Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 12 4:

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 12 4:)

οὐδὲ γὰρ κυνὸσ ἀντάξιοσ οὐδ’ ὄνου μὰ Δία δειλὸσ ἀνὴρ καὶ ἄναλκισ, ὑπὸ πλούτου καὶ μαλακίασ διερρυηκώσ πάλιν αἴσχιστα δοκεῖ τὸν υἱὸν ἡ Θέτισ ἐφ’ ἡδονὰσ παρακαλεῖν καὶ ἀναμιμνῄσκειν ἀφροδισίων.