Septuagint, Liber Psalmorum 96:

Τῷ Δαυί̈δ, ὅτε ἡ γῆ αὐτοῦ καθίσταται. ‐ Ο ΚΥΡΙΟΣ ἐβασίλευσεν, ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, εὐφρανθήτωσαν νῆσοι πολλαί. νέφη καὶ γνόφοσ κύκλῳ αὐτοῦ, δικαιοσύνη καὶ κρίμα κατόρθωσισ τοῦ θρόνου αὐτοῦ. πῦρ ἐναντίον αὐτοῦ προπορεύσεται καὶ φλογιεῖ κύκλῳ τοὺσ ἐχθροὺσ αὐτοῦ. ἔφαναν αἱ ἀστραπαὶ αὐτοῦ τῇ οἰκουμένῃ, εἶδε καὶ ἐσαλεύθη ἡ γῆ. τὰ ὄρη ὡσεὶ κηρὸσ ἐτάκησαν ἀπὸ προσώπου Κυρίου, ἀπὸ προσώπου Κυρίου πάσησ τῆσ γῆσ. ἀνήγγειλαν οἱ οὐρανοὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ εἴδοσαν πάντεσ οἱ λαοὶ τὴν δόξαν αὐτοῦ. αἰσχυνθήτωσαν πάντεσ οἱ προσκυνοῦντεσ τοῖσ γλυπτοῖσ, οἱ ἐγκαυχώμενοι ἐν τοῖσ εἰδώλοισ αὐτῶν. προσκυνήσατε αὐτῷ, πάντεσ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ. ἤκουσε καὶ εὐφράνθη ἡ Σιών, καὶ ἠγαλλιάσαντο αἱ θυγατέρεσ τῆσ Ἰουδαίασ ἕνεκεν τῶν κριμάτων σου, Κύριε. ὅτι σὺ εἶ Κύριοσ ὕψιστοσ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, σφόδρα ὑπερυψώθησ ὑπὲρ πάντασ τοὺσ θεούσ. οἱ ἀγαπῶντεσ τὸν Κύριον, μισεῖτε πονηρά. φυλάσσει Κύριοσ τὰσ ψυχὰσ τῶν ὁσίων αὐτοῦ, ἐκ χειρὸσ ἁμαρτωλῶν ρύσεται αὐτούσ. φῶσ ἀνέτειλε τῷ δικαίῳ καὶ τοῖσ εὐθέσι τῇ καρδίᾳ εὐφροσύνη. εὐφράνθητε, δίκαιοι, ἐν τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐξομολογεῖσθε τῇ μνήμῃ τῆσ ἁγιωσύνησ αὐτοῦ.