Γέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Γέτης
Γέτου
Structure:
Γετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one of the Getae
- in Late Antiquity usage, a poetic word for Visigoth
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοιγαροῦν οἱ Σκύθαι ταῦτα ὁρῶντεσ, οἱ Γέται αὐτῶν,^ μακρὰ ἡμῖν χαίρειν εἰπόντεσ αὐτοὶ ἀπαθανατίζουσι καὶ θεοὺσ χειροτονοῦσιν οὓσ ἂν ἐθελήσωσι, τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ καὶ Ζάμολξισ δοῦλοσ ὢν παρενεγράφη οὐκ οἶδ’ ὅπωσ διαλαθών. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 9:3)
- Θεόπομποσ δ’ ἐν τεσσαρακοστῇ ἕκτῃ τῶν Σ32ίστορίῶν "Γέται, φησί, κιθάρασ ἔχοντεσ καὶ κιθαρίζοντεσ τὰσ ἐπικηρυκείασ ποιοῦνται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 242)
- καὶ οἱ Γέται οὐδὲ τὴν πρώτην ἐμβολὴν τῶν ἱππέων ἐδέξαντο· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 4 3:1)
- ὡσ δὲ ἐπάγοντα εἶδον σπουδῇ Ἀλέξανδρον τὴν μὲν φάλαγγα παρὰ τὸν ποταμόν, ὡσ μὴ κυκλωθεῖέν πῃ οἱ πεζοὶ ἐνεδρευσάντων τῶν Γετῶν, τοὺσ ἱππέασ δὲ κατὰ μέτωπον, λείπουσιν αὖ καὶ τὴν πόλιν οἱ Γέται κακῶσ τετειχισμένην, ἀναλαβόντεσ τῶν παιδαρίων καὶ τῶν γυναικῶν ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ὅσα φέρειν οἱ ἵπποι ἠδύναντο· (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 4 4:2)
- Ἀλέξανδροσ δὲ τὴν τε πόλιν λαμβάνει καὶ τὴν λείαν πᾶσαν ὅσην οἱ Γέται ὑπελίποντο. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 4 5:2)