Sense

1. unpleasant to the taste, distasteful
2. unpleasant
3. disagreeable, odious
4. unpleasantly, on bad terms
5. without pleasure to oneself, unwillingly

Examples

• υἱοὶ δὲ Γάδ. Σαφὼν καὶ Ἀγγὶς καὶ Σαυνὶς καὶ Θασοβὰν καὶ Ἀηδεὶς καὶ Ἀροηδεὶς καὶ Ἀρεηλείς. (Septuagint, Liber Genesis 46:16)
• καὶ καθ ἓν τοῦτο Πλάτωνά φημι λείπεσθαι Δημοσθένους, ὅτι παρ ᾧ μὲν ἐκπίπτει ποτὲ τὸ ὕψος τῆς λέξεως εἰς τὸ κενὸν καὶ ἀηδές, παρ ᾧ δὲ οὐδέποτε ἢ σπανίως γε κομιδῇ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 13:3)
• ὅθεν δὲ καὶ ἀπὸ τίνων ἀρξάμενον, ὡρ´α λέγειν, ἐπεδήμουν ποτὲ Κυβέλῳ, - τὸ δέ ἐστι πολίχνιον οὐκ ἀηδές, ἄποικον, ὡς ἔχει λόγος, Ἀθηναίων - ἐπηγόμην δὲ καὶ τὸ κράτιστον Ῥῶ, γειτόνων τὸ βέλτιστον κατηγόμην δὲ παρὰ κωμῳδιῶν τινι ποιητῇ: (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 6:2)
• ἡμεῖς δὲ σοί, Ποδάγρα, πρώταις ἐάρος ἐν ὡρ´αις μύσται τελοῦμεν οἴκτους, ὅτε πᾶς χλοητόκοισι ποίαις τέθηλε λειμών, Ζεφύρου δὲ δένδρα πνοιαῖς ἁπαλοῖς κομᾷ πετήλοις, ἁ δύσγαμος κατ᾿ οἴκους μερόπων θροεῖ χελιδών, καὶ νυκτέροις καθ᾿ ὕλαν τὸν Ἴτυν στένει δακρύουσ1᾿ Ἀτθὶς γόοις ἀηδών. (Lucian, 9)
• ἀδικοῦμαι γὰρ ὑπὸ τῶν δημοτῶν, οὓς περιορᾶν μὲν ἀποστεροῦντας οὐ ῥᾴδιον, ἀπέχθεσθαι δὲ ἀηδές, μεθ ὧν ἀνάγκη καὶ συνθύειν καὶ συνουσίας κοινὰς ποιεῖσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 10 2:4)
• ἡ γὰρ ἀηδὴς ἀπέχθεια καὶ αἱ κοιναὶ συνουσίαι τεχνικώτερον σύγκεινται μᾶλλον ἤ ἀφελέστερον, καὶ ἔτι τὸ πολλῶν μοι καὶ δυσκόλων συμπιπτόντων οὐχ ἡγούμην δεῖν κατοκνῆσαι δι ὑμῶν πειρᾶσθαι τυγχάνειν τῶν δικαίων. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 11 2:2)
• καὶ τῷ μὲν πλουσίῳ ἡ διατριβὴ οὐκ ἀηδὴς ἐπαινουμένῳ καὶ εὐδαιμονιζομένῳ, σοὶ δὲ ὁ ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγὼν καὶ ὑπὲρ ἅπαντος τοῦ βίου τότε προκεῖσθαι δοκεῖ: (Lucian, De mercede, (no name) 11:7)
• ἢν μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ σεμνοῦ φυλάττω ἐμαυτόν, ἀηδὴς ἔδοξα καὶ μονονουχὶ φευκτέος: (Lucian, De mercede, (no name) 30:10)
• ὡς δὲ νῶν ἔχετε, ἀμάρτυρος μὲν ἡ εὐδαιμονία, ἐπίφθονος δὲ ὁ πλοῦτος, ἀηδὴς δὲ ὁ βίος. (Lucian, Saturnalia, letter 3 3:7)
• ἐοίκ ἄνθρωπος οἴνῳ τὴν φύσιν, ὁ μὲν γὰρ ἀπογηρὰς ἀηδὴς γίνεται, οἶνον δὲ τὸν παλαιότατον σπουδάζομεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 4 2:6)

Similar forms

• ἀηδὲς (41)
• ἀηδῆ (23)
• ἀηδὴς (23)
• ἀηδεῖς (14)
• ἀηδής (14)
• ἀηδές (14)
• ἀηδέα (3)
• ἀηδέσι (2)
• ἀηδέων (2)
• ἀηδεῖ (2)
• Αἠδὲς (1)
• Ἀηδεὶς (1)
• ἀηδές‧ (1)
• ἀηδέσιν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.