Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Μαντινεύς

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Μαντινεύς Μαντινέως

Structure: Μαντινευ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Mantinea or Mantineia

Declension

Third declension
Singular Dual Plural
Nominative Μαντινεύς Μαντινή Μαντινής
Genitive Μαντινέως Μαντινέοιν Μαντινέων
Dative Μαντινεί Μαντινέοιν Μαντινεῦσιν*
Accusative Μαντινέα Μαντινή Μαντινέᾱς
Vocative Μαντινεύ Μαντινή Μαντινής

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ διαδραμὼν τὴν μεταξὺ χώραν ἐπεφαίνετο τοῖσ Μαντινεῦσιν ἀπροσδόκητοσ διαβουλευομένοισ καὶ αὐτοῖσ ἀκμὴν τοῦ πέμπειν τὴν εἰσ Λακεδαίμονα βοήθειαν καὶ εὐθέωσ ὁπλίζεσθαι προσέταξε τοῖσ Θηβαίοισ. (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 2 3:4)
  • ἐπεφαίνετο τοῖσ Μαντινεῦσιν ἀπροσδόκητοσ, καὶ διαβουλευομένοισ αὐτοῖσ ἀκμὴν τοῦ πέμπειν τὴν εἰσ; (Plutarch, De gloria Atheniensium, section 2 11:1)
  • καὶ δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ παρὰ Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μ̣ (Plutarch, Aratus, chapter 25 5:2)
  • τοῖσ δὲ Μαντινεῦσιν ἔπεμπον μὲν καὶ τῶν Ἀρκαδικῶν πόλεών τινεσ συντειχιοῦντασ, οἱ δὲ Ἠλεῖοι καὶ ἀργυρίου τρία τάλαντα συνεβάλοντο αὐτοῖσ εἰσ τὴν περὶ τὸ τεῖχοσ δαπάνην. (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 7:3)
  • καὶ μαχόμενοι αἴτιοι μὲν ἐγένοντο τὰ ἔξω πάντα σωθῆναι τοῖσ Μαντινεῦσιν, αὐτῶν δ’ ἀπέθανον ἄνδρεσ ἀγαθοί, καὶ ἀπέκτειναν δὲ δῆλον ὅτι τοιούτουσ· (Xenophon, Hellenica, , chapter 5 19:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION