Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιποιέω

Structure: ἀντιποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to do in return, to retaliate
  2. to exert oneself about, seek after, lay claim to, to lay claim
  3. to contend with, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιποίω ἀντιποίεις ἀντιποίει
Dual ἀντιποίειτον ἀντιποίειτον
Plural ἀντιποίουμεν ἀντιποίειτε ἀντιποίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιποίω ἀντιποίῃς ἀντιποίῃ
Dual ἀντιποίητον ἀντιποίητον
Plural ἀντιποίωμεν ἀντιποίητε ἀντιποίωσιν*
OptativeSingular ἀντιποίοιμι ἀντιποίοις ἀντιποίοι
Dual ἀντιποίοιτον ἀντιποιοίτην
Plural ἀντιποίοιμεν ἀντιποίοιτε ἀντιποίοιεν
ImperativeSingular ἀντιποῖει ἀντιποιεῖτω
Dual ἀντιποίειτον ἀντιποιεῖτων
Plural ἀντιποίειτε ἀντιποιοῦντων, ἀντιποιεῖτωσαν
Infinitive ἀντιποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιποιων ἀντιποιουντος ἀντιποιουσα ἀντιποιουσης ἀντιποιουν ἀντιποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιποίουμαι ἀντιποίει, ἀντιποίῃ ἀντιποίειται
Dual ἀντιποίεισθον ἀντιποίεισθον
Plural ἀντιποιοῦμεθα ἀντιποίεισθε ἀντιποίουνται
SubjunctiveSingular ἀντιποίωμαι ἀντιποίῃ ἀντιποίηται
Dual ἀντιποίησθον ἀντιποίησθον
Plural ἀντιποιώμεθα ἀντιποίησθε ἀντιποίωνται
OptativeSingular ἀντιποιοίμην ἀντιποίοιο ἀντιποίοιτο
Dual ἀντιποίοισθον ἀντιποιοίσθην
Plural ἀντιποιοίμεθα ἀντιποίοισθε ἀντιποίοιντο
ImperativeSingular ἀντιποίου ἀντιποιεῖσθω
Dual ἀντιποίεισθον ἀντιποιεῖσθων
Plural ἀντιποίεισθε ἀντιποιεῖσθων, ἀντιποιεῖσθωσαν
Infinitive ἀντιποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιποιουμενος ἀντιποιουμενου ἀντιποιουμενη ἀντιποιουμενης ἀντιποιουμενον ἀντιποιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ^ Οὐ μὴν οὐδὲ ἡ ἄλλη ὕβρισ ἄπεστιν, ἀλλ’ οὔτε ᾠὸν ἔχεισ μόνοσ ‐ οὐ γὰρ ἀναγκαῖόν ἐστιν καὶ σὲ τῶν αὐτῶν ἀεὶ τοῖσ ξένοισ καὶ ἀγνώστοισ ἀντιποιεῖσθαι· (Lucian, De mercede, (no name) 26:2)
  • ἀντιλαμβάνομαι δὲ ἐπὶ τοῦ συνίημι λέγοντόσ τινοσ, θαυμάζειν ἔφη πῶσ ἀντιποιούμενοσ τοῦ λέγοντοσ φὴσ μὴ ἀντιποιεῖσθαι. (Lucian, 7:8)
  • ἅμα δὲ τῇ δίκῃ Κλεόμβροτον ἔπειθε τῆσ βασιλείασ ἀντιποιεῖσθαι, γαμβρὸν ὄντα τοῦ Λεωνίδᾳ, γένουσ δὲ τοῦ βασιλικοῦ, φοβηθεὶσ οὖν ὁ Λεωνίδασ ἱκέτησ γίνεται τῆσ Χαλκιοίκου, καὶ συνικέτευεν ἡ θυγάτηρ τῷ πατρί, τὸν Κλεόμβροτον ἀπολιποῦσα. (Plutarch, Agis, chapter 11 5:1)
  • ὡσ οὐ βιωτόν ἐστιν οὐδ’ ἀνασχετὸν τῆσ μὲν θαλάττησ ἀντιποιεῖσθαί τινασ ὑμῶν ἀναλίσκειν τε πολλὰ χρήματα, ὄψου δὲ μηδὲν ἐνθάδ’ εἰσπλεῖν μηδὲ γρῦ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 29 1:3)
  • ἐάσωμεν τὴν Τύχην Ἀλεξάνδρου μετὰ Σαρδανάπαλον ἅψασθαι καὶ τοῦ μεγέθουσ ἐκείνου καὶ τῆσ δυνάμεωσ ἀντιποιεῖσθαι; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 3 14:2)

Synonyms

  1. to exert oneself about

  2. to contend with

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION