Ancient Greek-English Dictionary Language

Νεαπολίτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Νεαπολίτης Νεαπολίτου

Structure: Νεαπολιτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Neapolis (or Naples or Nablus); a Neapolitan

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα πρὸσ Νέαν πόλιν καί Νῶλαν βοηθήσασ Νεαπολίτασ μὲν ἐπέρρωσεν αὐτοὺσ καθ’ ἑαυτοὺσ βεβαίουσ ὄντασ Ῥωμαίοισ, εἷσ δὲ Νῶλαν εἰσελθὼν στάσιν εὑρ͂ε, τῆσ βουλῆσ τὸν δῆμον ἀννιβίζοντα μεταχειρίσασθαι καί καταρτίσαι μὴ δυναμένησ, ἦν γὰρ τισ ἀνὴρ εὐγενείᾳ, τε πρωτεύων ἐν τῇ πόλει καί κατ’ ἀνδρείαν ἐπιφανήσ, ὄνομα Βάνδιοσ· (Plutarch, Marcellus, chapter 10 1:2)
  • ἐκ τούτου δὲ Πομπήϊοσ ἐν Νεαπόλει νοσήσασ ἐπισφαλῶσ ἀνέρρωσε, Πραξαγόρου δὲ πείσαντοσ τοὺσ Νεαπολίτασ ἔθυσαν ὑπὲρ αὑτοῦ σωτήρια, μιμουμένων δὲ τούτουσ τῶν προσοίκων καὶ τοῦ πράγματοσ οὕτω περιϊόντοσ τὴν Ἰταλίαν πᾶσαν, καὶ μικρὰ καὶ μεγάλη πόλισ ἐφ’ ἡμέρασ πολλὰσ ἑώρταζε, τοὺσ δὲ ἀπαντῶντασ πανταχόθεν οὐδεὶσ ἐχώρει τόποσ, ἀλλὰ ὁδοί τε κατεπίμπλαντο καὶ κῶμαι καὶ λιμένεσ εὐωχουμένων καὶ θυόντων. (Plutarch, Pompey, chapter 57 1:1)
  • ἡ δὲ βουλὴ τῶν Ῥωμαίων Καμπανῶν πολλάκισ ἐμφανιζόντων καὶ ἀποδυρομένων κατὰ τῶν Νεαπολιτῶν, πρέσβεισ ἐψηφίσατο πρὸσ τοὺσ Νεαπολίτασ ἀποστεῖλαι τοὺσ ἀξιώσοντασ αὐτοὺσ μηθὲν εἰσ τοὺσ ὑπηκόουσ τῆσ τῶν Ῥωμαίων ἡγεμονίασ παρανομεῖν, ἀλλὰ καὶ διδόναι τὰ δίκαια καὶ λαμβάνειν, καί, εἴ γε διαφέρονται πρὸσ ἀλλήλουσ, μὴ δἰ ὅπλων, ἀλλὰ διὰ λόγων, σύμβολα ποιησαμένουσ πρὸσ αὐτούσ, καὶ τὸ λοιπὸν εἰρήνην ἄγειν πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ περιοικοῦντασ τὸ Τυρρηνικὸν πέλαγοσ, μήτ’ αὐτοὺσ ἔργα πράττοντασ, ἃ μὴ προσήκει Ἕλλησι, μήτε τοῖσ πράττουσι συνεργοῦντασ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 5 3:2)
  • ἔτυχον δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀφιγμένοι πρὸσ τοὺσ Νεαπολίτασ πρέσβεισ ὑπὸ Ταραντίνων ἀποσταλέντεσ, ἄνδρεσ ἐπιφανεῖσ καὶ πρόξενοι διὰ γένουσ τῶν Νεαπολιτῶν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 5 6:1)
  • καὶ ἕτεροι ὑπὸ Νωλάνων ὁμόρων ὄντων καὶ σφόδρα τοὺσ Ἕλληνασ ἀσπαζομένων, τἀναντία τοὺσ Νεαπολίτασ ἀξιώσοντεσ μήτε σύμβολα ποιεῖσθαι πρὸσ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἢ τοὺσ ὑπηκόουσ αὐτῶν μήτε διαλύεσθαι τὴν πρὸσ Σαυνίτασ φιλίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 5 6:2)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION