뜻

1. a witness to

예문

• ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺς δ ἄμμ ἐπιμάρτυρος ἔστω: (Homer, Iliad, Book 7 9:12)

  (호메로스, 일리아스, Book 7 9:12)

유사 형태

• ἐπιμαρτύρασθαι (5)
• ἐπιμαρτυρεῖν (4)
• ἐπιμάρτυρα (3)
• ἐπιμαρτυρεῖ (3)
• ἐπιμαρτυρῆται (2)
• ἐπιμαρτυρηθῇ (2)
• ἐπιμαρτυρῶν (2)
• ἐπιμαρτυροῦσι (2)
• ἐπιμαρτυρῆσαι (2)
• ἐπιμαρτυρήσειν (1)
• ἐπιμαρτυροῦντα (1)
• ἐπιμαρτύρομαι (1)
• ἐπιμαρτύρησιν (1)
• ἐπιμάρτυρας (1)
• ἐπιμαρτυρήσει (1)
• ἐπιμάρτυρος (1)
• ἐπιμάρτυρες (1)
• ἐπιμαρτυρίαν (1)
• ἐπιμαρτύρασθε (1)
• ἐπιμαρτυρήσεις (1)
• ἐπιμαρτύραιτο (1)
• ἐπιμαρτυρόμεθά? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.