Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγνοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγνοέω ἀγνοήσω ἠγνόησα ἠγνόηκα ἠγνόημαι ἠγνοήθην

Structure: ἀγνοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from A)/gnoos a)gnw/s

Sense

  1. I do not perceive, recognize
  2. I do not know, I am ignorant.
  3. I sin or act unethically out of ignorance.

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνόω ἀγνόεις ἀγνόει
Dual ἀγνόειτον ἀγνόειτον
Plural ἀγνόουμεν ἀγνόειτε ἀγνόουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγνόω ἀγνόῃς ἀγνόῃ
Dual ἀγνόητον ἀγνόητον
Plural ἀγνόωμεν ἀγνόητε ἀγνόωσιν*
OptativeSingular ἀγνόοιμι ἀγνόοις ἀγνόοι
Dual ἀγνόοιτον ἀγνοοίτην
Plural ἀγνόοιμεν ἀγνόοιτε ἀγνόοιεν
ImperativeSingular ἀγνο͂ει ἀγνοεῖτω
Dual ἀγνόειτον ἀγνοεῖτων
Plural ἀγνόειτε ἀγνοοῦντων, ἀγνοεῖτωσαν
Infinitive ἀγνόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοων ἀγνοουντος ἀγνοουσα ἀγνοουσης ἀγνοουν ἀγνοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνόουμαι ἀγνόει, ἀγνόῃ ἀγνόειται
Dual ἀγνόεισθον ἀγνόεισθον
Plural ἀγνοοῦμεθα ἀγνόεισθε ἀγνόουνται
SubjunctiveSingular ἀγνόωμαι ἀγνόῃ ἀγνόηται
Dual ἀγνόησθον ἀγνόησθον
Plural ἀγνοώμεθα ἀγνόησθε ἀγνόωνται
OptativeSingular ἀγνοοίμην ἀγνόοιο ἀγνόοιτο
Dual ἀγνόοισθον ἀγνοοίσθην
Plural ἀγνοοίμεθα ἀγνόοισθε ἀγνόοιντο
ImperativeSingular ἀγνόου ἀγνοεῖσθω
Dual ἀγνόεισθον ἀγνοεῖσθων
Plural ἀγνόεισθε ἀγνοεῖσθων, ἀγνοεῖσθωσαν
Infinitive ἀγνόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοουμενος ἀγνοουμενου ἀγνοουμενη ἀγνοουμενης ἀγνοουμενον ἀγνοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοήσω ἀγνοήσεις ἀγνοήσει
Dual ἀγνοήσετον ἀγνοήσετον
Plural ἀγνοήσομεν ἀγνοήσετε ἀγνοήσουσιν*
OptativeSingular ἀγνοήσοιμι ἀγνοήσοις ἀγνοήσοι
Dual ἀγνοήσοιτον ἀγνοησοίτην
Plural ἀγνοήσοιμεν ἀγνοήσοιτε ἀγνοήσοιεν
Infinitive ἀγνοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησων ἀγνοησοντος ἀγνοησουσα ἀγνοησουσης ἀγνοησον ἀγνοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοήσομαι ἀγνοήσει, ἀγνοήσῃ ἀγνοήσεται
Dual ἀγνοήσεσθον ἀγνοήσεσθον
Plural ἀγνοησόμεθα ἀγνοήσεσθε ἀγνοήσονται
OptativeSingular ἀγνοησοίμην ἀγνοήσοιο ἀγνοήσοιτο
Dual ἀγνοήσοισθον ἀγνοησοίσθην
Plural ἀγνοησοίμεθα ἀγνοήσοισθε ἀγνοήσοιντο
Infinitive ἀγνοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησομενος ἀγνοησομενου ἀγνοησομενη ἀγνοησομενης ἀγνοησομενον ἀγνοησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγνοηθήσομαι ἀγνοηθήσῃ ἀγνοηθήσεται
Dual ἀγνοηθήσεσθον ἀγνοηθήσεσθον
Plural ἀγνοηθησόμεθα ἀγνοηθήσεσθε ἀγνοηθήσονται
OptativeSingular ἀγνοηθησοίμην ἀγνοηθήσοιο ἀγνοηθήσοιτο
Dual ἀγνοηθήσοισθον ἀγνοηθησοίσθην
Plural ἀγνοηθησοίμεθα ἀγνοηθήσοισθε ἀγνοηθήσοιντο
Infinitive ἀγνοηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοηθησομενος ἀγνοηθησομενου ἀγνοηθησομενη ἀγνοηθησομενης ἀγνοηθησομενον ἀγνοηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόησα ἠγνόησας ἠγνόησεν*
Dual ἠγνοήσατον ἠγνοησάτην
Plural ἠγνοήσαμεν ἠγνοήσατε ἠγνόησαν
SubjunctiveSingular ἀγνοήσω ἀγνοήσῃς ἀγνοήσῃ
Dual ἀγνοήσητον ἀγνοήσητον
Plural ἀγνοήσωμεν ἀγνοήσητε ἀγνοήσωσιν*
OptativeSingular ἀγνοήσαιμι ἀγνοήσαις ἀγνοήσαι
Dual ἀγνοήσαιτον ἀγνοησαίτην
Plural ἀγνοήσαιμεν ἀγνοήσαιτε ἀγνοήσαιεν
ImperativeSingular ἀγνόησον ἀγνοησάτω
Dual ἀγνοήσατον ἀγνοησάτων
Plural ἀγνοήσατε ἀγνοησάντων
Infinitive ἀγνοήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησᾱς ἀγνοησαντος ἀγνοησᾱσα ἀγνοησᾱσης ἀγνοησαν ἀγνοησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνοησάμην ἠγνοήσω ἠγνοήσατο
Dual ἠγνοήσασθον ἠγνοησάσθην
Plural ἠγνοησάμεθα ἠγνοήσασθε ἠγνοήσαντο
SubjunctiveSingular ἀγνοήσωμαι ἀγνοήσῃ ἀγνοήσηται
Dual ἀγνοήσησθον ἀγνοήσησθον
Plural ἀγνοησώμεθα ἀγνοήσησθε ἀγνοήσωνται
OptativeSingular ἀγνοησαίμην ἀγνοήσαιο ἀγνοήσαιτο
Dual ἀγνοήσαισθον ἀγνοησαίσθην
Plural ἀγνοησαίμεθα ἀγνοήσαισθε ἀγνοήσαιντο
ImperativeSingular ἀγνόησαι ἀγνοησάσθω
Dual ἀγνοήσασθον ἀγνοησάσθων
Plural ἀγνοήσασθε ἀγνοησάσθων
Infinitive ἀγνοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοησαμενος ἀγνοησαμενου ἀγνοησαμενη ἀγνοησαμενης ἀγνοησαμενον ἀγνοησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνοήθην ἠγνοήθης ἠγνοήθη
Dual ἠγνοήθητον ἠγνοηθήτην
Plural ἠγνοήθημεν ἠγνοήθητε ἠγνοήθησαν
SubjunctiveSingular ἀγνοήθω ἀγνοήθῃς ἀγνοήθῃ
Dual ἀγνοήθητον ἀγνοήθητον
Plural ἀγνοήθωμεν ἀγνοήθητε ἀγνοήθωσιν*
OptativeSingular ἀγνοηθείην ἀγνοηθείης ἀγνοηθείη
Dual ἀγνοηθείητον ἀγνοηθειήτην
Plural ἀγνοηθείημεν ἀγνοηθείητε ἀγνοηθείησαν
ImperativeSingular ἀγνοήθητι ἀγνοηθήτω
Dual ἀγνοήθητον ἀγνοηθήτων
Plural ἀγνοήθητε ἀγνοηθέντων
Infinitive ἀγνοηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγνοηθεις ἀγνοηθεντος ἀγνοηθεισα ἀγνοηθεισης ἀγνοηθεν ἀγνοηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόηκα ἠγνόηκας ἠγνόηκεν*
Dual ἠγνοήκατον ἠγνοήκατον
Plural ἠγνοήκαμεν ἠγνοήκατε ἠγνοήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἠγνοήκω ἠγνοήκῃς ἠγνοήκῃ
Dual ἠγνοήκητον ἠγνοήκητον
Plural ἠγνοήκωμεν ἠγνοήκητε ἠγνοήκωσιν*
OptativeSingular ἠγνοήκοιμι ἠγνοήκοις ἠγνοήκοι
Dual ἠγνοήκοιτον ἠγνοηκοίτην
Plural ἠγνοήκοιμεν ἠγνοήκοιτε ἠγνοήκοιεν
ImperativeSingular ἠγνόηκε ἠγνοηκέτω
Dual ἠγνοήκετον ἠγνοηκέτων
Plural ἠγνοήκετε ἠγνοηκόντων
Infinitive ἠγνοηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠγνοηκως ἠγνοηκοντος ἠγνοηκυῑα ἠγνοηκυῑᾱς ἠγνοηκον ἠγνοηκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγνόημαι ἠγνόησαι ἠγνόηται
Dual ἠγνόησθον ἠγνόησθον
Plural ἠγνοήμεθα ἠγνόησθε ἠγνόηνται
ImperativeSingular ἠγνόησο ἠγνοήσθω
Dual ἠγνόησθον ἠγνοήσθων
Plural ἠγνόησθε ἠγνοήσθων
Infinitive ἠγνόησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἠγνοημενος ἠγνοημενου ἠγνοημενη ἠγνοημενης ἠγνοημενον ἠγνοημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κρίνων δὲ κατὰ βραχὺ ἐδίδουσ τόπον μετανοίασ, οὐκ ἀγνοῶν ὅτι πονηρὰ ἡ γένεσισ αὐτῶν καὶ ἔμφυτοσ ἡ κακία αὐτῶν καὶ ὅτι οὐ μὴ ἀλλαγῇ ὁ λογισμὸσ αὐτῶν εἰσ τὸν αἰῶνα. (Septuagint, Liber Sapientiae 12:10)
  • τοῦ Λυσίου μὲν δή τισ ἀναγινώσκων τὰσ διηγήσεισ οὐδὲν ἂν ὑπολάβοι λέγεσθαι κατὰ τέχνην ἢ πονηρίαν, ἀλλ’ ὡσ ἡ φύσισ καὶ ἡ ἀλήθεια φέρει, αὐτὸ τοῦτο ἀγνοῶν τῆσ τέχνησ, ὅτι τὸ μιμήσασθαι τὴν φύσιν αὐτῆσ μέγιστον ἔργον ἦν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 162)
  • σφαλεὶσ οὖν καὶ τῆσδε τῆσ ἐλπίδοσ ἔτι μᾶλλον ἐδυσχέραινον, ἠρέμα παραμυθούμενοσ ἐμαυτὸν ὅτι μετὰ πολλῶν καὶ σοφῶν καὶ σφόδρα ἐπὶ συνέσει διαβεβοημένων ἀνόητὸσ τέ εἰμι καὶ τἀληθὲσ ἔτι ἀγνοῶν περιέρχομαι. (Lucian, Necyomantia, (no name) 6:1)
  • ἀλλὰ γὰρ οὗπερ ἕνεκα ἐμνήσθην αὐτοῦ, ἔζη μὲν ἔτι ὸ Τόξαρισ, ὁ Ἀνάχαρσισ δὲ ἄρτι καταπεπλευκὼσ ἀνῄει ἐκ Πειραιῶσ, οἱᾶ δὴ ξένοσ καὶ βάρβαροσ οὐ μετρίωσ τεταραγμένοσ ἔτι τὴν γνώμην, πάντα ἀγνοῶν, ψοφοδεὴσ πρὸσ τὰ πολλά, οὐκ ἔχων ὅ τι χρήσαιτο ἑαυτῷ· (Lucian, Scytha 6:1)
  • καὶ ἐοίκε θεῶν τισ ἐπὶ χεῖλοσ ἀγαγεῖν σοι τότε τὸν γέλων ἐπὶ τῇ ἀποφράδι λεχθείσῃ, ὡσ αὐτὸσ μὲν Σκυθῶν καταφανέστεροσ γένοιο κομιδῇ ἀπαίδευτοσ ὢν καὶ τὰ κοινὰ ταῦτα καὶ τὰ ἐν ποσὶν ἀγνοῶν, ἀρχὴν δὲ εὔλογον παράσχοισ τῶν κατὰ σοῦ λόγων ἀνδρὶ ἐλευθέρῳ καὶ οἴκοθέν σε ἀκριβῶσ εἰδότι καὶ μηδὲν ὑποστελουμένῳ ^ τὸ μὴ οὐχὶ πάντα ἐξειπεῖν, μᾶλλον δὲ κηρῦξαι, ἃ πράττεισ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν ἔτι καὶ νῦν ἐπὶ πολλοῖσ τοῖσ πρὶν ἐκείνοισ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 2:3)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION