뜻

1. 고소하다, 나무라다, 비난하다, 기소하다, 고발하다, 묻다, 청구하다, 흠을 잡다
2. 묻다, 고발하다, 매기다, 청구하다

1. to charge, accuse, censure, blame, to accuse, to accuse, to be accused
2. to lay to, charge, impute
3. to allege as the cause, he alleged

예문

• ἐπειδὴ δ’ ὑμῶν οἱ ἀκούσαντεσ πολλῷ μᾶλλον ἠγανάκτουν ἐπὶ τοῖσ κατὰ τοῦ πλήθουσ τοῦ ὑμετέρου λόγοισ, εἰ μὴ μόνον ἱκανὸν εἰή αὐτῷ ἰδίᾳ δεδωροδοκηκέναι, [ἀλλὰ καὶ τὸν δῆμο]ν [οἰοίτο δεῖν ἀνα]πιμ[πλάναι ] λέγων καὶ αἰτιώ[με]νοσ, ὅτι Ἀλεξάνδρῳ χαριζομένη ἡ βουλὴ ἀνελεῖν αὐτὸν βούλεται· (Hyperides, Speeches, 3:25)

  (히페레이데스, Speeches, 3:25)

• καὶ γὰρ ὁ Πλάτων τὸν Λυσίου λόγον οὔτε κατὰ τὴν εὑρ́εσιν ἐπαινῶν καὶ τῆσ ἀταξίασ αἰτιώμενοσ; (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 19:1)

  (플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 13 19:1)

• ἤμυνον μὲν οὖν καθ’ ὅσον ἠδυνάμην, σμικρὰ δ’ οἱο͂́σ τ’ ἦ, μηνὶ δὲ σχεδὸν ἴσωσ τετάρτῳ Δίωνα Διονύσιοσ αἰτιώμενοσ ἐπιβουλεύειν τῇ τυραννίδι, σμικρὸν εἰσ πλοῖον ἐμβιβάσασ, ἐξέβαλεν ἀτίμωσ. (Plato, Epistles, Letter 7 39:1)

  (플라톤, Epistles, Letter 7 39:1)

• "ἐγκαλῶν μέν, ἂν ἀνδρὸσ ἀδίκου καὶ πονηροῦ παῖδεσ ἐκ παίδων εὐτυχεῖν δοκῶσιν, ἐγκαλῶν δὲ πάλιν, ἂν τὰ γένη κολούηται καὶ ἀφανίζηται τῶν φαύλων αἰτιώμενόσ δὲ τὸν θεὸν ὁμοίωσ μέν, ἂν χρηστοῦ πατρὸσ τέκνα πράττῃ κακῶσ, ὁμοίωσ δέ, ἂν πονηροῦ. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 13 5:4)

  (플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 13 5:4)

• ἀπορουμένῳ δ’ αὐτῷ μνᾶσ μὲν δέκα ὁ Παρμένων ὡμολόγησεν δώσειν, τριάκοντα δὲ μνᾶσ ἐδεῖτό μου οὗτοσ συνευπορῆσαι, αἰτιώμενοσ τοὺσ χρήστασ ἐπιθυμοῦντασ τῆσ νεὼσ διαβεβληκέναι αὑτὸν ἐν τῷ ἐμπορίῳ, ἵνα κατάσχωσι τὴν ναῦν εἰσ ἀπορίαν καταστήσαντεσ τοῦ ἀποδοῦναι τὰ χρήματα. (Demosthenes, Speeches 31-40, 8:3)

  (데모스테네스, Speeches 31-40, 8:3)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.