Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγανακτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγανακτέω ἀγανακτήσω

Structure: ἀγανακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/gan

Sense

  1. to feel a violent irritation
  2. (of wine) to ferment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτεις ἀγανάκτει
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανάκτειτον
Plural ἀγανάκτουμεν ἀγανάκτειτε ἀγανάκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτῃς ἀγανάκτῃ
Dual ἀγανάκτητον ἀγανάκτητον
Plural ἀγανάκτωμεν ἀγανάκτητε ἀγανάκτωσιν*
OptativeSingular ἀγανάκτοιμι ἀγανάκτοις ἀγανάκτοι
Dual ἀγανάκτοιτον ἀγανακτοίτην
Plural ἀγανάκτοιμεν ἀγανάκτοιτε ἀγανάκτοιεν
ImperativeSingular ἀγανᾶκτει ἀγανακτεῖτω
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανακτεῖτων
Plural ἀγανάκτειτε ἀγανακτοῦντων, ἀγανακτεῖτωσαν
Infinitive ἀγανάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτων ἀγανακτουντος ἀγανακτουσα ἀγανακτουσης ἀγανακτουν ἀγανακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτουμαι ἀγανάκτει, ἀγανάκτῃ ἀγανάκτειται
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανάκτεισθον
Plural ἀγανακτοῦμεθα ἀγανάκτεισθε ἀγανάκτουνται
SubjunctiveSingular ἀγανάκτωμαι ἀγανάκτῃ ἀγανάκτηται
Dual ἀγανάκτησθον ἀγανάκτησθον
Plural ἀγανακτώμεθα ἀγανάκτησθε ἀγανάκτωνται
OptativeSingular ἀγανακτοίμην ἀγανάκτοιο ἀγανάκτοιτο
Dual ἀγανάκτοισθον ἀγανακτοίσθην
Plural ἀγανακτοίμεθα ἀγανάκτοισθε ἀγανάκτοιντο
ImperativeSingular ἀγανάκτου ἀγανακτεῖσθω
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανακτεῖσθων
Plural ἀγανάκτεισθε ἀγανακτεῖσθων, ἀγανακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀγανάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτουμενος ἀγανακτουμενου ἀγανακτουμενη ἀγανακτουμενης ἀγανακτουμενον ἀγανακτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσω ἀγανακτήσεις ἀγανακτήσει
Dual ἀγανακτήσετον ἀγανακτήσετον
Plural ἀγανακτήσομεν ἀγανακτήσετε ἀγανακτήσουσιν*
OptativeSingular ἀγανακτήσοιμι ἀγανακτήσοις ἀγανακτήσοι
Dual ἀγανακτήσοιτον ἀγανακτησοίτην
Plural ἀγανακτήσοιμεν ἀγανακτήσοιτε ἀγανακτήσοιεν
Infinitive ἀγανακτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησων ἀγανακτησοντος ἀγανακτησουσα ἀγανακτησουσης ἀγανακτησον ἀγανακτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσομαι ἀγανακτήσει, ἀγανακτήσῃ ἀγανακτήσεται
Dual ἀγανακτήσεσθον ἀγανακτήσεσθον
Plural ἀγανακτησόμεθα ἀγανακτήσεσθε ἀγανακτήσονται
OptativeSingular ἀγανακτησοίμην ἀγανακτήσοιο ἀγανακτήσοιτο
Dual ἀγανακτήσοισθον ἀγανακτησοίσθην
Plural ἀγανακτησοίμεθα ἀγανακτήσοισθε ἀγανακτήσοιντο
Infinitive ἀγανακτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησομενος ἀγανακτησομενου ἀγανακτησομενη ἀγανακτησομενης ἀγανακτησομενον ἀγανακτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἡμεῖσ δ’ ἀρτίωσ μὲν ἠγανακτοῦμεν ὡσ ὀψὲ καὶ βραδέωσ τῶν πονηρῶν δίκην διδόντων· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 211)
  • ταῦτα τοῦ Χάρωνοσ λέγοντοσ, τὸ μὲν φρόνημα καὶ τὴν καλοκἀγαθίαν ἐθαυμάζομεν, πρὸσ δὲ τὴν ὑποψίαν ἠγανακτοῦμεν καὶ ἀπάγειν ἐκελεύομεν τὸν παῖδα. (Plutarch, De genio Socratis, section 27 11:1)
  • καὶ ἡμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἠγανακτοῦμεν ἐπὶ τοῖσ λεγομένοισ, πλέον δὲ οὐδὲν ἦν ἀγανακτοῦσιν ἡμῖν· (Demosthenes, Speeches 31-40, 48:1)
  • καὶ οὗτοι τὸ μὲν πρῶτον ἔσκωπτόν τε καὶ ὕβριζον εἰσ ἡμᾶσ, οἱᾶ μεθύοντεσ ἂν νέοι καὶ αὐθάδεισ εἰσ ταπεινοὺσ καὶ πένητασ , ὡσ δ’ ἠγανακτοῦμεν πρὸσ αὐτούσ, ἐλεύθερον ῥῆμα εἰσ τοῦτον εἶπε. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 7 4:4)

Synonyms

  1. to feel a violent irritation

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION