Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀγνοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγνοέω ἀγνοήσω ἠγνόησα ἠγνόηκα ἠγνόημαι ἠγνοήθην

Structure: ἀγνοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from A)/gnoos a)gnw/s

Sense

I do not perceive, recognize
I do not know, I am ignorant.
I sin or act unethically out of ignorance.

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνόω	ἀγνόεις	ἀγνόει
	Dual		ἀγνόειτον	ἀγνόειτον
	Plural	ἀγνόουμεν	ἀγνόειτε	ἀγνόουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀγνόω	ἀγνόῃς	ἀγνόῃ
	Dual		ἀγνόητον	ἀγνόητον
	Plural	ἀγνόωμεν	ἀγνόητε	ἀγνόωσιν*
Optative	Singular	ἀγνόοιμι	ἀγνόοις	ἀγνόοι
	Dual		ἀγνόοιτον	ἀγνοοίτην
	Plural	ἀγνόοιμεν	ἀγνόοιτε	ἀγνόοιεν
Imperative	Singular		ἀγνο͂ει	ἀγνοεῖτω
	Dual		ἀγνόειτον	ἀγνοεῖτων
	Plural		ἀγνόειτε	ἀγνοοῦντων, ἀγνοεῖτωσαν
Infinitive		ἀγνόειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοων ἀγνοουντος	ἀγνοουσα ἀγνοουσης	ἀγνοουν ἀγνοουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνόουμαι	ἀγνόει, ἀγνόῃ	ἀγνόειται
	Dual		ἀγνόεισθον	ἀγνόεισθον
	Plural	ἀγνοοῦμεθα	ἀγνόεισθε	ἀγνόουνται
Subjunctive	Singular	ἀγνόωμαι	ἀγνόῃ	ἀγνόηται
	Dual		ἀγνόησθον	ἀγνόησθον
	Plural	ἀγνοώμεθα	ἀγνόησθε	ἀγνόωνται
Optative	Singular	ἀγνοοίμην	ἀγνόοιο	ἀγνόοιτο
	Dual		ἀγνόοισθον	ἀγνοοίσθην
	Plural	ἀγνοοίμεθα	ἀγνόοισθε	ἀγνόοιντο
Imperative	Singular		ἀγνόου	ἀγνοεῖσθω
	Dual		ἀγνόεισθον	ἀγνοεῖσθων
	Plural		ἀγνόεισθε	ἀγνοεῖσθων, ἀγνοεῖσθωσαν
Infinitive		ἀγνόεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοουμενος ἀγνοουμενου	ἀγνοουμενη ἀγνοουμενης	ἀγνοουμενον ἀγνοουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνοήσω	ἀγνοήσεις	ἀγνοήσει
	Dual		ἀγνοήσετον	ἀγνοήσετον
	Plural	ἀγνοήσομεν	ἀγνοήσετε	ἀγνοήσουσιν*
Optative	Singular	ἀγνοήσοιμι	ἀγνοήσοις	ἀγνοήσοι
	Dual		ἀγνοήσοιτον	ἀγνοησοίτην
	Plural	ἀγνοήσοιμεν	ἀγνοήσοιτε	ἀγνοήσοιεν
Infinitive		ἀγνοήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοησων ἀγνοησοντος	ἀγνοησουσα ἀγνοησουσης	ἀγνοησον ἀγνοησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνοήσομαι	ἀγνοήσει, ἀγνοήσῃ	ἀγνοήσεται
	Dual		ἀγνοήσεσθον	ἀγνοήσεσθον
	Plural	ἀγνοησόμεθα	ἀγνοήσεσθε	ἀγνοήσονται
Optative	Singular	ἀγνοησοίμην	ἀγνοήσοιο	ἀγνοήσοιτο
	Dual		ἀγνοήσοισθον	ἀγνοησοίσθην
	Plural	ἀγνοησοίμεθα	ἀγνοήσοισθε	ἀγνοήσοιντο
Infinitive		ἀγνοήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοησομενος ἀγνοησομενου	ἀγνοησομενη ἀγνοησομενης	ἀγνοησομενον ἀγνοησομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀγνοηθήσομαι	ἀγνοηθήσῃ	ἀγνοηθήσεται
	Dual		ἀγνοηθήσεσθον	ἀγνοηθήσεσθον
	Plural	ἀγνοηθησόμεθα	ἀγνοηθήσεσθε	ἀγνοηθήσονται
Optative	Singular	ἀγνοηθησοίμην	ἀγνοηθήσοιο	ἀγνοηθήσοιτο
	Dual		ἀγνοηθήσοισθον	ἀγνοηθησοίσθην
	Plural	ἀγνοηθησοίμεθα	ἀγνοηθήσοισθε	ἀγνοηθήσοιντο
Infinitive		ἀγνοηθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοηθησομενος ἀγνοηθησομενου	ἀγνοηθησομενη ἀγνοηθησομενης	ἀγνοηθησομενον ἀγνοηθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνο͂ουν	ἠγνο͂εις	ἠγνο͂ειν*
	Dual		ἠγνόειτον	ἠγνοεῖτην
	Plural	ἠγνόουμεν	ἠγνόειτε	ἠγνο͂ουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνοοῦμην	ἠγνόου	ἠγνόειτο
	Dual		ἠγνόεισθον	ἠγνοεῖσθην
	Plural	ἠγνοοῦμεθα	ἠγνόεισθε	ἠγνόουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνόησα	ἠγνόησας	ἠγνόησεν*
	Dual		ἠγνοήσατον	ἠγνοησάτην
	Plural	ἠγνοήσαμεν	ἠγνοήσατε	ἠγνόησαν
Subjunctive	Singular	ἀγνοήσω	ἀγνοήσῃς	ἀγνοήσῃ
	Dual		ἀγνοήσητον	ἀγνοήσητον
	Plural	ἀγνοήσωμεν	ἀγνοήσητε	ἀγνοήσωσιν*
Optative	Singular	ἀγνοήσαιμι	ἀγνοήσαις	ἀγνοήσαι
	Dual		ἀγνοήσαιτον	ἀγνοησαίτην
	Plural	ἀγνοήσαιμεν	ἀγνοήσαιτε	ἀγνοήσαιεν
Imperative	Singular		ἀγνόησον	ἀγνοησάτω
	Dual		ἀγνοήσατον	ἀγνοησάτων
	Plural		ἀγνοήσατε	ἀγνοησάντων
Infinitive		ἀγνοήσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοησᾱς ἀγνοησαντος	ἀγνοησᾱσα ἀγνοησᾱσης	ἀγνοησαν ἀγνοησαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνοησάμην	ἠγνοήσω	ἠγνοήσατο
	Dual		ἠγνοήσασθον	ἠγνοησάσθην
	Plural	ἠγνοησάμεθα	ἠγνοήσασθε	ἠγνοήσαντο
Subjunctive	Singular	ἀγνοήσωμαι	ἀγνοήσῃ	ἀγνοήσηται
	Dual		ἀγνοήσησθον	ἀγνοήσησθον
	Plural	ἀγνοησώμεθα	ἀγνοήσησθε	ἀγνοήσωνται
Optative	Singular	ἀγνοησαίμην	ἀγνοήσαιο	ἀγνοήσαιτο
	Dual		ἀγνοήσαισθον	ἀγνοησαίσθην
	Plural	ἀγνοησαίμεθα	ἀγνοήσαισθε	ἀγνοήσαιντο
Imperative	Singular		ἀγνόησαι	ἀγνοησάσθω
	Dual		ἀγνοήσασθον	ἀγνοησάσθων
	Plural		ἀγνοήσασθε	ἀγνοησάσθων
Infinitive		ἀγνοήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοησαμενος ἀγνοησαμενου	ἀγνοησαμενη ἀγνοησαμενης	ἀγνοησαμενον ἀγνοησαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνοήθην	ἠγνοήθης	ἠγνοήθη
	Dual		ἠγνοήθητον	ἠγνοηθήτην
	Plural	ἠγνοήθημεν	ἠγνοήθητε	ἠγνοήθησαν
Subjunctive	Singular	ἀγνοήθω	ἀγνοήθῃς	ἀγνοήθῃ
	Dual		ἀγνοήθητον	ἀγνοήθητον
	Plural	ἀγνοήθωμεν	ἀγνοήθητε	ἀγνοήθωσιν*
Optative	Singular	ἀγνοηθείην	ἀγνοηθείης	ἀγνοηθείη
	Dual		ἀγνοηθείητον	ἀγνοηθειήτην
	Plural	ἀγνοηθείημεν	ἀγνοηθείητε	ἀγνοηθείησαν
Imperative	Singular		ἀγνοήθητι	ἀγνοηθήτω
	Dual		ἀγνοήθητον	ἀγνοηθήτων
	Plural		ἀγνοήθητε	ἀγνοηθέντων
Infinitive		ἀγνοηθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀγνοηθεις ἀγνοηθεντος	ἀγνοηθεισα ἀγνοηθεισης	ἀγνοηθεν ἀγνοηθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνόηκα	ἠγνόηκας	ἠγνόηκεν*
	Dual		ἠγνοήκατον	ἠγνοήκατον
	Plural	ἠγνοήκαμεν	ἠγνοήκατε	ἠγνοήκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἠγνοήκω	ἠγνοήκῃς	ἠγνοήκῃ
	Dual		ἠγνοήκητον	ἠγνοήκητον
	Plural	ἠγνοήκωμεν	ἠγνοήκητε	ἠγνοήκωσιν*
Optative	Singular	ἠγνοήκοιμι	ἠγνοήκοις	ἠγνοήκοι
	Dual		ἠγνοήκοιτον	ἠγνοηκοίτην
	Plural	ἠγνοήκοιμεν	ἠγνοήκοιτε	ἠγνοήκοιεν
Imperative	Singular		ἠγνόηκε	ἠγνοηκέτω
	Dual		ἠγνοήκετον	ἠγνοηκέτων
	Plural		ἠγνοήκετε	ἠγνοηκόντων
Infinitive		ἠγνοηκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἠγνοηκως ἠγνοηκοντος	ἠγνοηκυῑα ἠγνοηκυῑᾱς	ἠγνοηκον ἠγνοηκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠγνόημαι	ἠγνόησαι	ἠγνόηται
	Dual		ἠγνόησθον	ἠγνόησθον
	Plural	ἠγνοήμεθα	ἠγνόησθε	ἠγνόηνται
Imperative	Singular		ἠγνόησο	ἠγνοήσθω
	Dual		ἠγνόησθον	ἠγνοήσθων
	Plural		ἠγνόησθε	ἠγνοήσθων
Infinitive		ἠγνόησθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἠγνοημενος ἠγνοημενου	ἠγνοημενη ἠγνοημενης	ἠγνοημενον ἠγνοημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

δοκεῖσ δέ μοι μήτε φίλον τινὰ ἢ οἰκεῖον ἢ εὔνουν ἔχειν μήτε ἀνδρὶ ἐλευθέρῳ πώποτε καὶ παρρησίαν ἄγοντι ἐντετυχηκέναι, ὃσ τἀληθὲσ εἰπὼν ἔπαυσεν ἄν σε ὑδέρῳ μὲν ἐχόμενον καὶ ὑπὸ τοῦ πάθουσ διαρραγῆναι κινδυνεύοντα, σαυτῷ δὲ εὔσαρκον εἶναι δοκοῦντα καὶ εὐρωστίαν οἰόμενον τὴν συμφορὰν καὶ ὑπὸ μὲν τῶν ἀνοήτων ἐπαινούμενον ἀγνοούντων ἃ πάσχεισ, ὑπὸ δὲ τῶν πεπαιδευμένων εἰκότωσ ἐλεούμενον. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 17:3)
ἐγώ, φησίν, ὦ Δελφοί, καὶ παρὰ πᾶσι μὲν τοῖσ Ἕλλησι τοιοῦτοσ ὑπολαμβάνεσθαι ὁποῖόσ εἰμι, ἀλλὰ μὴ ὁποῖον ἡ παρὰ τῶν μισούντων καὶ φθονούντων φήμη ταῖσ τῶν ἀγνοούντων ἀκοαῖσ παραδέδωκεν, ἀντὶ τῶν πάντων ἀλλαξαίμην ἄν, μάλιστα δὲ παρ’ ὑμῖν, ὅσῳ ἱεροί τέ ἐστε καὶ πάρεδροι τοῦ Πυθίου καὶ μόνον οὐ σύνοικοι καὶ ὁμωρόφιοι τοῦ θεοῦ. (Lucian, Phalaris, book 1 1:3)
καὶ προσέτι γε καὶ κατεγέλασ αὐτῶν φειδομένων καὶ φυλαττόντων καὶ τὸ καινότατον αὑτοὺσ ζηλοτυπούντων, ἀγνοούντων δὲ ὡσ κατάρατοσ οἰκέτησ ἢ οἰκονόμοσ πεδότριψ ὑπεισιὼν λαθραίωσ ἐμπαροινήσει, τὸν κακοδαίμονα καὶ ἀνέραστον δεσπότην πρὸσ ἀμαυρόν τι καὶ μικρόστομον λυχνίδιον καὶ διψαλέον θρυαλλίδιον ἐπαγρυπνεῖν ἐάσασ τοῖσ τόκοισ. (Lucian, Timon, (no name) 14:1)
"ἔπραξε δὲ ταῦτα διὰ Κλεάνδρου τοῦ Αἰγινήτου, τῶν ἄλλων ἀγνοούντων. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 199)
ἐλθόντων γάρ ὡσ αὐτὸν ὑπὸ νύκτα τῶν πρώτων ἀνδρῶν καὶ παρακαλούντων ἐπὶ τὸν Σατορνῖνον, ἑτέραισ θύραισ ἐκεῖνον ὑπεδέξατο τούτων ἀγνοούντων. (Plutarch, Caius Marius, chapter 30 2:1)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀγνοέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀγνοέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어