Hellas Alive Dictionary - ανακοινοω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνακοινόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνακοινόω

Structure: ἀνα (Prefix) + κοινό (Stem) + ω (Ending)

Sense

to communicate
to communicate with, take counsel with
to communicate, one's own, mingles its
to impart, to consult, to hold communication

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακοινῶ	ἀνακοινοῖς	ἀνακοινοῖ
	Dual		ἀνακοινοῦτον	ἀνακοινοῦτον
	Plural	ἀνακοινοῦμεν	ἀνακοινοῦτε	ἀνακοινοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀνακοινῶ	ἀνακοινοῖς	ἀνακοινοῖ
	Dual		ἀνακοινῶτον	ἀνακοινῶτον
	Plural	ἀνακοινῶμεν	ἀνακοινῶτε	ἀνακοινῶσιν*
Optative	Singular	ἀνακοινοῖμι	ἀνακοινοῖς	ἀνακοινοῖ
	Dual		ἀνακοινοῖτον	ἀνακοινοίτην
	Plural	ἀνακοινοῖμεν	ἀνακοινοῖτε	ἀνακοινοῖεν
Imperative	Singular		ἀνακοίνου	ἀνακοινούτω
	Dual		ἀνακοινοῦτον	ἀνακοινούτων
	Plural		ἀνακοινοῦτε	ἀνακοινούντων, ἀνακοινούτωσαν
Infinitive		ἀνακοινοῦν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακοινων ἀνακοινουντος	ἀνακοινουσα ἀνακοινουσης	ἀνακοινουν ἀνακοινουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνακοινοῦμαι	ἀνακοινοῖ	ἀνακοινοῦται
	Dual		ἀνακοινοῦσθον	ἀνακοινοῦσθον
	Plural	ἀνακοινούμεθα	ἀνακοινοῦσθε	ἀνακοινοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀνακοινῶμαι	ἀνακοινοῖ	ἀνακοινῶται
	Dual		ἀνακοινῶσθον	ἀνακοινῶσθον
	Plural	ἀνακοινώμεθα	ἀνακοινῶσθε	ἀνακοινῶνται
Optative	Singular	ἀνακοινοίμην	ἀνακοινοῖο	ἀνακοινοῖτο
	Dual		ἀνακοινοῖσθον	ἀνακοινοίσθην
	Plural	ἀνακοινοίμεθα	ἀνακοινοῖσθε	ἀνακοινοῖντο
Imperative	Singular		ἀνακοινοῦ	ἀνακοινούσθω
	Dual		ἀνακοινοῦσθον	ἀνακοινούσθων
	Plural		ἀνακοινοῦσθε	ἀνακοινούσθων, ἀνακοινούσθωσαν
Infinitive		ἀνακοινοῦσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀνακοινουμενος ἀνακοινουμενου	ἀνακοινουμενη ἀνακοινουμενης	ἀνακοινουμενον ἀνακοινουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνεκοίνουν	ἀνεκοίνους	ἀνεκοίνουν*
	Dual		ἀνεκοινοῦτον	ἀνεκοινούτην
	Plural	ἀνεκοινοῦμεν	ἀνεκοινοῦτε	ἀνεκοίνουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀνεκοινούμην	ἀνεκοινοῦ	ἀνεκοινοῦτο
	Dual		ἀνεκοινοῦσθον	ἀνεκοινούσθην
	Plural	ἀνεκοινούμεθα	ἀνεκοινοῦσθε	ἀνεκοινοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

καὶ καθ’ ὁδὸν οἷσ ἐπίστευε μάλιστα καλῶσ πρὸσ αὐτὸν ἔχειν ἀνεκοινοῦτο τὴν γνώμην, καὶ προῄει σχέδην, ὡσ περὶ τὸ δεῖπνον οὖσι τοῖσ ἐφόροισ ἐπιπέσοι. (Plutarch, Cleomenes, chapter 7 4:1)
πυθόμενοσ δὲ ὁ βασιλεὺσ ἀνεκοινοῦτο τοῖσ μάντεσιν Ἀριστάνδρῳ καὶ Κλεομάντει τῷ Λάκωνι. (Plutarch, Alexander, chapter 50 3:1)
ὅθεν εἰσ Τροιζῆτα παρελθὼν ἀνεκοινοῦτο Πιτθεῖ τὴν τοῦ θεοῦ φωνὴν οὕτωσ ἔχουσαν· (Plutarch, chapter 3 3:2)
ὅτι δ’ οὐ ψευδῆ μόνον κατηγόρηκεν, ἀλλὰ καὶ ἀδύνατα γενέσθαι, μίαν μὲν αὐτὸσ καθ’ αὑτοῦ μαρτυρίαν μαρτυρήσει, ἑτέραν δὲ πάντεσ Ἀθηναῖοι καὶ ὑμεῖσ ἀναμιμνῃσκόμενοι, τρίτην δὲ ἡ τῆσ αἰτίασ ἀπιθανότησ, τετάρτην δὲ ἀνὴρ ἀξιόλογοσ, εἷσ τῶν πολιτευομένων, Ἀμύντωρ, ᾧ ψήφισμα ἐπεδείξατο Δημοσθένησ καὶ ἀνεκοινοῦτο, εἰ δῷ τῷ γραμματεῖ, οὐχ ὑπεναντία, ἀλλὰ ταὐτὰ γεγραφὼσ Φιλοκράτει. (Aeschines, Speeches, , section 641)
ὧν γὰρ ἐγίγνωσκε τοὺσ ἐπιεικεστάτουσ καὶ τριηράρχων καὶ κυβερνητῶν καὶ ἐπιβατῶν, ἑκάστησ ἡμέρασ πρῲ καὶ πρὸσ ἑσπέραν συναλίζων πρὸσ τὴν σκηνὴν τὴν ἑαυτοῦ ἀνεκοινοῦτο ὅ τι ἔμελλεν ἢ λέγειν ἢ πράττειν, κἀκείνουσ ἐδίδασκε κελεύων λέγειν τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παραχρῆμα, τὰ δὲ βουλευσαμένουσ. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 32:2)

Synonyms

to communicate
- ἐπικοινωνέω (to communicate with)
- παρακοινάομαι (to communicate)
- ὑπερτίθημι (to communicate)
- συγκοινόομαι (to communicate, impart)
- κοινολογέομαι (to commune or take counsel with)
- συμμίγνυμι (to make, acquainted with, to communicate)
to communicate with
- κοινολογέομαι (to commune or take counsel with)
- προσανατίθεμαι (to take counsel with)
- συμμητιάομαι (to take counsel with or together)
- συνθακέω (to sit with, to take counsel with)
- βουλεύω ( to take counsel, to resolve to do)
- ὑπερτίθημι (to communicate)
- παρακοινάομαι (to communicate)
- ἐπικοινωνέω (to communicate with)
to impart
- συγκοινόομαι (to communicate, impart)

Derived

κοινόω (I make common, make unholy)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀνακοινόω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to communicate

to communicate with

to impart

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀνακοινόω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to communicate

to communicate with

to impart

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어