Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 12

(플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 12)

τέλοσ δὲ καὶ τούτου τοῦ λόγου λαβόντοσ ἠξίουν ἐγὼ καὶ περὶ οἴκου ᾗ χρηστέον εἰπεῖν τοὺσ ἄνδρασ ἡμῖν· "οὔκ, εἴγε τῶν πάν·

"ἔφη καὶ Ἀνάχαρσιν ἀριθμεῖσ·

"ἢ μόνοσ ἢ μάλιστα τῶν θεῶν ἐλεύθερόσ ἐστι καὶ αὐτόνομοσ, καὶ κρατεῖ πάντων, κρατεῖται δ’ ὑπ’ οὐδενόσ, ἀλλὰ βασιλεύει καὶ ἡνιοχεῖ.

πλὴν σέ γε τὸ ἁρ́μα λέληθεν αὐτοῦ, ὡσ ὑπερφυὲσ κάλλει καὶ μεγέθει θαυμάσιόν ἐστιν· "οὐ γὰρ ἂν παίζων ἐπὶ γέλωτι παρέβαλεσ ἐκεῖνο τοῖσ ἡμετέροισ. "οἶκον δέ μοι δοκεῖσ, ὦ Αἴσωπε, ταυτὶ τὰ πήλινα καὶ ξύλινα καὶ κεραμεᾶ στεγάσματα νομίζειν, ὥσπερ εἰ κοχλίαν ἡγοῖο τὸ κέλυφοσ, ἀλλὰ μὴ τὸ ζῷον, εἰκότωσ οὖν σοι γέλωτα παρέσχεν ὁ Σόλων, ὅτι τοῦ Κροίσου τὴν οἰκίαν κεκοσμημένην πολυτελῶσ θεασάμενοσ οὐκ εὐθὺσ ἀπεφήνατο τὸν κεκτημένον εὐδαιμόνωσ οἰκεῖν καὶ μακαρίωσ, ἅτε δὴ τῶν ἐν αὐτῷ μᾶλλον ἀγαθῶν ἢ τῶν παρ’ αὐτῷ βουλόμενοσ γενέσθαι θεατήσ· "σὺ δ’ ἐοίκασ οὐδὲ τῆσ σεαυτοῦ μνημονεύειν ἀλώπεκοσ. "ἐκείνη μὲν γὰρ εἰσ ἀγῶνα ποικιλίασ καταστᾶσα πρὸσ τὴν πάρδαλιν ἠξίου τὰ ἐντὸσ αὐτῆσ καταμαθεῖν τὸν δικαστήν, ποικιλωτέρα γὰρ ἐκεῖθεν φανεῖσθαι· "σὺ δὲ τὰ τεκτόνων καὶ λιθοξόων ἔργα περινοστεῖσ, οἶκον ἡγούμενοσ οὐ τὰ ἐντὸσ ἑκάστου καὶ οἰκεῖα, παῖδασ καὶ γάμον καὶ φίλουσ καὶ θεράποντασ, οἷσ κἂν ἐν μυρμηκιᾷ τισ ἢ νεοττιᾷ νοῦν ἔχουσι καὶ σωφρονοῦσι κοινωνῇ τῶν ὑπόντων, χρηστὸν οἶκον οἰκεῖ καὶ μακάριον. Τοῦτον οὖν ἄριστον ὁ Σόλων εἶπεν αὑτῷ δοκεῖν οἶκον, ὅπου τὰ κτήματα μήτε κτωμένοισ ἀδικία μήτε φυλάττουσιν ἀπιστία μήτε δαπανῶσι μετάνοια πρόσεστιν.

ὁ δὲ Βίασ ἐν ᾧ τοιοῦτόσ ἐστιν ὁ δεσπότησ δι’ αὑτὸν οἱο͂σ ἔξω διὰ τὸν νόμον.

ὁ δὲ Θαλῆσ ἐν ᾧ πλείστην ἄγειν τῷ δεσπότῃ σχολὴν ἔξεστιν.

ὁ δὲ Κλεόβουλοσ εἰ πλείονασ ἔχοι τῶν φοβουμένων αὐτὸν τοὺσ φιλοῦντασ ὁ δεσπότησ. ὁ δὲ Πιττακὸσ εἶπεν ὡσ ἄριστοσ οἶκόσ ἐστιν ὁ τῶν περιττῶν μηδενὸσ δεόμενοσ καὶ τῶν ἀναγκαίων μηδενὸσ ἐνδεόμενοσ. ’ ὁ δὲ Χίλων ἔφη δεῖν μάλιστα βασιλευομένῃ πόλει προσεοικέναι τὸν οἶκον.

.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION