헬라어 문장 검색 - Σεπτύ043́051́

(70인역 성경, 이사야서 51:)

ΑΚΟΥΣΑΤΕ μου, οἱ διώκοντεσ τὸ δίκαιον καὶ ζητοῦντεσ τὸν Κύριον, ἐμβλέψατε εἰσ τὴν στερεὰν πέτραν, ἣν ἐλατομήσατε, καὶ εἰσ τὸν βόθυνον τοῦ λάκκου, ὃν ὠρύξατε. ἐμβλέψατε εἰσ Ἁβραὰμ τὸν πατέρα ὑμῶν καὶ εἰσ Σάρραν τὴν ὠδίνουσαν ὑμᾶσ. ὅτι εἷσ ἦν, καὶ ἐκάλεσα αὐτὸν καὶ εὐλόγησα αὐτὸν καὶ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐπλήθυνα αὐτόν. καὶ σὲ νῦν παρακαλέσω, Σιών, καὶ παρεκάλεσα πάντα τὰ ἔρημα αὐτῆσ καὶ θήσω τὰ ἔρημα αὐτῆσ ὡσ παράδεισον Κυρίου. εὐφροσύνην καὶ ἀγαλλίαμα εὑρήσουσιν ἐν αὐτῇ, ἐξομολόγησιν καὶ φωνὴν αἰνέσεωσ. ἀκούσατέ μου, ἀκούσατέ μου, λαόσ μου, καὶ οἱ βασιλεῖσ, πρόσ με ἐνωτίσασθε, ὅτι νόμοσ παῤ ἐμοῦ ἐξελεύσεται καὶ ἡ κρίσισ μου εἰσ φῶσ ἐθνῶν. ἐγγίζει ταχὺ ἡ δικαιοσύνη μου, καὶ ἐξελεύσεται ὡσ φῶσ τὸ σωτήριόν μου καὶ εἰσ τὸν βραχίονά μου ἔθνη ἐλπιοῦσιν. ἐμὲ νῆσοι ὑπομενοῦσι καὶ εἰσ τὸν βραχίονά ἐλπιοῦσιν. ἄρατε εἰσ τὸν οὐρανὸν τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ὑμῶν καὶ ἐμβλέψατέ εἰσ τὴν γῆν κάτω, ὅτι ὁ οὐρανὸσ ὡσ καπνὸσ ἐστερεώθη, ἡ δὲ γῆ ὡσ ἱμάτιον παλαιωθήσεται, οἱ δὲ κατοικοῦντεσ τὴν γῆν ὥσπερ ταῦτα ἀποθανοῦνται, τὸ δὲ σωτήριόν μου εἰσ τὸν αἰῶνα ἔσται, ἡ δὲ δικαιοσύνη μου οὐ μὴ ἐκλίπῃ. ἀκούσατέ μου, οἱ εἰδότεσ κρίσιν, λαόσ μου, οὗ ὁ νόμοσ μου ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν. μὴ φοβεῖσθε ὀνειδισμὸν ἀνθρώπων καὶ τῷ φαυλισμῷ αὐτῶν μὴ ἡττᾶσθε. ὡσ γὰρ ἱμάτιον βρωθήσεται ὑπὸ χρόνου καὶ ὡσ ἔρια βρωθήσεται ὑπὸ σητόσ. ἡ δὲ δικαιοσύνη μου εἰσ τὸν αἰῶνα ἔσται, τὸ δὲ σωτήριόν μου εἰσ γενεὰσ γενεῶν. Ἐξεγείρου ἐξεγείρου, Ἱερουσαλήμ, καὶ ἔνδυσαι τὴν ἰσχὺν τοῦ βραχίονόσ σου. ἐξεγείρου ὡσ ἐν ἀρχῇ ἡμέρασ, ὡσ γενεὰ αἰῶνοσ. οὐ σὺ εἶ ἡ ἐρημοῦσα θάλασσαν, ὕδωρ ἀβύσσου πλῆθοσ̣ ἡ θεῖσα τὰ βάθη τῆσ θαλάσσησ ὁδὸν διαβάσεωσ ρυομένοις καὶ λελυτρωμένοισ̣ ὑπὸ γὰρ Κυρίου ἀποστραφήσονται καὶ ἥξουσιν εἰσ Σιὼν μετ̓ εὐφροσύνησ καὶ ἀγαλλιάματοσ αἰωνίου. ἐπὶ κεφαλῆσ γὰρ αὐτῶν ἀγαλλίασισ καὶ αἴνεσισ̣ καὶ εὐφροσύνη καταλήψεται αὐτούσ, ἀπέδρα ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμόσ. ἐγώ εἰμι, ἐγώ εἰμι ὁ παρακαλῶν σε. γνῶθι τίνα εὐλαβηθεῖσα ἐφοβήθησ ἀπὸ ἀνθρώπου θνητοῦ καὶ ἀπὸ υἱοῦ ἀνθρώπου, οἳ ὡσεὶ χόρτοσ ἐξηράνθησαν. καὶ ἐπελάθου Θεὸν τὸν ποιήσαντά σε, τὸν ποιήσαντα τὸν οὐρανὸν καὶ θεμελιώσαντα τὴν γῆν, καὶ ἐφόβου ἀεὶ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τὸ πρόσωπον τοῦ θυμοῦ τοῦ θλίβοντόσ σε. ὃν τρόπον γὰρ ἐβουλεύσατο τοῦ ἆραί σε, καὶ νῦν ποῦ ὁ θυμὸσ τοῦ θλίβοντόσ σε̣ ἐν γὰρ τῷ σῴζεσθαί σε οὐ στήσεται οὐδὲ χρονιεῖ. ὅτι ἐγὼ ὁ Θεόσ σου ὁ ταράσσων τὴν θάλασσαν καὶ ἠχῶν τὰ κύματα αὐτῆσ, Κύριοσ σαβαὼθ ὄνομά μοι. θήσω τοὺσ λόγουσ μου εἰσ τὸ στόμα σου καὶ ὑπὸ τὴν σκιὰν τῆσ χειρόσ μου σκεπάσω σε, ἐν ᾗ ἔστησα τὸν οὐρανὸν καὶ ἐθεμελίωσα τὴν γῆν. καὶ ἐρεῖ Σιών. λαόσ μου εἶ σύ. Ἐξεγείρου ἐξεγείρου, ἀνάστηθι, Ἱερουσαλήμ, ἡ πιοῦσα ἐκ χειρὸσ Κυρίου τὸ ποτήριον τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ. τὸ ποτήριον γὰρ τῆσ πτώσεωσ, τὸ κόνδυ τοῦ θυμοῦ ἐξέπιεσ καὶ ἐξεκένωσασ. καὶ οὐκ ἦν ὁ παρακαλῶν σε ἀπὸ πάντων τῶν τέκνων σου, ὧν ἔτεκεσ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀντιλαμβανόμενοσ τῆσ χειρόσ σου οὐδὲ ἀπὸ πάντων τῶν υἱῶν σου, ὧν ὕψωσασ. δύο ταῦτα ἀντικείμενά σοι. τίσ συλλυπηθήσεταί σοι̣ πτῶμα καὶ σύντριμμα, λιμὸσ καὶ μάχαιρα. τίσ παρακαλέσει σε̣ οἱ υἱοί σου, οἱ ἀπορούμενοι, οἱ καθεύδοντεσ ἐπ̓ ἄκρου πάσησ ἐξόδου ὡσ σευτλίον ἡμίεφθον, οἱ πλήρεισ θυμοῦ Κυρίου, ἐκλελυμένοι διὰ Κυρίου τοῦ Θεοῦ. διὰ τοῦτο ἄκουε, τεταπεινωμένη, καὶ μεθύουσα οὐκ ἀπὸ οἴνου. οὕτω λέγει Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὁ κρίνων τὸν λαὸν αὐτοῦ. ἰδοὺ εἴληφα ἐκ τῆσ χειρόσ σου τὸ ποτήριον τῆσ πτώσεωσ, τὸ κόνδυ τοῦ θυμοῦ μου, καὶ οὐ προσθήσῃ ἔτι πιεῖν αὐτό. καὶ δώσω αὐτὸ εἰσ τὰσ χεῖρασ τῶν ἀδικησάντων σε καὶ τῶν ταπεινωσάντων σε, οἳ εἶπαν τῇ ψυχῇ σου. κύψον, ἵνα παρέλθωμεν. καὶ ἔθηκασ ἴσα τῇ γῇ τὰ μετάφρενά σου ἔξω τοῖσ παραπορευομένοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Isaiae 51:

(70인역 성경, 이사야서 51:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION