Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναστέλλω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναστέλλω

Structure: ἀνα (Prefix) + στέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise up, to gird up
  2. to keep back, repulse, to retire

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστέλλω ἀναστέλλεις ἀναστέλλει
Dual ἀναστέλλετον ἀναστέλλετον
Plural ἀναστέλλομεν ἀναστέλλετε ἀναστέλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναστέλλω ἀναστέλλῃς ἀναστέλλῃ
Dual ἀναστέλλητον ἀναστέλλητον
Plural ἀναστέλλωμεν ἀναστέλλητε ἀναστέλλωσιν*
OptativeSingular ἀναστέλλοιμι ἀναστέλλοις ἀναστέλλοι
Dual ἀναστέλλοιτον ἀναστελλοίτην
Plural ἀναστέλλοιμεν ἀναστέλλοιτε ἀναστέλλοιεν
ImperativeSingular ἀναστέλλε ἀναστελλέτω
Dual ἀναστέλλετον ἀναστελλέτων
Plural ἀναστέλλετε ἀναστελλόντων, ἀναστελλέτωσαν
Infinitive ἀναστέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστελλων ἀναστελλοντος ἀναστελλουσα ἀναστελλουσης ἀναστελλον ἀναστελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστέλλομαι ἀναστέλλει, ἀναστέλλῃ ἀναστέλλεται
Dual ἀναστέλλεσθον ἀναστέλλεσθον
Plural ἀναστελλόμεθα ἀναστέλλεσθε ἀναστέλλονται
SubjunctiveSingular ἀναστέλλωμαι ἀναστέλλῃ ἀναστέλληται
Dual ἀναστέλλησθον ἀναστέλλησθον
Plural ἀναστελλώμεθα ἀναστέλλησθε ἀναστέλλωνται
OptativeSingular ἀναστελλοίμην ἀναστέλλοιο ἀναστέλλοιτο
Dual ἀναστέλλοισθον ἀναστελλοίσθην
Plural ἀναστελλοίμεθα ἀναστέλλοισθε ἀναστέλλοιντο
ImperativeSingular ἀναστέλλου ἀναστελλέσθω
Dual ἀναστέλλεσθον ἀναστελλέσθων
Plural ἀναστέλλεσθε ἀναστελλέσθων, ἀναστελλέσθωσαν
Infinitive ἀναστέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστελλομενος ἀναστελλομενου ἀναστελλομενη ἀναστελλομενης ἀναστελλομενον ἀναστελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστελῶ ἀναστελεῖς ἀναστελεῖ
Dual ἀναστελεῖτον ἀναστελεῖτον
Plural ἀναστελοῦμεν ἀναστελεῖτε ἀναστελοῦσιν*
OptativeSingular ἀναστελοῖμι ἀναστελοῖς ἀναστελοῖ
Dual ἀναστελοῖτον ἀναστελοίτην
Plural ἀναστελοῖμεν ἀναστελοῖτε ἀναστελοῖεν
Infinitive ἀναστελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστελων ἀναστελουντος ἀναστελουσα ἀναστελουσης ἀναστελουν ἀναστελουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναστελοῦμαι ἀναστελεῖ, ἀναστελῇ ἀναστελεῖται
Dual ἀναστελεῖσθον ἀναστελεῖσθον
Plural ἀναστελούμεθα ἀναστελεῖσθε ἀναστελοῦνται
OptativeSingular ἀναστελοίμην ἀναστελοῖο ἀναστελοῖτο
Dual ἀναστελοῖσθον ἀναστελοίσθην
Plural ἀναστελοίμεθα ἀναστελοῖσθε ἀναστελοῖντο
Infinitive ἀναστελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστελουμενος ἀναστελουμενου ἀναστελουμενη ἀναστελουμενης ἀναστελουμενον ἀναστελουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνέστειλα ἀνέστειλας ἀνέστειλεν*
Dual ἀνεστείλατον ἀνεστειλάτην
Plural ἀνεστείλαμεν ἀνεστείλατε ἀνέστειλαν
SubjunctiveSingular ἀναστείλω ἀναστείλῃς ἀναστείλῃ
Dual ἀναστείλητον ἀναστείλητον
Plural ἀναστείλωμεν ἀναστείλητε ἀναστείλωσιν*
OptativeSingular ἀναστείλαιμι ἀναστείλαις ἀναστείλαι
Dual ἀναστείλαιτον ἀναστειλαίτην
Plural ἀναστείλαιμεν ἀναστείλαιτε ἀναστείλαιεν
ImperativeSingular ἀναστείλον ἀναστειλάτω
Dual ἀναστείλατον ἀναστειλάτων
Plural ἀναστείλατε ἀναστειλάντων
Infinitive ἀναστείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστειλᾱς ἀναστειλαντος ἀναστειλᾱσα ἀναστειλᾱσης ἀναστειλαν ἀναστειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνεστειλάμην ἀνεστείλω ἀνεστείλατο
Dual ἀνεστείλασθον ἀνεστειλάσθην
Plural ἀνεστειλάμεθα ἀνεστείλασθε ἀνεστείλαντο
SubjunctiveSingular ἀναστείλωμαι ἀναστείλῃ ἀναστείληται
Dual ἀναστείλησθον ἀναστείλησθον
Plural ἀναστειλώμεθα ἀναστείλησθε ἀναστείλωνται
OptativeSingular ἀναστειλαίμην ἀναστείλαιο ἀναστείλαιτο
Dual ἀναστείλαισθον ἀναστειλαίσθην
Plural ἀναστειλαίμεθα ἀναστείλαισθε ἀναστείλαιντο
ImperativeSingular ἀναστείλαι ἀναστειλάσθω
Dual ἀναστείλασθον ἀναστειλάσθων
Plural ἀναστείλασθε ἀναστειλάσθων
Infinitive ἀναστείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναστειλαμενος ἀναστειλαμενου ἀναστειλαμενη ἀναστειλαμενης ἀναστειλαμενον ἀναστειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλ’ εἶργον ἡμᾶσ τοξόται πρύμνησ ἔπι σταθέντεσ ἰοῖσ, ὥστ’ ἀναστεῖλαι πρόσω. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 5:7)
  • Τάμνοντα δὲ χρὴ ἀναστεῖλαι τὴν σάρκα ἀπὸ τοῦ ὀστέου, ᾗ πρὸσ τῇ μήνιγγι καὶ πρὸσ τῷ ὀστέῳ πέφυκεν‧ ἔπειτα διαμοτῶσαι τὸ ἕλκοσ πᾶν μοτῷ, ὅστισ εὐρύτατον τὸ ἕλκοσ παρέξει ἐσ τὴν ὑστεραίην ξὺν ἐλαχίστῳ πόνῳ‧ μοτώσαντα δὲ καταπλάσματι χρῆσθαι, ὅσον ἂν χρόνον καὶ τῷ μοτῷ, μάζην ἐκ λεπτῶν ἀλφίτων ἐν ὄξει διαμάσσειν, ἢ ἕψειν καὶ γλίσχρην ποιέειν ὡσ μάλιστα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 14.2)
  • καὶ Ἀλέξανδροσ ἐκπέμπει τῶν ψιλῶν καὶ τοξοτῶν, ὥστε αὐτῶν ἀναστεῖλαι τὴν ἐκδρομήν· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 7 9:1)
  • ὁ δὲ Ῥουτίλιον Ῥοῦφον, συγγραφέα τῶνδε τῶν ἔργων, τότε χιλιαρχοῦντα, ἐκέλευσε τέσσαρασ ἱππέων ἴλασ λαβόντα ἀναστεῖλαι τοὺσ ἐνοχλοῦντασ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 14 5:2)
  • ταύτην οὖν τὴν διαφθορὰν ἀναστεῖλαι βουλόμενοσ ὁ νομοθέτησ ἀπηγόρευσε τῇ τῶν πονηρῶν φιλίᾳ τε καὶ συνηθείᾳ χρήσασθαι, καὶ δίκασ ἐποίησε κακομιλίασ, καὶ προστίμοισ μεγάλοισ ἀπέτρεψε τοὺσ ἁμαρτάνειν μέλλοντασ. (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 11 9:5)

Synonyms

  1. to raise up

  2. to keep back

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION