헬라어 문장 검색 - Σεπτύ043́005́

(70인역 성경, 이사야서 5:)

ΑΣΩ δὴ τῷ ἠγαπημένῳ ἆσμα τοῦ ἀγαπητοῦ μου τῷ ἀμπελῶνί μου. ἀμπελὼν ἐγενήθη τῷ ἠγαπημένῳ ἐν κέρατι, ἐν τόπῳ πίονι. καὶ φραγμὸν περιέθηκα καὶ ἐχαράκωσα καὶ ἐφύτευσα ἄμπελον Σωρὴχ καὶ ὠκοδόμησα πύργον ἐν μέσῳ αὐτοῦ καὶ προλήνιον ὤρυξα ἐν αὐτῷ. καὶ ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταφυλήν, ἐποίησε δὲ ἀκάνθασ. καὶ νῦν, οἱ ἐνοικοῦντεσ ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ ἄνθρωποσ τοῦ Ἰούδα, κρίνατε ἐν ἐμοὶ καὶ ἀναμέσον τοῦ ἀμπελῶνόσ μου. τί ποιήσω ἔτι τῷ ἀμπελώνί μου καὶ οὐκ ἐποίησα αὐτῷ̣ διότι ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταφυλήν, ἐποίησε δὲ ἀκάνθασ. νῦν δὲ ἀναγγελῶ ὑμῖν τί ἐγὼ ποιήσω τῷ ἀμπελῶνί μου. ἀφελῶ τὸν φραγμὸν αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰσ διαρπαγήν, καὶ καθελῶ τὸν τοῖχον αὐτοῦ καὶ ἔσται εἰσ καταπάτημα. καὶ ἀνήσω τὸν ἀμπελωνά μου καὶ οὐ τμηθῇ οὐδὲ μὴ σκαφῇ, καὶ ἀναβήσονται εἰσ αὐτὸν ὡσ εἰσ χέρσον ἄκανθαι. καὶ ταῖσ νεφέλαισ ἐντελοῦμαι τοῦ μὴ βρέξαι εἰσ αὐτὸν ὑετόν. ὁ γὰρ ἀμπελῶν Κυρίου σαβαὼθ οἶκοσ τοῦ Ἰσραήλ ἐστι καὶ ἄνθρωποσ τοῦ Ἰούδα νεόφυτον ἠγαπημένον. ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι κρίσιν, ἐποίησε δὲ ἀνομίαν καὶ οὐ δικαιοσύνην, ἀλλὰ κραυγήν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ‐ Οὐαὶ οἱ συνάπτοντεσ οἰκίαν πρὸσ οἰκίαν καὶ ἀγρὸν πρὸσ ἀγρὸν ἐγγίζοντεσ, ἵνα τοῦ πλησίον ἀφέλωνταί τι. μὴ οἰκήσετε μόνοι ἐπὶ τῆσ γῆσ̣ ἠκούσθη γὰρ εἰσ τὰ ὦτα Κυρίου σαβαὼθ ταῦτα. ἐὰν γὰρ γένωνται οἰκίαι πολλαί, εἰσ ἔρημον ἔσονται μεγάλαι καὶ καλαί, καὶ οὐκ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦντεσ ἐν αὐταῖσ. οὗ γὰρ ἐργῶνται δέκα ζεύγη βοῶν, ποιήσει κεράμιον ἕν, καὶ ὁ σπείρων ἀρτάβασ ἓξ ποιήσει μέτρα τρία. Οὐαὶ οἱ ἐγειρόμενοι τὸ πρωί̈, καὶ τὰ σίκερα διώκοντεσ, οἱ μένοντεσ τὸ ὀψέ. ὁ γὰρ οἶνοσ αὐτοὺσ συγκαύσει. μετὰ γὰρ κιθάρασ καὶ ψαλτηρίου καὶ τυμπάνων καὶ αὐλῶν τὸν οἶνον πίνουσι, τὰ δὲ ἔργα Κυρίου οὐκ ἐμβλέπουσι καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ οὐ κατανοοῦσι. τοίνυν αἰχμάλωτοσ ὁ λαόσ μου ἐγενήθη διὰ τὸ μὴ εἰδέναι αὐτοὺσ τὸν Κύριον, καὶ πλῆθοσ ἐγενήθη νεκρῶν διὰ λιμὸν καὶ δίψοσ ὕδατοσ. καὶ ἐπλάτυνεν ὁ ᾅδησ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ διήνοιξε τὸ στόμα αὐτοῦ τοῦ μὴ διαλιπεῖν, καὶ καταβήσονται οἱ ἔνδοξοι καὶ οἱ μεγάλοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ λοιμοὶ αὐτῆσ. καὶ ταπεινωθήσεται ἄνθρωποσ, καὶ ἀτιμασθήσεται ἀνήρ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ μετέωροι ταπεινωθήσονται. καὶ ὑψωθήσεται Κύριοσ σαβαὼθ ἐν κρίματι, καὶ ὁ Θεὸσ ὁ ἅγιοσ δοξασθήσεται ἐν δικαιοσύνῃ. καὶ βοσκηθήσονται οἱ διηρπασμένοι ὡσ ταῦροι, καὶ τὰσ ἐρήμουσ τῶν ἀπειλημμένων ἄρνεσ φάγονται. ‐ οὐαὶ οἱ ἐπισπώμενοι τὰσ ἁμαρτίασ ὡσ σχοινίῳ μακρῷ καὶ ὡσ ζυγοῦ ἱμάντι δαμάλεωσ τὰσ ἀνομίασ, οἱ λέγοντεσ. τὸ τάχοσ ἐγγισάτω ἃ ποιήσει, ἵνα ἴδωμεν, καὶ ἐλθάτω ἡ βουλὴ τοῦ ἁγίου Ἰσραήλ, ἵνα γνῶμεν. Οὐαὶ οἱ λέγοντεσ τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντεσ τὸ σκότοσ φῶσ καὶ τὸ φῶσ σκότοσ, οἱ τιθέντεσ τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν. Οὐαὶ οἱ συνετοὶ ἑαυτοῖσ καὶ ἐνώπιον αὐτῶν ἐπιστήμονεσ. οὐαὶ οἱ ἰσχύοντεσ ὑμῶν, οἱ πίνοντεσ τὸν οἶνον καὶ οἱ δυνάσται οἱ κεραννύντεσ τὰ σίκερα, οἱ δικαιοῦντεσ τὸν ἀσεβῆ ἕνεκεν δώρων καὶ τὸ δίκαιον τοῦ δικαίου αἴροντεσ. διὰ τοῦτο ὃν τρόπον καυθήσεται καλάμη ὑπὸ ἄνθρακοσ πυρὸσ καὶ συγκαυθήσεται ὑπὸ φλογὸσ ἀνειμένησ, ἡ ρίζα αὐτῶν ὡσ χνοῦσ ἔσται καὶ τὸ ἄνθοσ αὐτῶν ὡσ κονιορτὸσ ἀναβήσεται. οὐ γὰρ ἠθέλησαν τὸν νόμον Κυρίου σαβαώθ, ἀλλὰ τὸ λόγιον τοῦ ἁγίου Ἰσραὴλ παρώξυναν. καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριοσ σαβαὼθ ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἐπέβαλε τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ ἐπάταξεν αὐτούσ, καὶ παρωξύνθη τὰ ὄρη, καὶ ἐγενήθη τὰ θνησιμαῖα αὐτῶν ὡσ κοπρία ἐν μέσῳ ὁδοῦ. καὶ ἐν πᾶσι τούτοισ οὐκ ἀπεστράφη ὁ θυμὸσ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἔτι χεὶρ ὑψηλή. τοιγαροῦν ἀρεῖ σύσσημον ἐν τοῖσ ἔθνεσι τοῖσ μακρὰν καὶ συριεῖ αὐτοὺσ ἀπ̓ ἄκρου τῆσ γῆσ, καὶ ἰδοὺ ταχὺ κούφωσ ἔρχονται. οὐ πεινάσουσιν οὐδὲ κοπιάσουσιν οὐδὲ νυστάξουσιν οὐδὲ κοιμηθήσονται, οὐδὲ λύσουσι τὰσ ζώνασ αὐτῶν ἀπὸ τῆσ ὀσφύοσ αὐτῶν, οὐδὲ μὴ ραγῶσιν οἱ ἱμάντεσ τῶν ὑποδημάτων αὐτῶν. ‐ ὧν τὰ βέλη ὀξέα ἐστὶ καὶ τὰ τόξα αὐτῶν ἐντεταμένα, οἱ πόδεσ τῶν ἵππων αὐτῶν ὡσ στερεὰ πέτρα ἐλογίσθησαν, οἱ τροχοὶ τῶν ἁρμάτων αὐτῶν ὡσ καταιγίσ. ὁρμῶσιν ὡσ λέοντεσ καὶ παρέστηκαν ὡσ σκύμνοι λέοντοσ. καὶ ἐπιλήψεται καὶ βοήσει ὡσ θηρίον καὶ ἐκβαλεῖ, καὶ οὐκ ἔσται ὁ ρυόμενοσ αὐτούσ. καὶ βοήσει δἰ αὐτοὺσ τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡσ φωνὴ θαλάσσησ κυμαινούσησ. καὶ ἐμβλέψονται εἰσ τὴν γῆν, καὶ ἰδοὺ σκότοσ σκληρὸν ἐν τῇ ἀπορίᾳ αὐτῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Isaiae 5:

(70인역 성경, 이사야서 5:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION