Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 14

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 14)

"ἀλλ’ ἐπεὶ πάλιν περὶ οἰκονομίασ λόγοσ γέγονε, τίσ ἂν ὑμῶν φράσειεν ἡμῖν τὸ ἀπολειπόμενον; "ἀπολείπεται δ’ οἶμαι κτήσεώσ τι λαβεῖν μέτρον αὐτάρκουσ καὶ ἱκανῆσ ἐσομένησ. "μέτρον ὁ νόμοσ δέδωκε, πρὸσ δὲ τοὺσ φαύλουσ ἐρῶ λόγον τῆσ ἐμῆσ θυγατρὸσ ὃν πρὸσ τὸν ἀδελφὸν εἶπεν.

"ἔφη γὰρ τὴν Σελήνην δεῖσθαι τῆσ ἑαυτῆσ μητρὸσ ὅπωσ αὐτῇ χιτώνιον ὑφήνῃ σύμμετρον· "τὴν δ’ εἰπεῖν καὶ πῶσ σύμμετρον ὑφήνω; "νῦν μὲν γὰρ ὁρῶ σε πανσέληνον, αὖθισ δὲ μηνοειδῆ, τοτὲ δ’ ἀμφίκυρτον οὕτω δὴ , ὦ φίλε Χερσία, καὶ πρὸσ ἄνθρωπον ἀνόητον καὶ φαῦλον οὐδέν ἐστι μέτρον οὐσίασ· "ἄλλοτε γὰρ ἄλλοσ ἐστὶ ταῖσ χρείαισ διὰ τὰσ ἐπιθυμίασ καὶ τὰσ τύχασ, ὥσπερ ὁ Αἰσώπειοσ κύων, ὃν οὑτοσί φησιν ἐν τῷ χειμῶνι συστρεφόμενον καὶ συσπειρώμενον διὰ τὸ ῥιγοῦν οἰκίαν ποιεῖν διανοεῖσθαι , θέρουσ δ’ αὖ πάλιν ἐκτεταμένον καθεύδοντα φαίνεσθαι μέγαν ἑαυτῷ καὶ μήτ’ ἀναγκαῖον ἡγεῖσθαι μήτε μικρὸν ἔργον οἰκίαν περιβαλέσθαι τοσαύτην. "ὦ Χερσία, καὶ τοὺσ μικροὺσ νῦν μὲν εἰσ μικρὰ κομιδῇ συστέλλοντασ ἑαυτοὺσ ὡσ στρογγύλωσ καὶ Λακωνικῶσ βιωσομένουσ, νῦν δέ, εἰ μὴ τὰ πάντων ἔχουσιν ἰδιωτῶν ἅμα καὶ βασιλέων, ὑπ’ ἐνδείασ ἀπολεῖσθαι νομίζοντασ;

"ὑμᾶσ ὁρῶμεν ἀνίσοισ μέτροισ τὰσ κτήσεισ, νενεμημένασ πρὸσ ἀλλήλουσ ἔχοντασ. "ὦ βέλτιστε ἀνδρῶν, ὡσ ὑφάντησ ἑκάστῳ τὸ πρέπον ἡμῶν καὶ τὸ μέτριον καὶ τὸ ἁρμόττον ἀποδίδωσι. "καὶ τὸν ἑταῖρον ὑμῶν Σόλωνοσ δὲ ξένον Ἐπιμενίδην νόμοσ τισ ἀπέχεσθαι τῶν ἄλλων σιτίων κελεύει, τῆσ δ’ ἀλίμου δυνάμεωσ ἣν αὐτὸσ συντίθησι μικρὸν εἰσ τὸ στόμα λαμβάνοντα διημερεύειν ἀνάριστον καὶ ἄδειπνον;

ἐπιστήσαντοσ δὲ τοῦ λόγου τὸ συμπόσιον ὁ μὲν Θαλῆσ ἐπισκώπτων εὖ φρονεῖν ἔφη τὸν Ἐπιμενίδην ὅτι μὴ βούλεται πράγματα ἔχειν ἀλῶν τὰ σιτία καὶ πέττων ἑαυτῷ , καθάπερ Πιττακόσ.

"τῆσ ξένησ ἤκουον ᾀδούσησ πρὸσ τὴν μύλην, ἐν Ἐρέσῳ γενόμενοσ, ἄλει μύλα ἄλει καὶ γὰρ Πιττακὸσ ἄλει μεγάλασ Μυτιλάνασ βασιλεύων.

"Ἡσίοδον ἐννοῆσαὶ τι τοιοῦτον, οὐκ ἐπαινέτην ὄντα φειδοῦσ ἀεὶ καὶ πρὸσ τὰ λιτότατα τῶν ὄψων ὡσ ἥδιστα παρακαλεῖν ἡμᾶσ;

"ἀγαθὴ μὲν γὰρ ἡ μαλάχη βρωθῆναι, γλυκὺσ δ’ ὁ ἀνθέρικοσ· "τὰ δ’ ἄλιμα ταῦτα καὶ ἄδιψα φάρμακα μᾶλλον ἢ σιτία πυνθάνομαι, καὶ μέλι καὶ τυρόν τινα βαρβαρικὸν δέχεσθαι καὶ σπέρματα πάμπολλα τῶν οὐκ εὐπορίστων. "πῶσ οὖν οὐκ ἂν τῷ Ἡσιόδῳ τὸ πηδάλιον μὲν ὑπὲρ καπνοῦ κείμενον ἔργα βοῶν δ’ ἀπόλοιτο καὶ ἡμιόνων ταλαεργῶν εἰ τοσαύτησ δεήσει παρασκευῆσ; "θαυμάζω δέ σου τὸν ξένον ὦ Σόλων εἰ Δηλίοισ ἔναγχοσ ποιησάμενοσ τὸν μέγαν καθαρμὸν οὐχ ἱστόρησε παρ’ αὐτοῖσ εἰσ τὸ ἱερὸν κομιζόμενα τῆσ πρώτησ ὑπομνήματα τροφῆσ καὶ δείγματα μετ’ ἄλλων εὐτελῶν καὶ αὐτοφυῶν μαλάχην καὶ ἀνθέρικον, ὧν εἰκόσ ἐστι καὶ τὸν Ἡσίοδον προξενεῖν ἡμῖν τὴν λιτότητα καὶ τὴν ἀφέλειαν. ἔφη λέγεισ.

"ἰατρικὸσ γὰρ Ἡσίοδοσ ὢν δῆλόσ ἐστιν οὐκ ἀμελῶσ οὐδ’ ἀπείρωσ περὶ διαίτησ καὶ κράσεωσ οἴνου καὶ ἀρετῆσ ὕδατοσ καὶ λουτροῦ καὶ γυναικῶν διαλεγόμενοσ καὶ συνουσίασ καιροῦ καὶ βρεφῶν καθίσεωσ. "ἀλλ’ Ἡσιόδου μὲν ἐμοὶ δοκεῖ δικαιότερον Αἴσωποσ αὑτὸν ἀποφαίνειν μαθητὴν ἢ Ἐπιμενίδησ· "τούτῳ γὰρ ἀρχὴν τῆσ καλῆσ ταύτησ καὶ ποικίλησ καὶ πολυγλώσσου σοφίασ ὁ πρὸσ τὴν ἀηδόνα λόγοσ τοῦ ἱέρακοσ παρέσχηκεν. "ἐγὼ δ’ ἂν ἡδέωσ ἀκούσαιμι Σόλωνοσ· "εἰκὸσ γὰρ αὐτὸν πεπύσθαι, πολὺν χρόνον Ἀθήνησιν Ἐπιμενίδῃ συγγενόμενον, ὅ τι δὴ παθὼν ἢ σοφιζόμενοσ ἐπὶ τοιαύτην ἦλθε δίαιταν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION