헬라어 문장 검색 - Σεπτύ046́002́

(70인역 성경, 애가 2:)

ΠΩΣ ἐγνόφωσεν ἐν ὀργῇ αὐτοῦ Κύριοσ τὴν θυγατέρα Σιών̣ κατέρριψεν ἐξ οὐρανοῦ εἰσ γῆν δόξασμα Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἐμνήσθη ὑποποδίου ποδῶν αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ αὐτοῦ. Κατεπόντισε Κύριοσ οὐ φεισάμενοσ πάντα τὰ ὡραῖα Ἰακώβ, καθεῖλεν ἐν θυμῷ αὐτοῦ τὰ ὀχυρώματα τῆσ θυγατρὸσ Ἰούδα, ἐκόλλησεν εἰσ τὴν γῆν, ἐβεβήλωσε βασιλέα αὐτῆσ καὶ ἄρχοντασ αὐτῆσ. Συνέκλασεν ἐν ὀργῇ θυμοῦ αὐτοῦ πᾶν κέρασ Ἰσραήλ, ἀπέστρεψεν ὀπίσω δεξιὰν αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου ἐχθροῦ καὶ ἀνῆψεν ἐν Ἰακὼβ ὡσ πῦρ φλόγα, καὶ κατέφαγε πάντα τὰ κύκλῳ. Ἐνέτεινε τόξον αὐτοῦ ὡσ ἐχθρόσ, ἐστερέωσε δεξιὰν αὐτοῦ ὡσ ὑπεναντίοσ καὶ ἀπέκτεινε πάντα τὰ ἐπιθυμήματα τῶν ὀφθαλμῶν μου ἐν σκηνῇ θυγατρὸσ Σιών, ἐξέχεεν ὡσ πῦρ τὸν θυμὸν αὐτοῦ. Ἐγενήθη Κύριοσ ὡσ ἐχθρόσ, κατεπόντισεν Ἰσραήλ, κατεπόντισε πάσασ τὰσ βάρεισ αὐτῆσ, διέφθειρε τὰ ὀχυρώματα αὐτοῦ καὶ ἐπλήθυνε τῇ θυγατρὶ Ἰούδα ταπεινουμένην καὶ τεταπεινωμένην. Καὶ διεπέτασεν ὡσ ἄμπελον τὸ σκήνωμα αὐτοῦ, διέφθειρεν ἑορτὴν αὐτοῦ. ἐπελάθετο Κύριοσ ἃ ἐποίησεν ἐν Σιὼν ἑορτῆσ καὶ σαββάτου καὶ παρώξυνεν ἐμβριμήματι ὀργῆσ αὐτοῦ βασιλέα καὶ ἱερέα καὶ ἄρχοντα. Ἀπώσατο Κύριοσ θυσιαστήριον αὐτοῦ, ἀπετίναξεν ἁγίασμα αὐτοῦ, συνέτριψεν ἐν χειρὶ ἐχθροῦ τεῖχοσ βάρεων αὐτῆσ. φωνὴν ἔδωκαν ἐν οἴκῳ Κυρίου ὡσ ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆσ. Καὶ ἐπέστρεψε Κύριοσ τοῦ διαφθεῖραι τεῖχοσ θυγατρὸσ Σιών. ἐξέτεινε μέτρον, οὐκ ἀπέστρεψε χεῖρα αὐτοῦ ἀπὸ καταπατήματοσ, καὶ ἐπένθησε τὸ προτείχισμα, καὶ τεῖχοσ ὁμοθυμαδὸν ἠσθένησεν. Ἐνεπάγησαν εἰσ γῆν πύλαι αὐτῆσ, ἀπώλεσε καὶ συνέτριψε μοχλοὺσ αὐτῆσ. βασιλέα αὐτῆσ καὶ ἄρχοντα αὐτῆσ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν. οὐκ ἔστι νόμοσ, καί γε προφῆται αὐτῆσ οὐκ εἶδον ὅρασιν παρὰ Κυρίου. Ἐκάθισαν εἰσ τὴν γῆν, ἐσιώπησαν πρεσβύτεροι θυγατρὸσ Σιών, ἀνεβίβασαν χοῦν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτῶν, περιεζώσαντο σάκκουσ, κατήγαγον εἰσ γῆν ἀρχηγοὺσ παρθένουσ ἐν Ἱερουσαλήμ. Ἐξέλιπον ἐν δάκρυσιν οἱ ὀφθαλμοί μου, ἐταράχθη ἡ καρδία μου, ἐξεχύθη εἰσ τὴν γῆν ἡ δόξα μου ἐπὶ τὸ σύντριμμα τῆσ θυγατρὸσ τοῦ λαοῦ μου ἐν τῷ ἐκλείπειν νήπιον καὶ θηλάζοντα ἐν πλατείαισ πόλεωσ. Ταῖσ μητράσιν αὐτῶν εἶπαν. ποῦ σῖτοσ καὶ οἶνοσ̣ ἐν τῷ ἐκλύεσθαι αὐτοὺσ ὡσ τραυματίασ ἐν πλατείαισ πόλεωσ, ἐν τῷ ἐκχεῖσθαι αὐτοὺσ ὡσ τραυματίασ ἐν πλατείαισ πόλεωσ, ἐν τῷ ἐκχεῖσθαι ψυχὰσ αὐτῶν εἰσ κόλπον μητέρων αὐτῶν. Τί μαρτυρήσω σοι ἢ τί ὁμοιώσω σοι, θύγατερ Ἱερουσαλήμ̣ τίσ σώσει σε καὶ παρακαλέσει σε, παρθένοσ θύγατερ Σιών̣ ὅτι ἐμεγαλύνθη ποτήριον συντριβῆσ σου. τίσ ἰάσεταί σε̣ Προφῆταί σου εἴδοσάν σοι μάταια καὶ ἀφροσύνην καὶ οὐκ ἀπεκάλυψαν ἐπὶ τὴν ἀδικίαν σου τοῦ ἐπιστρέψαι αἰχμαλωσίαν σου, καὶ εἴδοσάν σοι λήμματα μάταια καὶ ἐξώσματα. Ἐκρότησαν ἐπὶ σὲ χεῖρασ πάντεσ οἱ παραπορευόμενοι ὁδόν, ἐσύρισαν καὶ ἐκίνησαν τὴν κεφαλὴν αὐτῶν ἐπὶ τὴν θυγατέρα Ἱερουσαλήμ. αὕτη ἡ πόλισ, ἐροῦσι, στέφανοσ εὐφροσύνησ πάσησ τῆσ γῆσ. Διήνοιξαν ἐπὶ σὲ στόμα αὐτῶν πάντεσ οἱ ἐχθροί σου, ἐσύρισαν καὶ ἔβρυξαν ὁδόντασ, καὶ εἶπαν. κατεπίομεν αὐτήν, πλὴν αὕτη ἡ ἡμέρα, ἣν προσεδοκῶμεν, εὕρομεν αὐτήν, εἴδομεν. Ἐποίησε Κύριοσ ἃ ἐνεθυμήθη, συνετέλεσε ρήματα αὐτοῦ, ἃ ἐνετείλατο ἐξ ἡμερῶν ἀρχαίων, καθεῖλε καί οὐκ ἐφείσατο, καὶ ηὔφρανεν ἐπὶ σὲ ἐχθρόν, ὕψωσε κέρασ θλίβοντόσ σε. Ἐβόησε καρδία αὐτῶν πρὸσ Κύριον. τείχη Σιών, καταγάγετε ὡσ χειμάρρουσ δάκρυα ἡμέρασ καὶ νυκτόσ. μὴ δῷσ ἔκνηψιν σεαυτῇ, μὴ σιωπήσαιτο, θύγατερ, ὁ ὀφθαλμόσ σου. Ἀνάστα, ἀγαλλίασαι ἐν νυκτὶ εἰσ ἀρχὰσ φυλακῆσ σου, ἔκχεον ὡσ ὕδωρ καρδίαν σου ἀπέναντι προσώπου Κυρίου, ἆρον πρὸσ αὐτὸν χεῖράσ σου περὶ ψυχῆσ νηπίων σου τῶν ἐκλυομένων λιμῷ ἐπ’ ἀρχῆσ πασῶν ἐξόδων. Ἰδέ, Κύριε, καὶ ἐπίβλεψον τίνι ἐπφφύλλισασ οὕτωσ. εἰ φάγονται γυναῖκεσ καρπὸν κοιλίασ αὐτῶν̣ ἐπιφυλλίδα ἐποίησε μάγειροσ. φονευθήσονται νήπια θηλάζοντα μαστούσ̣ ἀποκτενεῖσ ἐν ἁγιάσματι Κυρίου ἱερέα καὶ προφήτην̣ Ἐκοιμήθησαν εἰσ τὴν ἔξοδον παιδάριον καὶ πρεσβύτησ. παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι μου ἐπορεύθησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ. ἐν ρομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἀπέκτεινασ, ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ σου ἐμαγείρευσασ, οὐκ ἐφείσω. Ἐκάλεσεν ἡμέραν ἑορτῆσ παροικίασ μου κυκλόθεν, καὶ οὐκ ἐγένοντο ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆσ Κυρίου ἀνασῳζόμενοσ καὶ καταλελειμμένοσ, ὡσ ἐπεκράτησα καὶ ἐπλήθυνα ἐχθρούσ μου πάντασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Lamentationes 2:

(70인역 성경, 애가 2:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION