Μαντινεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Μαντινεύς
Μαντινέως
Structure:
Μαντινευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Mantinea or Mantineia
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Θεόφιλοσ δ’ ἐν Ἐπιδαύρῳ, Ἀτρεστίδασ τισ Μαντινεὺσ λοχαγὸσ ἦν, ἀνδρῶν ἁπάντων πλεῖστα δυνάμενοσ φαγεῖν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 10 4:6)
- ἐγγενόμενοσ δέ τισ Λυκομήδησ Μαντινεύσ, γένει τε οὐδενὸσ ἐνδεὴσ χρήμασί τε προήκων καὶ ἄλλωσ φιλότιμοσ, οὗτοσ ἐνέπλησε φρονήματοσ τοὺσ Ἀρκάδασ, λέγων ὡσ μόνοισ μὲν αὐτοῖσ πατρὶσ Πελοπόννησοσ εἰή, μόνοι γὰρ αὐτόχθονεσ ἐν αὐτῇ οἰκοῖεν, πλεῖστον δὲ τῶν Ἑλληνικῶν φύλων τὸ Ἀρκαδικὸν εἰή καὶ σώματα ἐγκρατέστατα ἔχοι. (Xenophon, Hellenica, , chapter 1 29:1)
- Λυκομήδησ δ’ ὁ Μαντινεύσ, στρατηγὸσ ὢν τῶν Ἀρκάδων, παραλαβὼν τοὺσ καλουμένουσ ἐπιλέκτουσ, ὄντασ πεντακισχιλίουσ, ἧκεν ἐπὶ τὸν Ὀρχομενόν. (Diodorus Siculus, Library, book xv, chapter 62 3:1)
- Ἀρκεσίλεωσ γὰρ ὁ Βάττου τε τοῦ χωλοῦ καὶ Φερετίμησ οὐκ ἔφη ἀνέξεσθαι κατὰ τὰ ὁ Μαντινεὺσ Δημῶναξ ἔταξε, ἀλλὰ ἀπαίτεε τὰ τῶν προγόνων γέρεα. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 162 2:1)
- μετὰ δὲ τὸν ἀνδριάντα τοῦ Εὐθύμου Πύθαρχόσ τε ἕστηκε Μαντινεὺσ σταδιοδρόμοσ καὶ πύκτησ Ἠλεῖοσ Χαρμίδησ, λαβόντεσ νίκασ ἐπὶ παισί. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 7 2:2)
