Γέτης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Γέτης
Γέτου
Structure:
Γετ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- one of the Getae
- in Late Antiquity usage, a poetic word for Visigoth
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ιντερφεξτο διδιο ιυλιανο σεϝερυσ αφριξα οριυνδυσ ιμπεριυμ οβτινυιτ, ξυι ξιϝιτασ λεπτι, πατερ γετα, μαιορεσ εθυιτεσ ρομανι αντε ξιϝιτατεμ ομνιβυσ δαταμ; (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 1, severus, chapter 1 1:1)
- οξξυρριτ ει ετ στατιμ γετα φρατερ συυσ, θυεμ προϝινξιαμ σιβι ξρεδιταμ ρεγερε πραεξεπιτ αλιυδ σπεραντεμ. (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 1, severus, chapter 8 10:1)
- "βασσιανυσ ετ γετα τε σαλυταντ. (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 1, vita clodii albini, chapter 7 3:2)
- ξλαυσισθυε πορτισ διυ ιμπερατορ νον αδμισσυσ νισι δελενιτισ ανιμισ, νον σολυμ θυερελλισ δε γετα ετ ξριμινατιονιβυσ εδιτισ σεδ ινορμιτατε στιπενδιι μιλιτιβυσ, υτ σολετ, πλαξατισ, ατθυε ινδε ρομαμ ρεδιιτ. (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 2, antoninus caracallus, chapter 2 8:1)
- μαχιμυσ πριμο σεπτεναριο σατισ ξοπιοσε ρεττυλιτ, φυιτ αυτεμ αντονινυσ γετα ετιαμ οβ ηοξ ιτα διξτυσ θυοδ ιν ανιμο ηαβυιτ σεϝερυσ, υτ ομνεσ δεινξεπσ πρινξιπεσ, θυεμαδμοδυμ αυγυστι, ιτα ετιαμ αντονινι διξερεντυρ, ετ θυιδεμ αμορε μαρξι, θυεμ φρατρεμ συυμ σεμπερ διξεβατ ετ ξυιυσ πηιλοσοπηιαμ λιττεραρυμθυε ινστιτυτιονεμ σεμπερ ιμιτατυσ εστ. (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 2, antoninus geta, chapter 2 2:1)
