiveSingular ἀπίστωμαι ἀπίστῃ ἀπίστηται
Dual ἀπίστησθον ἀπίστησθον
Plural ἀπιστώμεθα ἀπίστησθε ἀπίστωνται
OptativeSingular ἀπιστοίμην ἀπίστοιο ἀπίστοιτο
Dual ἀπίστοισθον ἀπιστοίσθην
Plural ἀπιστοίμεθα ἀπίστοισθε ἀπίστοιντο
ImperativeSingular ἀπίστου ἀπιστεῖσθω
Dual ἀπίστεισθον ἀπιστεῖσθων
Plural ἀπίστεισθε ἀπιστεῖσθων, ἀπιστεῖσθωσαν
Infinitive ἀπίστεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπιστουμενος ἀπιστουμενου ἀπιστουμενη ἀπιστουμενης ἀπιστουμενον ἀπιστουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πρὸσ δὲ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἡμεῖσ μὲν τοὺσ συγγενεῖσ μάρτυρασ καὶ ἐπὶ τῶν διαιτητῶν καὶ ἐφ’ ὑμῶν παρεχόμεθα, οἷσ οὐκ ἄξιον ἀπιστεῖν, οὗτοι δέ, ἐπειδὴ ἔλαχεν Εὐφίλητοσ τὴν δίκην τὴν προτέραν τῷ κοινῷ τῶν δημοτῶν καὶ τῷ τότε δημαρχοῦντι, ὃσ νῦν τετελεύτηκε, δύο ἔτη τοῦ διαιτητοῦ τὴν δίαιταν ἔχοντοσ οὐκ ἠδυνήθησαν οὐδεμίαν μαρτυρίαν εὑρεῖν, ὡσ οὑτοσὶ ἄλλου τινὸσ πατρόσ ἐστιν ἢ τοῦ ἡμετέρου. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 17 5:3)
  • καὶ πῶσ ἂν ἔγωγε, ὦ θεσπέσιε καὶ Ὀλύμπιε Μένιππε, γεννητὸσ αὐτὸσ καὶ ἐπίγειοσ ὢν ἀπιστεῖν δυναίμην ὑπερνεφέλῳ ἀνδρὶ καὶ ἵνα καθ’ Ὅμηρον εἴπω τῶν Οὐρανιώνων ἑνί; (Lucian, Icaromenippus, (no name) 2:6)
  • τοιγάρτοι ταῦτα ἀκούων ἀπιστεῖν μὲν οὐκ ἐτόλμων ὑψιβρεμέταισ τε καὶ ἠϋγενείοισ ἀνδράσιν· (Lucian, Icaromenippus, (no name) 10:1)
  • "ἔτι ἀπιστεῖν τούτοισ, ὦ Τυχιάδη, ἄξιον ἐναργέσιν οὖσιν καὶ κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην φαονομένοισ; (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:50)
  • τῷ θεῷ γοῦν οὐκ ἀπιστεῖν εἰκόσ. (Euripides, Ion, episode, trochees 1:28)

Synonyms

  1. to doubt that

  2. to disobey

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION