- εἰ δὲ θείη τισ τὰ βιβλία παρ’ ἄλληλα καὶ τοὺσ λόγουσ, ἐκεῖνα μὲν Σκύθαισ φιλοσοφεῖσθαι καὶ Σογδιανοῖσ καὶ Μελαγχλαίνοισ, περὶ ὧν Ἡρόδοτοσ ἱστορῶν ἀπιστεῖται τὰ δὲ Πυθαγόρου καὶ Ἐμπεδοκλέουσ δόγματα νόμοι τῶν παλαιῶν ἦσαν Ἑλλήνων καὶ αἱ ἄπυροι δίαιται. (Plutarch, De esu carnium II, section 3 7:2)
(플루타르코스, De esu carnium II, section 3 7:2)
- ὁρᾷσ οὖν, ὦ Κριτία, ὅτι ὅσα διεληλύθαμεν, τὰ μὲν αὐτῶν ἀδύνατα παντάπασι φαίνεται ἡμῖν, τὰ δ’ ἀπιστεῖται σφόδρα μή ποτ’ ἂν τὴν ἑαυτῶν δύναμιν πρὸσ ἑαυτὰ σχεῖν; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 338:1)
(플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 338:1)
- "τὸ δὲ καὶ προσβλεφθέντασ ἀδικεῖσθαι συμβαίνει μὲν ὥσπερ εἴρηκα, τῷ δὲ τὴν αἰτίαν ἔχειν δυσθήρατον ἀπιστεῖται. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 3:9)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, 3:9)
- νοῆσαι μὲν γὰρ δὴ ῥᾷστον ὡσ δυνατόν τέ ἐστιν καὶ ὅπῃ ‐ φαμὲν γὰρ δὴ καθιερωθὲν τοῦτο ἱκανῶσ τὸ νόμιμον πᾶσαν ψυχὴν δουλώσεσθαι καὶ παντάπασιν μετὰ φόβου ποιήσειν πείθεσθαι τοῖσ τεθεῖσιν νόμοισ ‐ ἀλλὰ γὰρ εἰσ τοῦτο προβέβηκε νῦν, ὥστ’ οὐδ’ ἂν τότε γενέσθαι δοκεῖ, καθάπερ τὸ τῶν συσσιτίων ἐπιτήδευμα ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι διὰ βίου πόλιν ὅλην ζῆν πράττουσαν τοῦτο, ἐλεγχθὲν δ’ ἔργῳ καὶ γενόμενον παρ’ ὑμῖν, ὅμωσ ἔτι τό γε γυναικῶν οὐδὲ ἐν ταῖσ ὑμετέραισ πόλεσιν δοκεῖ φύσιν ἔχειν γίγνεσθαι. (Plato, Laws, book 8 70:1)
(플라톤, Laws, book 8 70:1)
- ὅτῳ δὲ ἀπιστεῖται τὰ τοιάδε γνώμησ ὀνινάμενοσ τῆσ ἑαυτοῦ κώλυμα οὐκ ἂν γένοιτο τῷ ἐπ’ ἀρετὴν αὐτῷ προστιθεμένῳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 428:2)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 428:2)