Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιποιέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιποιέω

Structure: ἀντιποιέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to do in return, to retaliate
  2. to exert oneself about, seek after, lay claim to, to lay claim
  3. to contend with, for

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιποίω ἀντιποίεις ἀντιποίει
Dual ἀντιποίειτον ἀντιποίειτον
Plural ἀντιποίουμεν ἀντιποίειτε ἀντιποίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιποίω ἀντιποίῃς ἀντιποίῃ
Dual ἀντιποίητον ἀντιποίητον
Plural ἀντιποίωμεν ἀντιποίητε ἀντιποίωσιν*
OptativeSingular ἀντιποίοιμι ἀντιποίοις ἀντιποίοι
Dual ἀντιποίοιτον ἀντιποιοίτην
Plural ἀντιποίοιμεν ἀντιποίοιτε ἀντιποίοιεν
ImperativeSingular ἀντιποῖει ἀντιποιεῖτω
Dual ἀντιποίειτον ἀντιποιεῖτων
Plural ἀντιποίειτε ἀντιποιοῦντων, ἀντιποιεῖτωσαν
Infinitive ἀντιποίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιποιων ἀντιποιουντος ἀντιποιουσα ἀντιποιουσης ἀντιποιουν ἀντιποιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιποίουμαι ἀντιποίει, ἀντιποίῃ ἀντιποίειται
Dual ἀντιποίεισθον ἀντιποίεισθον
Plural ἀντιποιοῦμεθα ἀντιποίεισθε ἀντιποίουνται
SubjunctiveSingular ἀντιποίωμαι ἀντιποίῃ ἀντιποίηται
Dual ἀντιποίησθον ἀντιποίησθον
Plural ἀντιποιώμεθα ἀντιποίησθε ἀντιποίωνται
OptativeSingular ἀντιποιοίμην ἀντιποίοιο ἀντιποίοιτο
Dual ἀντιποίοισθον ἀντιποιοίσθην
Plural ἀντιποιοίμεθα ἀντιποίοισθε ἀντιποίοιντο
ImperativeSingular ἀντιποίου ἀντιποιεῖσθω
Dual ἀντιποίεισθον ἀντιποιεῖσθων
Plural ἀντιποίεισθε ἀντιποιεῖσθων, ἀντιποιεῖσθωσαν
Infinitive ἀντιποίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιποιουμενος ἀντιποιουμενου ἀντιποιουμενη ἀντιποιουμενης ἀντιποιουμενον ἀντιποιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί γὰρ ἐκεῖνοι παθόντεσ εὔχονται ἀποθανεῖν ἐκεῖνον ἢ τῶν χρημάτων ἀντιποιοῦνται οὐδὲν προσήκοντεσ; (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:6)
  • διὸ ἐνίοτε οἱ ἐναντίοι τοῦ αὐτοῦ ἀντιποιοῦνται, οἱο͂ν ὁ ἄσωτοσ τῷ ἐλευθερίῳ καὶ ὁ αὐθάδησ τῷ σεμνῷ καὶ ὁ θρασὺσ τῷ ἀνδρείῳ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 93:2)
  • ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν πάντεσ, ἀφεστᾶσι δ’ ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖσ, οὐχ οἷσ ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ’ αὑτοὺσ ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι, Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδεσ, ἡμεῖσ. (Demosthenes, Speeches, 61:2)
  • ἔχετ’, ἔφη, παρακεχωρημένον, ἄνδρεσ πολῖται, παρ’ αὐτῶν τῶν διαφερομένων, ὅτι τῆσ ἡμετέρασ χώρασ ἑαυτοῖσ μηδὲν προσηκούσησ ἀντιποιοῦνται· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 52 2:2)
  • διόπερ εὐλόγωσ ἀντιποιοῦνται τῆσ τιμῆσ οἱ εὐγενεῖσ καὶ ἐλεύθεροι καὶ πλούσιοι. (Aristotle, Politics, Book 3 192:1)

Synonyms

  1. to exert oneself about

  2. to contend with

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION