- μῶν Ἁχελῷοσ ἦν κεκραμένοσ πολύσ; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 29 2:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 29 2:3)
- ὁ μὲν ἦν ποταμοῦ σθένοσ, ὑψίκερω τετραόρου φάσμα ταύρου, Ἀχελῷοσ ἀπ’ Οἰνιαδᾶν, ὁ δὲ Βακχίασ ἀπὸ ἦλθε παλίντονα Θήβασ τόξα καὶ λόγχασ ῥόπαλόν τε τινάσσων, παῖσ Διόσ· (Sophocles, Trachiniae, choral, antistrophe 11)
(소포클레스, 트라키니아이, choral, antistrophe 11)
- καὶ τὴν μὲν Δηιάνειραν γαμεῖ, τὸ δὲ κέρασ Ἀχελῷοσ λαμβάνει, δοὺσ ἀντὶ τούτου τὸ τῆσ Ἀμαλθείασ. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 7 5:2)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 7 5:2)
- τελευταῖον δὲ ἐπὶ τὰσ Ἀχελῴου πηγὰσ παραγενόμενοσ καθαίρεταί τε ὑπ’ αὐτοῦ καὶ τὴν ἐκείνου θυγατέρα Καλλιρρόην λαμβάνει, καὶ ὃν Ἀχελῷοσ προσέχωσε τόπον κτίσασ κατῴκησε. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 7 5:6)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 7 5:6)
- οὐδ’ Ἀχελῷοσ κείνου τῶν ἱερῶν αἰσθάνεται κυάθων. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 512)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 512)