Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰτιάομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: αἰτιάομαι

Structure: αἰτιά (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: ai)ti/a

Sense

  1. to charge, accuse, censure, blame, to accuse, to accuse, to be accused
  2. to lay to, charge, impute
  3. to allege as the cause, he alleged

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶθ’ οἱ ἄνθρωποι ἐμὲ τῆσ ὠμότητοσ αἰτιῶνται οὐκέτι λογιζόμενοι παρὰ ποτέρου ἡμῶν ἦν ἡ πρώτη τούτων ἀρχή, συνελόντεσ δὲ τἀν μέσῳ καὶ ἐφ’ οἷσ ἐκολάζοντο τὰσ τιμωρίασ αὐτὰσ ᾐτιῶντο καὶ τὰσ δοκούσασ ἐν αὐταῖσ ὠμότητασ, ὅμοιον ὡσ εἴ τισ παρ’ ὑμῖν ἱερόσυλόν τινα ἰδὼν ἀπὸ τῆσ πέτρασ ῥιπτόμενον ἃ μὲν ἐτόλμησε μὴ λογίζοιτο, ὡσ νύκτωρ ἐσ τὸ ἱερὸν παρῆλθε καὶ κατέσπασε τὰ ἀναθήματα καὶ τοῦ ξοάνου ἥψατο, κατηγοροίη δὲ ὑμῶν πολλὴν τὴν ἀγριότητα, ὅτι Ἕλληνέσ τε καὶ ἱεροὶ εἶναι λέγοντεσ ὑπεμείνατε ἄνθρωπον Ἕλληνα πλησίον τοῦ ἱεροῦ ‐ καὶ γὰρ οὐ πάνυ πόρρω τῆσ πόλεωσ εἶναι λέγεται ἡ πέτρα ‐ κολάσει τοιαύτῃ περιβαλεῖν. (Lucian, Phalaris, book 1 6:4)
  • τὸν μὲν γὰρ ἀποικίασ δύο γράψαντα καὶ τοὺσ χαριεστάτουσ τῶν πολιτῶν εἰσάγοντα δημοκοπεῖν ᾐτιῶντο, Λιβίῳ δὲ δώδεκα κατοικίζοντι καὶ τρισχιλίουσ εἰσ ἑκάστην ἀποστέλλοντι τῶν ἀπόρων συνελαμβάνοντο. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 9 2:1)
  • ἐπεὶ γὰρ ἐκ Σηστοῦ καὶ Βυζαντίου πολλοὺσ τῶν βαρβάρων αἰχμαλώτουσ λαβόντεσ οἱ σύμμαχοι τῷ Κίμωνι διανεῖμαι προσέταξαν, ὁ δὲ χωρὶσ μὲν αὐτούσ, χωρὶσ δὲ τὸν περὶ τοῖσ σώμασι κόσμον αὐτῶν ἔθηκεν, ᾐτιῶντο τὴν διανομὴν ὡσ ἄνισον. (Plutarch, , chapter 9 2:1)
  • "καθόλου δὲ ᾐτιῶντο τὸν Ἀριστοτέλη διημαρτηκέναι τῶν Λοκρικῶν ἐθῶν οὐδὲ γὰρ κεκτῆσθαι νόμον εἶναι τοῖσ Λοκροῖσ, ὁμοίωσ δὲ οὐδὲ Φωκεῦσιν, οὔτε θεραπαίνασ οὔτε οἰκέτασ πλὴν ἐγγύῃ τῶν χρόνων, ἀλλὰ πρώτῃ τῇ Φιλομήλου γυναικὶ τοῦ καταλαβόντοσ Δελφοὺσ δύο θεραπαίνασ ἀκολουθῆσαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:41)
  • τρέφειν τε καὶ μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺσ Μακεδόνασ, θυσίασ δὲ καὶ πομπὰσ καὶ ἀγῶνασ Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν Ἀράτου πολιτῶν καὶ δεξαμένων τῇ πόλει τὸν Ἀντίγονον ὑπ’ Ἀράτου ξενιζόμενον, ᾐτιῶντο πάντων ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντεσ ὅτι τὰσ ἡνίασ ἐκείνῳ παραδεδωκὼσ καὶ τῇ ῥύμῃ τῆσ βασιλικῆσ ἐφελκόμενοσ ἐξουσίασ οὐδενὸσ ἦν ἢ μόνησ φωνῆσ ἔτι κύριοσ, ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσησ. (Plutarch, Aratus, chapter 45 2:1)

Synonyms

  1. to charge

  2. to lay to

  3. to allege as the cause

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION