Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 7

(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 7)

ἐκεῖνο δ’ οὐχ ἅπαξ ἀλλὰ πολλάκισ ὑπομνηστέον ἐστὶ τοὺσ νέουσ· μιμητικὴν ἡ ποίησισ ὑπόθεσιν ἔχουσα κόσμῳ μὲν καὶ λαμπρότητι χρῆται περὶ τὰσ ὑποκειμένασ πράξεισ καὶ τὰ ἤθη, τὴν δ’ ὁμοιότητα τοῦ ἀληθοῦσ οὐ προλείπει , τῆσ·

μιμήσεωσ ἐν τῷ πιθανῷ τὸ ἀγωγὸν ἐχούσησ.

ταῖσ πράξεσιν ἡ μὴ παντάπασι τῆσ ἀληθείασ ὀλιγωροῦσα συνεκφέρει μίμησισ, ὥσπερ ἡ Ὁμήρου πολλὰ πάνυ τοῖσ Στωϊκοῖσ χαίρειν φράζουσα, μήτε τι φαῦλον ἀρετῇ προσεῖναι μήτε κακίᾳ χρηστὸν ἀξιοῦσιν, ἀλλὰ πάντωσ μὲν ἐν πᾶσιν ἁμαρτωλὸν εἶναι τὸν ἀμαθῆ , περὶ πάντα δ’ αὖ κατορθοῦν τὸν ἀστεῖον.

ταῦτα γὰρ ἐν ταῖσ σχολαῖσ ἀκούομεν·

ἀλλ’ ἔστι τισ σύγκρασισ ἄνευ δὲ, τοῦ ἀληθοῦσ μάλιστα μὲν ἡ ποιητικὴ τῷ ποικίλῳ χρῆται καὶ πολυτρόπῳ.

τὸ γὰρ ἐμπαθὲσ καὶ παράλογον καὶ ἀπροσδόκητον, ᾧ πλείστη μὲν ἔκπληξισ ἕπεται πλείστη δὲ χάρισ, αἱ μεταβολαὶ παρέχουσι τοῖσ μύθοισ τὸ δ’ ἁπλοῦν ἀπαθὲσ καὶ ἄμυθον. ἀλλ’ οὐδὲ τοῖσ θεοῖσ, ὅταν εἰσ ἀνθρωπίνασ ἐμπέσωσι πράξεισ, ἀπαθέσι χρῶνται καὶ ἀναμαρτήτοισ, ἵνα μηδαμοῦ τό τε ταράττον καὶ τὸ ἐκπλῆττον ἀργῇ τῆσ ποιήσεωσ ἀκίνδυνον καὶ ἀναγώνιστον γιγνόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION