Demosthenes, Speeches 51-61, Κατὰ Κόνωνοσ Αἰκείας 25:

ἐγὼ δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, χαλεπῶσ ἐφ’ οἷσ πέπονθα ἐνηνοχώσ, οὐχ ἧττον τοῦτ’ ἀγανακτήσαιμ’ ἂν καὶ ὑβρίσθαι νομίσαιμι, εἰ οἱο͂́ν τ’ εἰπεῖν, εἰ ταῦτ’ ἀληθῆ δόξει Κόνων οὑτοσὶ λέγειν περὶ ἡμῶν, καὶ τοσαύτη τισ ἄγνοια παρ’ ὑμῖν ἐστιν, ὥσθ’, ὁποῖοσ ἄν τισ ἕκαστοσ εἶναι φῇ ἢ ὁ πλησίον αὐτὸν αἰτιάσηται, τοιοῦτοσ νομισθήσεται, τοῦ δὲ καθ’ ἡμέραν βίου καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων μηδ’ ὁτιοῦν ἔσται τοῖσ μετρίοισ ὄφελοσ.