Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφαμαρτάνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφαμαρτάνω

Structure: ἀπ (Prefix) + ἁμαρτάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to miss
  2. to be deprived of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαμαρτάνω ἀφαμαρτάνεις ἀφαμαρτάνει
Dual ἀφαμαρτάνετον ἀφαμαρτάνετον
Plural ἀφαμαρτάνομεν ἀφαμαρτάνετε ἀφαμαρτάνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφαμαρτάνω ἀφαμαρτάνῃς ἀφαμαρτάνῃ
Dual ἀφαμαρτάνητον ἀφαμαρτάνητον
Plural ἀφαμαρτάνωμεν ἀφαμαρτάνητε ἀφαμαρτάνωσιν*
OptativeSingular ἀφαμαρτάνοιμι ἀφαμαρτάνοις ἀφαμαρτάνοι
Dual ἀφαμαρτάνοιτον ἀφαμαρτανοίτην
Plural ἀφαμαρτάνοιμεν ἀφαμαρτάνοιτε ἀφαμαρτάνοιεν
ImperativeSingular ἀφαμάρτανε ἀφαμαρτανέτω
Dual ἀφαμαρτάνετον ἀφαμαρτανέτων
Plural ἀφαμαρτάνετε ἀφαμαρτανόντων, ἀφαμαρτανέτωσαν
Infinitive ἀφαμαρτάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαμαρτανων ἀφαμαρτανοντος ἀφαμαρτανουσα ἀφαμαρτανουσης ἀφαμαρτανον ἀφαμαρτανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαμαρτάνομαι ἀφαμαρτάνει, ἀφαμαρτάνῃ ἀφαμαρτάνεται
Dual ἀφαμαρτάνεσθον ἀφαμαρτάνεσθον
Plural ἀφαμαρτανόμεθα ἀφαμαρτάνεσθε ἀφαμαρτάνονται
SubjunctiveSingular ἀφαμαρτάνωμαι ἀφαμαρτάνῃ ἀφαμαρτάνηται
Dual ἀφαμαρτάνησθον ἀφαμαρτάνησθον
Plural ἀφαμαρτανώμεθα ἀφαμαρτάνησθε ἀφαμαρτάνωνται
OptativeSingular ἀφαμαρτανοίμην ἀφαμαρτάνοιο ἀφαμαρτάνοιτο
Dual ἀφαμαρτάνοισθον ἀφαμαρτανοίσθην
Plural ἀφαμαρτανοίμεθα ἀφαμαρτάνοισθε ἀφαμαρτάνοιντο
ImperativeSingular ἀφαμαρτάνου ἀφαμαρτανέσθω
Dual ἀφαμαρτάνεσθον ἀφαμαρτανέσθων
Plural ἀφαμαρτάνεσθε ἀφαμαρτανέσθων, ἀφαμαρτανέσθωσαν
Infinitive ἀφαμαρτάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαμαρτανομενος ἀφαμαρτανομενου ἀφαμαρτανομενη ἀφαμαρτανομενης ἀφαμαρτανομενον ἀφαμαρτανομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαμαρτήσω ἀφαμαρτήσεις ἀφαμαρτήσει
Dual ἀφαμαρτήσετον ἀφαμαρτήσετον
Plural ἀφαμαρτήσομεν ἀφαμαρτήσετε ἀφαμαρτήσουσιν*
OptativeSingular ἀφαμαρτήσοιμι ἀφαμαρτήσοις ἀφαμαρτήσοι
Dual ἀφαμαρτήσοιτον ἀφαμαρτησοίτην
Plural ἀφαμαρτήσοιμεν ἀφαμαρτήσοιτε ἀφαμαρτήσοιεν
Infinitive ἀφαμαρτήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαμαρτησων ἀφαμαρτησοντος ἀφαμαρτησουσα ἀφαμαρτησουσης ἀφαμαρτησον ἀφαμαρτησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαμαρτήσομαι ἀφαμαρτήσει, ἀφαμαρτήσῃ ἀφαμαρτήσεται
Dual ἀφαμαρτήσεσθον ἀφαμαρτήσεσθον
Plural ἀφαμαρτησόμεθα ἀφαμαρτήσεσθε ἀφαμαρτήσονται
OptativeSingular ἀφαμαρτησοίμην ἀφαμαρτήσοιο ἀφαμαρτήσοιτο
Dual ἀφαμαρτήσοισθον ἀφαμαρτησοίσθην
Plural ἀφαμαρτησοίμεθα ἀφαμαρτήσοισθε ἀφαμαρτήσοιντο
Infinitive ἀφαμαρτήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαμαρτησομενος ἀφαμαρτησομενου ἀφαμαρτησομενη ἀφαμαρτησομενης ἀφαμαρτησομενον ἀφαμαρτησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to miss

  2. to be deprived of

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION