헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυομοδό1́14́

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 14)

καὶ μὴν ὥσπερ ἐπάνω πρὸσ τὰ φαῦλα καὶ βλαβερὰ ποιήματα λόγουσ καὶ γνώμασ· πρὸσ λύραν ᾀδομένοισ καὶ μελετωμένοισ ἐν διδασκαλείῳ τὰ Πυθαγόρου δόγματα καὶ τὰ Πλάτωνοσ ὁμολογῇ, καὶ τὰ Χίλωνοσ παραγγέλματα καὶ τὰ Βίαντοσ ἐπὶ τὰσ αὐτὰσ ἄγῃ γνώμασ ἐκείνοισ τοῖσ παιδικοῖσ ἀναγνώσμασιν.

ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ἔχει διάνοιαν ἐκείνῳ·

καὶ τοῦ κακῶσ πάσχειν τὸ ποιεῖν κακῶσ βλαβερώτερον.

ἐπιρρητέον δὲ καὶ τῷ τοῦ Αἰσχύλου θάρσει· ὧν τὸ μὲν εἴρηκεν ὁ Αἰσχύλοσ ἐναργῶσ, τὸ δὲ τῷ εἰρημένῳ παρακείμενόν ἐστιν·

εἰ γὰρ ὁ μέγασ καὶ σύντονοσ οὐ παραμένει πόνοσ, οὐκ ἔστι μέγασ ὁ παραμένων οὐδὲ δυσκαρτέρητοσ. ὡσ Πλάτων ἔλεγε.

τὸ δὲ ̔φάσωμεν πιστὸν κῦδοσ ἔχειν ἀρετάν· ἆρ’ οὐκ ἀπόδειξίσ ἐστιν ὧν οἱ φιλόσοφοι λέγουσι περὶ πλούτου καὶ τῶν ἐκτὸσ ἀγαθῶν, ὡσ χωρὶσ ἀρετῆσ ἀνωφελῶν ὄντων καὶ ἀνονήτων τοῖσ ἔχουσι;

τὸ γὰρ οὕτω συνάπτειν καὶ συνοικειοῦν τοῖσ δόγμασιν ἐξάγει τὰ ποιήματα τοῦ μύθου καὶ τοῦ προσωπείου, καὶ σπουδὴν περιτίθησιν αὐτοῖσ χρησίμωσ λεγομένοισ·

ἔτι δὲ προανοίγει· καὶ προκινεῖ τὴν τοῦ νέου ψυχὴν τοῖσ ἐν φιλοσοφίᾳ λόγοισ. ἄγευστοσ αὐτῶν παντάπασιν οὐδ’ ἀνήκοοσ, οὐδ’ ἀκρίτωσ ἀνάπλεωσ ὧν ἤκουε τῆσ μητρὸσ ἀεὶ καὶ τίτθησ καὶ νὴ Δία τοῦ πατρὸσ καὶ τοῦ παιδαγωγοῦ, τοὺσ πλουσίουσ εὐδαιμονιζόντων καὶ σεβομένων, φριττόντων δὲ τὸν θάνατον καὶ τὸν πόνον, ἄζηλον δὲ τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ μηδὲν ἄνευ χρημάτων καὶ δόξησ ἀγόντων.

οἷσ ἀντίφωνα τὰ τῶν φιλοσόφων ἀκούοντασ αὐτοὺσ τὸ πρῶτον ἔκπληξισ ἴσχει καὶ ταραχὴ καὶ θάμβοσ, οὐ προσιεμένουσ οὐδ’ ὑπομένοντασ, ἂν μὴ καθάπερ ἐκ σκότουσ πολλοῦ μέλλοντεσ ἥλιον ὁρᾶν ἐθισθῶσιν οἱο͂ν ἐν νόθῳ φωτὶ κεκραμένησ μύθοισ ἀληθείασ αὐγὴν ἔχοντι μαλακὴν ἀλύπωσ διαβλέπειν τὰ τοιαῦτα καὶ μὴ φεύγειν.

προακηκοότεσ γὰρ ἐν τοῖσ ποιήμασι καὶ προανεγνωκότεσ τὸν φύντα θρηνεῖν εἰσ ὅσ1’ ἔρχεται κακά, τὸν δ’ αὖ θανόντα καὶ πόνων πεπαυμένον χαίροντασ εὐφημοῦντασ ἐκπέμπειν δόμων καὶ ἐπεὶ τί δεῖ βροτοῖσι πλὴν δυεῖν μόνον Δήμητροσ ἀκτῆσ πώματὸσ θ’ ὑδρηχόου;

"τὸ εὔδαιμον καὶ μακάριον οὐ χρημάτων πλῆθοσ οὐδὲ πραγμάτων ὄγκοσ οὐδ’ ἀρχαί τινεσ ἔχουσιν οὐδὲ δυνάμεισ, ἀλλ’ ἀλυπία καὶ πραότησ παθῶν καὶ διάθεσισ ψυχῆσ;

"τὸ κατὰ φύσιν ὁρίζουσα. ἕνεκα καὶ τῶν προειρημένων ἁπάντων ἀγαθῆσ δεῖ τῷ νέῳ κυβερνήσεωσ περὶ τὴν ἀνάγνωσιν, ἵνα μὴ προδιαβληθεὶσ ἀλλὰ μᾶλλον προπαιδευθεὶσ εὐμενὴσ καὶ φίλοσ καὶ οἰκεῖοσ ὑπὸ ποιητικῆσ ἐπὶ φιλοσοφίαν προπέμπηται.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 14

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 14)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION