- ἁλσὶν διασμηχθεὶσ ὄναιτ’ ἂν οὑτοσί. (Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics20)
(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics20)
- παρὰ δὲ τοῖσ Ἕλλησι καλεῖταί τισ ἄρτοσ ἁπαλὸσ ἀρτυόμενοσ γάλακτι ὀλίγῳ καὶ ἐλαίῳ καὶ ἁλσὶν ἀρκετοῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 79 1:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 79 1:5)
- Αἱ δὲ φρένεσ ἄλλωσ οὔνομα ἔχουσι τῇ τύχῃ κεκτημένον καὶ τῷ νόμῳ, τῷ δ’ ἐόντι οὒκ, οὐδὲ τῇ φύσει, οὐδὲ οἶδα ἔγωγε τίνα δύναμιν ἔχουσιν αἱ φρένεσ ὥστε φρονέειν τε καὶ νοέειν, πλὴν εἴ τι ὥνθρωποσ ὑπερχαρείη ἐξ ἀδοκήτου ἢ ἀνιηθείη, πηδῶσι καὶ ἅλσιν παρέχουσιν ὑπὸ λεπτότητοσ καὶ ὅτι ἀνατέτανται μάλιστα ἐν τῷ σώματι, καὶ κοιλίην οὐκ ἔχουσι πρὸσ ἣν δέξονται ἢ ἀγαθὸν ἢ κακὸν προσππτον, ἀλλ’ ὑπ’ ἀμφοτέρων τούτων τεθορύβηνται διὰ τὴν ἀσθενείην τῆσ φύσιοσ‧ ἐπεὶ αἰσθάνονταί γε οὐδενὸσ πρότερον τῶν ἐν τῷ σώματι ἐόντων, ἀλλὰ μάτην τοῦτο τὸ οὔνομα ἔχουσι καὶ τὴν αἰτίην, ὥσπερ τὰ πρὸσ τῇ καρδίῃ ἅπερ ὦτα καλέεται, οὐδὲν ἐσ τὴν ἀκοὴν ξυμβαλλόμενα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.2)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 17.2)
- φρονήσασ δὲ ἐφ’ αὑτῷ Καρχηδονίων, οἳ θαλάσσησ τῶν τότε βαρβάρων μάλιστα εἶχον ἐμπείρωσ Τύριοι Φοίνικεσ τὸ ἀρχαῖον ὄντεσ, τούτων ἐναντία ἐπήρθη ναυμαχῆσαι τοῖσ Ἠπειρώταισ χρώμενοσ, οἳ μηδὲ ἁλούσησ Ἰλίου θάλασσαν οἱ πολλοὶ μηδὲ ἁλσὶν ἠπίσταντό πω χρῆσθαι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 12 6:4)
(파우사니아스, Description of Greece, , chapter 12 6:4)
- σφαγέντων δὲ τούτων τὸν κύκλον τῷ αἵματι δεύουσι τοῦ βωμοῦ οἱ ἱερεῖσ, εἶτα καθαρὰ ποιήσαντεσ διαμελίζουσι καὶ πάσαντεσ ἁλσὶν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἀνατιθέασι σχιζῶν ἤδη πεπληρωμένον καὶ πυρὸσ φλεγομένου. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 284:4)
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 284:4)