Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 8 1:

"τὴν μὲν τοῦ Αἰθίοποσ ἐπίταξιν οὐδὲν ἄν τισ ἄλλο πλὴν ἀχνυμένην σκυτάλην προσείποι κατ’ Ἀρχίλοχον, ὁ δὲ σὸσ ξένοσ Ἄμασισ ἡμερώτεροσ ἐν τοῖσ τοιούτοισ προβλήμασι καὶ μουσικώτεροσ γέγονεν ἐκέλευσε γὰρ αὐτὸν εἰπεῖν τὸ πρεσβύτατον καὶ τὸ κάλλιστον καὶ τὸ μέγιστον καὶ τὸ σοφώτατον καὶ τὸ κοινότατον, καὶ ναὶ μὰ Δία πρὸσ τούτοισ τὸ ὠφελιμώτατον, καὶ τὸ βλαβερώτατον καὶ τὸ ἰσχυρότατον καὶ τὸ ῥᾷστον ἆρ’ οὖν ἀπεκρίνατο καὶ διέλυσε τούτων ἕκαστον;