Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγανακτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγανακτέω ἀγανακτήσω

Structure: ἀγανακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/gan

Sense

  1. to feel a violent irritation
  2. (of wine) to ferment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτεις ἀγανάκτει
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανάκτειτον
Plural ἀγανάκτουμεν ἀγανάκτειτε ἀγανάκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτῃς ἀγανάκτῃ
Dual ἀγανάκτητον ἀγανάκτητον
Plural ἀγανάκτωμεν ἀγανάκτητε ἀγανάκτωσιν*
OptativeSingular ἀγανάκτοιμι ἀγανάκτοις ἀγανάκτοι
Dual ἀγανάκτοιτον ἀγανακτοίτην
Plural ἀγανάκτοιμεν ἀγανάκτοιτε ἀγανάκτοιεν
ImperativeSingular ἀγανᾶκτει ἀγανακτεῖτω
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανακτεῖτων
Plural ἀγανάκτειτε ἀγανακτοῦντων, ἀγανακτεῖτωσαν
Infinitive ἀγανάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτων ἀγανακτουντος ἀγανακτουσα ἀγανακτουσης ἀγανακτουν ἀγανακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτουμαι ἀγανάκτει, ἀγανάκτῃ ἀγανάκτειται
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανάκτεισθον
Plural ἀγανακτοῦμεθα ἀγανάκτεισθε ἀγανάκτουνται
SubjunctiveSingular ἀγανάκτωμαι ἀγανάκτῃ ἀγανάκτηται
Dual ἀγανάκτησθον ἀγανάκτησθον
Plural ἀγανακτώμεθα ἀγανάκτησθε ἀγανάκτωνται
OptativeSingular ἀγανακτοίμην ἀγανάκτοιο ἀγανάκτοιτο
Dual ἀγανάκτοισθον ἀγανακτοίσθην
Plural ἀγανακτοίμεθα ἀγανάκτοισθε ἀγανάκτοιντο
ImperativeSingular ἀγανάκτου ἀγανακτεῖσθω
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανακτεῖσθων
Plural ἀγανάκτεισθε ἀγανακτεῖσθων, ἀγανακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀγανάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτουμενος ἀγανακτουμενου ἀγανακτουμενη ἀγανακτουμενης ἀγανακτουμενον ἀγανακτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσω ἀγανακτήσεις ἀγανακτήσει
Dual ἀγανακτήσετον ἀγανακτήσετον
Plural ἀγανακτήσομεν ἀγανακτήσετε ἀγανακτήσουσιν*
OptativeSingular ἀγανακτήσοιμι ἀγανακτήσοις ἀγανακτήσοι
Dual ἀγανακτήσοιτον ἀγανακτησοίτην
Plural ἀγανακτήσοιμεν ἀγανακτήσοιτε ἀγανακτήσοιεν
Infinitive ἀγανακτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησων ἀγανακτησοντος ἀγανακτησουσα ἀγανακτησουσης ἀγανακτησον ἀγανακτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσομαι ἀγανακτήσει, ἀγανακτήσῃ ἀγανακτήσεται
Dual ἀγανακτήσεσθον ἀγανακτήσεσθον
Plural ἀγανακτησόμεθα ἀγανακτήσεσθε ἀγανακτήσονται
OptativeSingular ἀγανακτησοίμην ἀγανακτήσοιο ἀγανακτήσοιτο
Dual ἀγανακτήσοισθον ἀγανακτησοίσθην
Plural ἀγανακτησοίμεθα ἀγανακτήσοισθε ἀγανακτήσοιντο
Infinitive ἀγανακτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησομενος ἀγανακτησομενου ἀγανακτησομενη ἀγανακτησομενης ἀγανακτησομενον ἀγανακτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἀλλ’ ὥσπερ εἴ τισ ἄπειροσ γραμμάτων δυνάμεωσ ὁρῶν ὀλίγα πλήθει καὶ φαῦλα τὴν μορφὴν ἀπιστοίη ἄνδρα γραμματικὸν ἐκ τούτων ἀναλέγεσθαι πολέμουσ μεγάλουσ, οἳ τοῖσ πάλαι συνέτυχον, καὶ κτίσεισ πόλεων πράξεισ τε καὶ παθήματα βασιλέων, εἶτα φαίη φωνὴν ἢ ὅμοιόν τι μηνύειν καὶ καταλέγειν ἐκείνῳ τῶν ἱστορικῶν τούτων ἕκαστον, ἡδὺσ ἄν, ὦ φίλε, γέλωσ σοι τοῦ ἀνθρώπου τῆσ ἀπειρίασ ἐπέλθοι οὕτω σκόπει, μὴ καὶ ἡμεῖσ τῶν μαντικῶν ἑκάστου τὴν δύναμιν ἀγνοοῦντεσ, ᾗ συμβάλλει πρὸσ τὸ μέλλον, εὐήθωσ ἀγανακτῶμεν, εἰ νοῦν ἔχων ἄνθρωποσ ἐκ τούτων ἀποφαίνεταί τι περὶ τῶν ἀδήλων, καὶ ταῦτα φάσκων αὐτὸσ οὐ πταρμὸν οὐδὲ φωνὴν ἀλλὰ δαιμόνιον αὐτῷ τῶν πράξεων ὑφηγεῖσθαι. (Plutarch, De genio Socratis, section 12 1:6)
  • ἔπειτ’ ἐλθόντεσ ἐπὶ τὸ συνέδριον ἀγανακτῶμέν τε καὶ σχετλιάζωμεν καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ προσηγγελμένα αἰτῶμεν τὴν ἐξουσίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 12 10:2)

Synonyms

  1. to feel a violent irritation

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION