Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγανακτέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγανακτέω ἀγανακτήσω

Structure: ἀγανακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/gan

Sense

  1. to feel a violent irritation
  2. (of wine) to ferment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτεις ἀγανάκτει
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανάκτειτον
Plural ἀγανάκτουμεν ἀγανάκτειτε ἀγανάκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀγανάκτω ἀγανάκτῃς ἀγανάκτῃ
Dual ἀγανάκτητον ἀγανάκτητον
Plural ἀγανάκτωμεν ἀγανάκτητε ἀγανάκτωσιν*
OptativeSingular ἀγανάκτοιμι ἀγανάκτοις ἀγανάκτοι
Dual ἀγανάκτοιτον ἀγανακτοίτην
Plural ἀγανάκτοιμεν ἀγανάκτοιτε ἀγανάκτοιεν
ImperativeSingular ἀγανᾶκτει ἀγανακτεῖτω
Dual ἀγανάκτειτον ἀγανακτεῖτων
Plural ἀγανάκτειτε ἀγανακτοῦντων, ἀγανακτεῖτωσαν
Infinitive ἀγανάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτων ἀγανακτουντος ἀγανακτουσα ἀγανακτουσης ἀγανακτουν ἀγανακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανάκτουμαι ἀγανάκτει, ἀγανάκτῃ ἀγανάκτειται
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανάκτεισθον
Plural ἀγανακτοῦμεθα ἀγανάκτεισθε ἀγανάκτουνται
SubjunctiveSingular ἀγανάκτωμαι ἀγανάκτῃ ἀγανάκτηται
Dual ἀγανάκτησθον ἀγανάκτησθον
Plural ἀγανακτώμεθα ἀγανάκτησθε ἀγανάκτωνται
OptativeSingular ἀγανακτοίμην ἀγανάκτοιο ἀγανάκτοιτο
Dual ἀγανάκτοισθον ἀγανακτοίσθην
Plural ἀγανακτοίμεθα ἀγανάκτοισθε ἀγανάκτοιντο
ImperativeSingular ἀγανάκτου ἀγανακτεῖσθω
Dual ἀγανάκτεισθον ἀγανακτεῖσθων
Plural ἀγανάκτεισθε ἀγανακτεῖσθων, ἀγανακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀγανάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτουμενος ἀγανακτουμενου ἀγανακτουμενη ἀγανακτουμενης ἀγανακτουμενον ἀγανακτουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσω ἀγανακτήσεις ἀγανακτήσει
Dual ἀγανακτήσετον ἀγανακτήσετον
Plural ἀγανακτήσομεν ἀγανακτήσετε ἀγανακτήσουσιν*
OptativeSingular ἀγανακτήσοιμι ἀγανακτήσοις ἀγανακτήσοι
Dual ἀγανακτήσοιτον ἀγανακτησοίτην
Plural ἀγανακτήσοιμεν ἀγανακτήσοιτε ἀγανακτήσοιεν
Infinitive ἀγανακτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησων ἀγανακτησοντος ἀγανακτησουσα ἀγανακτησουσης ἀγανακτησον ἀγανακτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀγανακτήσομαι ἀγανακτήσει, ἀγανακτήσῃ ἀγανακτήσεται
Dual ἀγανακτήσεσθον ἀγανακτήσεσθον
Plural ἀγανακτησόμεθα ἀγανακτήσεσθε ἀγανακτήσονται
OptativeSingular ἀγανακτησοίμην ἀγανακτήσοιο ἀγανακτήσοιτο
Dual ἀγανακτήσοισθον ἀγανακτησοίσθην
Plural ἀγανακτησοίμεθα ἀγανακτήσοισθε ἀγανακτήσοιντο
Infinitive ἀγανακτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀγανακτησομενος ἀγανακτησομενου ἀγανακτησομενη ἀγανακτησομενης ἀγανακτησομενον ἀγανακτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀκεῖνοι μὲν ἐλευθεροῦντεσ τὰσ πόλεισ τὰσ Ἑλληνίδασ καὶ βοηθοῦντεσ αὐταῖσ τῆσ ἡγεμονίασ ἠξιώθησαν, ἡμεῖσ δὲ καταδουλούμενοι καὶ τἀναντία τοῖσ τότε πράττοντεσ ἀγανακτοῦμεν, εἰ μὴ τὴν αὐτὴν τιμὴν ἐκείνοισ ἕξομεν, οἳ τοσοῦτον ἀπολελείμμεθα καὶ τοῖσ ἔργοισ καὶ ταῖσ διανοίαισ τῶν κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον γενομένων, ὅσον οἳ μὲν ὑπὲρ τῆσ φροντίζομεν· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 17 1:2)
  • ἡμεῖσ δὲ ἀγανακτοῦμεν, εἴ τινεσ ἄνθρωποι ὄντεσ οὐ πάνυ ἀνόητοι διελέγχουσι ταῦτα καὶ τὴν πρόνοιαν ἡμῶν παρωθοῦνται, δέον ἀγαπᾶν εἴ τινεσ ἡμῖν ἔτι θύουσι τοιαῦτα ἐξαμαρτάνουσιν. (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 20:2)
  • καὶ αὐξητικόν, καὶ τοιαῦτα ποιοῦντοσ οὐδεὶσ κωλύει τῶν Ἑλλήνων, ἐν οἷσ λέγει καὶ ταῦτα εἰδότεσ οἱ Ἕλληνεσ οὐ πέμπομεν πρέσβεισ περὶ τούτων καὶ ἀγανακτοῦμεν· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:3)
  • κἀκεῖνοι μὲν ἐλευθεροῦντεσ τὰσ πόλεισ τὰσ Ἑλληνίδασ καὶ βοηθοῦντεσ αὐταῖσ τῆσ ἡγεμονίασ ἠξιώθησαν, ἡμεῖσ δὲ καταδουλούμενοι καὶ τἀναντία τοῖσ τότε πράττοντεσ ἀγανακτοῦμεν, εἰ μὴ τὴν αὐτὴν τιμὴν ἐκείνοισ ἕξομεν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 17 1:3)
  • ἀλλ’ ὅμωσ οὕτωσ αὐτοὺσ ἀγαπῶμεν, ὥσθ’ ὑπὲρ μὲν τῶν παίδων τῶν ἡμετέρων, εἴπερ τινὲσ ἐξαμαρτάνοιεν, οὐκ ἂν ἐθελήσαιμεν δίκασ ὑποσχεῖν, ὑπὲρ δὲ τῆσ ἐκείνων ἁρπαγῆσ καὶ βίασ καὶ παρανομίασ μελλόντων τῶν ἐγκλημάτων ἐφ’ ἡμᾶσ ἥκειν οὐχ ὅπωσ ἀγανακτοῦμεν ἀλλὰ καὶ χαίρομεν, ὅταν ἀκούσωμεν αὐτοὺσ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένουσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 17 2:2)

Synonyms

  1. to feel a violent irritation

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION