Septuagint, Liber Psalmorum 15:

Στηλογραφία τῷ Δαυί̈δ. ‐ ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΦΥΛΑΞΟΝ με, Κύριε, ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα. εἶπα τῷ Κυρίῳ. Κύριόσ μου εἶ σύ, ὅτι τῶν ἀγαθῶν μου οὐ χρείαν ἔχεισ. τοῖσ ἁγίοισ τοῖσ ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριοσ, πάντα τὰ θελήματα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖσ. ἐπληθύνθησαν αἱ ἀσθένειαι αὐτῶν, μετὰ ταῦτα ἐτάχυναν. οὐ μὴ συναγάγω τὰσ συναγωγὰσ αὐτῶν ἐξ αἱμάτων, οὐδ̓ οὐ μὴ μνησθῶ τῶν ὀνομάτων αὐτῶν διὰ χειλέων μου. Κύριοσ μερὶσ τῆσ κληρονομίασ μου καὶ τοῦ ποτηρίου μου. σὺ εἶ ὁ ἀποκαθιστῶν τὴν κληρονομίαν μου ἐμοί. σχοινία ἐπέπεσέ μοι ἐν τοῖσ κρατίστοισ. καὶ γὰρ ἡ κληρονομία μου κρατίστη μοί ἐστιν. εὐλογήσω τὸν Κύριον τὸν συνετίσαντά με. ἔτι δὲ καὶ ἕωσ νυκτὸσ ἐπαίδευσάν με οἱ νεφροί μου. προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντόσ, ὅτι ἐκ δεξιῶν μού ἐστιν, ἵνα μὴ σαλευθῶ. διὰ τοῦτο ηὐφράνθη ἡ καρδία μου, καὶ ἠγαλλιάσατο ἡ γλῶσσά μου, ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσει ἐπ̓ ἐλπίδι, ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεισ τὴν ψυχήν μου εἰσ ᾅδην, οὐδὲ δώσεισ τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν. ἐγνώρισάσ μοι ὁδοὺσ ζωῆσ. πληρώσεισ με εὐφροσύνησ μετὰ τοῦ προσώπου σου, τερπνότητεσ ἐν τῇ δεξιᾷ σου εἰσ τέλοσ.