Septuagint, Liber Psalmorum 110:

Ἀλληλούϊα. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΜΑΙ σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου ἐν βουλῇ εὐθέων καὶ συναγωγῇ. μεγάλα τὰ ἔργα Κυρίου, ἐξεζητημένα εἰσ πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ. ἐξομολόγησισ καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ. μνείαν ἐποιήσατο τῶν θαυμασίων αὐτοῦ, ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων ὁ Κύριοσ. τροφὴν ἔδωκε τοῖσ φοβουμένοισ αὐτόν, μνησθήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα διαθήκησ αὐτοῦ. ἰσχὺν ἔργων αὐτοῦ ἀνήγγειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖσ κληρονομίαν ἐθνῶν. ἔργα χειρῶν αὐτοῦ ἀλήθεια καὶ κρίσισ. πισταὶ πᾶσαι αἱ ἐντολαὶ αὐτοῦ, ἐστηριγμέναι εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ, πεποιημέναι ἐν ἀληθείᾳ καὶ εὐθύτητι. λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐνετείλατο εἰσ τὸν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ. ἅγιον καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ἀρχὴ σοφίασ φόβοσ Κυρίου, σύνεσισ δὲ ἀγαθὴ πᾶσι τοῖσ ποιοῦσιν αὐτήν. ἡ αἴνεσισ αὐτοῦ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνοσ.