Aristophanes, Lysistrata, Choral, anapests 2:

(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests 2:)

οὔπα γυναῖκ’ ὄπωπα χαϊωτεραν. ἐγὼ δὲ κύσθον γ’ οὐδέπω καλλίονα. τί δῆθ’ υπηργμένων γε πολλῶν κἀγαθῶν μάχεσθε κοὐ παύεσθε τῆσ μοχθηρίασ; τί δ’ οὐ διηλλάγητε; φέρε τί τοὐμποδών; ἁμέσ γε λῶμεσ, αἴ τισ ἁμὶν τὤγκυκλον λῇ τοῦτ’ ἀποδόμεν. ποῖον ὦ τᾶν; τὰν Πύλον, ἇσπερ πάλαι δεόμεθα καὶ βλιμάττομεσ. μὰ τὸν Ποσειδῶ τοῦτο μέν γ’ οὐ δράσετε. ἄφετ’ ὦγάθ’ αὐτοῖσ. κᾆτα τίνα κινήσομεν; ἕτερόν γ’ ἀπαιτεῖτ’ ἀντὶ τούτου χωρίον. τὸ δεῖνα τοίνυν παράδοθ’ ἡμῖν τουτονὶ πρώτιστα τὸν Ἐχινοῦντα καὶ τὸν Μηλιᾶ κόλπον τὸν ὄπισθεν καὶ τὰ Μεγαρικὰ σκέλη. οὐ τὼ σιὼ οὐχὶ πάντα γ’ ὦ λισσάνιε. ἐᾶτε, μηδὲν διαφέρου περὶ σκελοῖν. ἤδη γεωργεῖν γυμνὸσ ἀποδὺσ βούλομαι. ἐγὼ δὲ κοπραγωγεῖν γα πρῶτα ναὶ τὼ σιώ. ἐπὴν διαλλαγῆτε, ταῦτα δράσετε. ἀλλ’ εἰ δοκεῖ δρᾶν ταῦτα, βουλεύσασθε καὶ τοῖσ ξυμμάχοισ ἐλθόντεσ ἀνακοινώσατε. ποίοισιν ὦ τᾶν ξυμμάχοισ; ἐστύκαμεν. οὐ ταὐτὰ δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν βινεῖν ἅπασιν; τοῖσι γῶν ναὶ τὼ σιὼ ἁμοῖσι. καὶ γὰρ ναὶ μὰ Δία Καρυστίοισ. καλῶσ λέγετε. νῦν οὖν ὅπωσ ἁγνεύσετε, ὅπωσ ἂν αἱ γυναῖκεσ ὑμᾶσ ἐν πόλει ξενίσωμεν ὧν ἐν ταῖσι κίσταισ εἴχομεν. ὁρ́κουσ δ’ ἐκεῖ καὶ πίστιν ἀλλήλοισ δότε. κἄπειτα τὴν αὑτοῦ γυναῖχ’ ὑμῶν λαβὼν ἄπεισ’ ἕκαστοσ. ἀλλ’ ἰώμεν ὡσ τάχοσ. ἄγ’ ὅπᾳ τυ λῇσ. νὴ τὸν Δί’ ὡσ τάχιστ’ ἄγε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION