- Κλονᾶσ δ’ ὁ τῶν αὐλῳδικῶν νόμων ποιητήσ, ὁ ὀλίγῳ ὕστερον Τερπάνδρου γενόμενοσ, ὡσ μὲν Ἀρκάδεσ λέγουσι, Τεγεάτησ ἦν, ὡσ δὲ Βοιωτοί, Θηβαῖοσ. (Pseudo-Plutarch, De musica, section 5 3:1)
(위 플루타르코스, De musica, section 5 3:1)
- ἔνιοι τῶν φιλοσόφων, καθάπερ Διαγόρασ ὁ Μήλιοσ καὶ Θεόδωροσ ὁ Κυρηναῖοσ καὶ Εὐήμεροσ ὁ Τεγεάτησ, καθόλου φασὶ μὴ εἶναι θεούσ· (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 1, 1)
(위 플루타르코스, Placita Philosophorum, book 1, 1)
- ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Χαρίνου Ῥωμαῖοι μὲν τὴν ὕπατον ἀρχὴν παρέδοσαν Ποπλίῳ Δεκίῳ καὶ Κοΐντῳ Φαβίῳ, παρὰ δὲ τοῖσ Ἠλείοισ ὀλυμπιὰσ ἤχθη ὀγδόη πρὸσ ταῖσ ἑκατὸν δέκα, καθ’ ἣν ἐνίκα στάσιον Ἀπολλωνίδησ Τεγεάτησ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 37 1:1)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 37 1:1)
- " περὶ παιδὸσ πεπορνευκότοσ ἐρωτηθεὶσ πόθεν εἰή, "Τεγεάτησ," ἔφη. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 42:9)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. b'. DIOGENHS 42:9)
- περὶ δὲ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ Λυκομήδησ ὁ Τεγεάτησ ἔπεισε τοὺσ Ἀρκάδασ εἰσ μίαν συντέλειαν ταχθῆναι καὶ κοινὴν ἔχειν σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ ἀνδρῶν μυρίων, καὶ τούτουσ ἐξουσίαν ἔχειν περὶ πολέμου καὶ εἰρήνησ βουλεύεσθαι. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 57 13:1)
(디오도로스 시켈로스, Library, book xv, chapter 57 13:1)
