Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 9

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 9)

τούτων πάλιν ἀναγνωσθέντων, ὦ Νίκαρχε, γενομένησ σιωπῆσ Θαλῆσ ἠρώτησε τὸν Νειλόξενον εἰ προσήκατο τὰσ λύσεισ ὁ Ἄμασισ. "ἀνεπίληπτόν ἐστιν, ἀλλ’ ἔχει πάντα διαμαρτίασ μεγάλασ καὶ ἀγνοίασ.

"οἱο͂ν εὐθὺσ ὁ χρόνοσ πῶσ ἂν εἰή πρεσβύτατον, εἰ τὸ μὲν αὐτοῦ γεγονὸσ τὸ δ’ ἐνεστώσ ἐστι τὸ δὲ μέλλον; "ὁ γὰρ μεθ’ ἡμᾶσ ἐσόμενοσ χρόνοσ καὶ πραγμάτων τῶν νῦν καὶ ἀνθρώπων νεώτεροσ ἂν φανείη. τὸ δὲ τὴν ἀλήθειαν ἡγεῖσθαι σοφίαν οὐδὲν ἐμοὶ δοκεῖ διαφέρειν τοῦ τὸ φῶσ ὀφθαλμὸν ἀποφαίνειν. "εἰ δὲ τὸ φῶσ καλόν ὥσπερ ἐστὶν ἐνόμιζε, πῶσ τὸν ἥλιον αὐτὸν παρεῖδε; "τῶν δ’ ἄλλων ἡ μὲν περὶ θεῶν καὶ δαιμόνων ἀπόκρισισ θράσοσ ἔχει καὶ κίνδυνον, ἀλογίαν δὲ καὶ πολλὴν ἡ περὶ τῆσ τύχησ· "οὐ γὰρ ἂν μετέπιπτε ῥᾳδίωσ οὕτωσ, ἰσχυρότατον οὖσα τῶν ὄντων καὶ ῥωμαλεώτατον. "οὐ μὴν οὐδ’ ὁ θάνατοσ κοινότατόν ἐστιν· "οὐ γάρ ἐστι πρὸσ τοὺσ ζῶντασ. "ἀλλ’ ἵνα μὴ δοκῶμεν εὐθύνειν τὰσ τῶν ἑτέρων ἀποφάσεισ, τὰσ οἰκείασ ταῖσ ἐκείνου παραβάλωμεν· "ἐμαυτὸν δὲ παρέχω πρῶτον, εἰ βούλεται Νειλόξενοσ, ἐρωτᾶν καθ’ ἕκαστον. "ὡσ οὖν ἐγένοντο τότε, κἀγὼ νῦν διηγήσομαι τὰσ ἐρωτήσεισ καὶ τὰσ ἀποκρίσεισ. "τί πρεσβύτατον; "θεόσ ἔφη Θαλῆσ· "ἀγέννητον γάρ ἐστι.

"τί μέγιστον; "τόποσ· "τἄλλα μὲν γὰρ ὁ κόσμοσ, τὸν δὲ κόσμον οὗτοσ περιέχει τί κάλλιστον; ’" "κόσμοσ πᾶν γὰρ τὸ κατὰ τάξιν τούτου μέροσ ἐστί. "τί σοφώτατον;

"χρόνοσ· "τὰ μὲν γὰρ εὑρ́ηκεν οὗτοσ ἤδη, τὰ δ’ εὑρήσει · "τί κοινότατον; "ἐλπίσ· "καὶ γὰρ οἷσ ἄλλο μηδέν, αὕτη πάρεστι. ’" "τί ὠφελιμώτατον; "ἀρετή·

"καὶ γὰρ τἄλλα τῷ χρῆσθαι καλῶσ ὠφέλιμα ποιεῖ. "τί βλαβερώτατον κακία· "καὶ γὰρ τὰ πλεῖστα βλάπτει παραγενομένη ’τί ἰσχυρότατον; "ἀνάγκη· "μόνον γὰρ ἀνίκητον τί ῥᾷστον; "τὸ κατὰ φύσιν, ἐπεὶ πρὸσ ἡδονάσ γε πολλοὶ πολλάκισ ἀπαγορεύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION