헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί7́1́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 1)

ὅσα μὲν δὴ ἐν τῇ ἀναβάσει τῇ μετὰ Κύρου ἔπραξαν οἱ Ἕλληνεσ μέχρι τῆσ μάχησ, καὶ ὅσα ἐπεὶ Κῦροσ ἐτελεύτησεν ἐν τῇ πορείᾳ μέχρι εἰσ τὸν Πόντον ἀφίκοντο, καὶ ὅσα ἐκ τοῦ Πόντου πεζῇ ἐξιόντεσ καὶ ἐκπλέοντεσ ἐποίουν μέχρι ἔξω τοῦ στόματοσ ἐγένοντο ἐν Χρυσοπόλει τῆσ Ἀσίασ, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται. ἐκ τούτου δὲ Φαρνάβαζοσ φοβούμενοσ τὸ στράτευμα μὴ ἐπὶ τὴν αὑτοῦ χώραν στρατεύηται, πέμψασ πρὸσ Ἀναξίβιον τὸν ναύαρχον ὁ δ’ ἔτυχεν ἐν Βυζαντίῳ ὤν, ἐδεῖτο διαβιβάσαι τὸ στράτευμα ἐκ τῆσ Ἀσίασ, καὶ ὑπισχνεῖτο πάντα ποιήσειν αὐτῷ ὅσα δέοι.

καὶ ὁ Ἀναξίβιοσ μετεπέμψατο τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ λοχαγοὺσ εἰσ Βυζάντιον, καὶ ὑπισχνεῖτο, εἰ διαβαῖεν, μισθοφορὰν ἔσεσθαι τοῖσ στρατιώταισ.

οἱ μὲν δὴ ἄλλοι ἔφασαν βουλευσάμενοι ἀπαγγελεῖν, Ξενοφῶν δὲ εἶπεν αὐτῷ ὅτι ἀπαλλάξοιτο ἤδη ἀπὸ τῆσ στρατιᾶσ καὶ βούλοιτο ἀποπλεῖν.

ὁ δὲ Ἀναξίβιοσ ἐκέλευσεν αὐτὸν συνδιαβάντα ἔπειτα οὕτωσ ἀπαλλάττεσθαι. ἔφη οὖν ταῦτα ποιήσειν. Σεύθησ δὲ ὁ Θρᾷξ πέμπει Μηδοσάδην καὶ κελεύει Ξενοφῶντα συμπροθυμεῖσθαι ὅπωσ διαβῇ τὸ στράτευμα, καὶ ἔφη αὐτῷ ταῦτα συμπροθυμηθέντι ὅτι οὐ μεταμελήσει.

ὁ δ’ εἶπεν·

ἀλλὰ τὸ μὲν στράτευμα διαβήσεται· τούτου ἕνεκα μηδὲν τελείτω μήτε ἐμοὶ μήτε ἄλλῳ μηδενί· ἐπειδὰν δὲ διαβῇ, ἐγὼ μὲν ἀπαλλάξομαι, πρὸσ δὲ τοὺσ διαμένοντασ καὶ ἐπικαιρίουσ ὄντασ προσφερέσθω ὡσ ἂν αὐτῷ δοκῇ ἀσφαλέσ. ἐκ τούτου διαβαίνουσι πάντεσ εἰσ τὸ Βυζάντιον οἱ στρατιῶται.

καὶ μισθὸν μὲν οὐκ ἐδίδου ὁ Ἀναξίβιοσ, ἐκήρυξε δὲ λαβόντασ τὰ ὅπλα καὶ τὰ σκεύη τοὺσ στρατιώτασ ἐξιέναι, ὡσ ἀποπέμψων τε ἅμα καὶ ἀριθμὸν ποιήσων. ἐνταῦθα οἱ στρατιῶται ἤχθοντο, ὅτι οὐκ εἶχον ἀργύριον ἐπισιτίζεσθαι εἰσ τὴν πορείαν, καὶ ὀκνηρῶσ συνεσκευάζοντο. καὶ ὁ Ξενοφῶν Κλεάνδρῳ τῷ ἁρμοστῇ ξένοσ γεγενημένοσ προσελθὼν ἠσπάζετο αὐτὸν ὡσ ἀποπλευσούμενοσ ἤδη.

ὁ δὲ αὐτῷ λέγει· μὴ ποιήσῃσ ταῦτα· εἰ δὲ μή, ἔφη, αἰτίαν ἕξεισ, ἐπεὶ καὶ νῦν τινὲσ ἤδη σὲ αἰτιῶνται ὅτι οὐ ταχὺ ἐξέρπει τὸ στράτευμα. ὁ δ’ εἶπεν·

ἀλλ’ αἴτιοσ μὲν ἔγωγε οὐκ εἰμὶ τούτου, οἱ δὲ στρατιῶται αὐτοὶ ἐπισιτισμοῦ δεόμενοι διὰ τοῦτο ἀθυμοῦσι πρὸσ τὴν ἔξοδον. ἀλλ’ ὅμωσ, ἔφη, ἐγώ σοι συμβουλεύω ἐξελθεῖν μὲν ὡσ πορευσόμενον, ἐπειδὰν δ’ ἔξω γένηται τὸ στράτευμα, τότε ἀπαλλάττεσθαι.

ταῦτα τοίνυν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, ἐλθόντεσ πρὸσ Ἀναξίβιον διαπραξόμεθα. οὕτωσ ἐλθόντεσ ἔλεγον ταῦτα.

ὁ δὲ ἐκέλευεν οὕτω ποιεῖν καὶ ἐξιέναι τὴν ταχίστην συσκευασαμένουσ, καὶ προσανεῖπεν, ὃσ ἂν μὴ παρῇ εἰσ τὴν ἐξέτασιν καὶ εἰσ τὸν ἀριθμόν, ὅτι αὐτὸσ αὑτὸν αἰτιάσεται. ἐντεῦθεν ἐξῇσαν οἵ τε στρατηγοὶ πρῶτοι καὶ οἱ ἄλλοι.

καὶ ἄρδην πάντεσ πλὴν ὀλίγων ἔξω ἦσαν, καὶ Ἐτεόνικοσ εἱστήκει παρὰ τὰσ πύλασ ὡσ ὁπότε ἔξω γένοιντο πάντεσ συγκλείσων τὰσ πύλασ καὶ τὸν μοχλὸν ἐμβαλῶν. ὁ δὲ Ἀναξίβιοσ συγκαλέσασ τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ τοὺσ λοχαγοὺσ ἔλεγεν·

τὰ μὲν ἐπιτήδεια, ἔφη, λαμβάνετε ἐκ τῶν Θρᾳκίων κωμῶν· εἰσὶ δὲ αὐτόθι πολλαὶ κριθαὶ καὶ πυροὶ καὶ τἆλλα ἐπιτήδεια· λαβόντεσ δὲ πορεύεσθε εἰσ Χερρόνησον, ἐκεῖ δὲ Κυνίσκοσ ὑμῖν μισθοδοτήσει. ἐπακούσαντεσ δέ τινεσ τῶν στρατιωτῶν ταῦτα, ἢ καὶ τῶν λοχαγῶν τισ διαγγέλλει εἰσ τὸ στράτευμα.

καὶ οἱ μὲν στρατηγοὶ ἐπυνθάνοντο περὶ τοῦ Σεύθου πότερα πολέμιοσ εἰή ἢ φίλοσ, καὶ πότερα διὰ τοῦ ἱεροῦ ὄρουσ δέοι πορεύεσθαι ἢ κύκλῳ διὰ μέσησ τῆσ Θρᾴκησ. ἐν ᾧ δὲ ταῦτα διελέγοντο οἱ στρατιῶται ἀναρπάσαντεσ τὰ ὅπλα θέουσι δρόμῳ πρὸσ τὰσ πύλασ, ὡσ πάλιν εἰσ τὸ τεῖχοσ εἰσιόντεσ.

ὁ δὲ Ἐτεόνικοσ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ὡσ εἶδον προσθέοντασ τοὺσ ὁπλίτασ, συγκλείουσι τὰσ πύλασ καὶ τὸν μοχλὸν ἐμβάλλουσιν. οἱ δὲ στρατιῶται ἔκοπτον τὰσ πύλασ καὶ ἔλεγον ὅτι ἀδικώτατα πάσχοιεν ἐκβαλλόμενοι εἰσ τοὺσ πολεμίουσ·

κατασχίσειν τε τὰσ πύλασ ἔφασαν, εἰ μὴ ἑκόντεσ ἀνοίξουσιν. ἄλλοι δὲ ἔθεον ἐπὶ θάλατταν καὶ παρὰ τὴν χηλὴν τοῦ τείχουσ ὑπερβαίνουσιν εἰσ τὴν πόλιν, ἄλλοι δὲ οἳ ἐτύγχανον ἔνδον ὄντεσ τῶν στρατιωτῶν, ὡσ ὁρῶσι τὰ ἐπὶ ταῖσ πύλαισ πράγματα, διακόπτοντεσ ταῖσ ἀξίναισ τὰ κλεῖθρα ἀναπεταννύασι τὰσ πύλασ, οἱ δ’ εἰσπίπτουσιν.

ὁ δὲ Ξενοφῶν ὡσ εἶδε τὰ γιγνόμενα, δείσασ μὴ ἐφ’ ἁρπαγὴν τράποιτο τὸ στράτευμα καὶ ἀνήκεστα κακὰ γένοιτο τῇ πόλει καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖσ στρατιώταισ, ἔθει καὶ συνεισπίπτει εἴσω τῶν πυλῶν σὺν τῷ ὄχλῳ.

οἱ δὲ Βυζάντιοι ὡσ εἶδον τὸ στράτευμα βίᾳ εἰσπῖπτον, φεύγουσιν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ, οἱ μὲν εἰσ τὰ πλοῖα, οἱ δὲ οἴκαδε, ὅσοι δὲ ἔνδον ἐτύγχανον ὄντεσ, ἔξω, οἱ δὲ καθεῖλκον τὰσ τριήρεισ, ὡσ ἐν ταῖσ τριήρεσι σῴζοιντο, πάντεσ δὲ ᾤοντο ἀπολωλέναι, ὡσ ἑαλωκυίασ τῆσ πόλεωσ.

ὁ δὲ Ἐτεόνικοσ εἰσ τὴν ἄκραν ἀποφεύγει.

ὁ δὲ Ἀναξίβιοσ καταδραμὼν ἐπὶ θάλατταν ἐν ἁλιευτικῷ πλοίῳ περιέπλει εἰσ τὴν ἀκρόπολιν, καὶ εὐθὺσ μεταπέμπεται ἐκ Καλχηδόνοσ φρουρούσ· οὐ γὰρ ἱκανοὶ ἐδόκουν εἶναι οἱ ἐν τῇ ἀκροπόλει σχεῖν τοὺσ ἄνδρασ. οἱ δὲ στρατιῶται ὡσ εἶδον Ξενοφῶντα, προσπίπτουσι πολλοὶ αὐτῷ καὶ λέγουσι·

νῦν σοι ἔξεστιν, ὦ Ξενοφῶν, ἀνδρὶ γενέσθαι. ἔχεισ πόλιν, ἔχεισ τριήρεισ, ἔχεισ χρήματα, ἔχεισ ἄνδρασ τοσούτουσ. νῦν ἄν, εἰ βούλοιο, σύ τε ἡμᾶσ ὀνήσαισ καὶ ἡμεῖσ σὲ μέγαν ποιήσαιμεν. ὁ δ’ ἀπεκρίνατο·

ἀλλ’ εὖ γε λέγετε καὶ ποιήσω ταῦτα· εἰ δὲ τούτων ἐπιθυμεῖτε, θέσθε τὰ ὅπλα ἐν τάξει ὡσ τάχιστα· βουλόμενοσ αὐτοὺσ κατηρεμίσαι· καὶ αὐτόσ τε παρηγγύα ταῦτα καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἐκέλευε παρεγγυᾶν καὶ τίθεσθαι τὰ ὅπλα. οἱ δὲ αὐτοὶ ὑφ’ ἑαυτῶν ταττόμενοι οἵ τε ὁπλῖται ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ εἰσ ὀκτὼ ἐγένοντο καὶ οἱ πελτασταὶ ἐπὶ τὸ κέρασ ἑκάτερον παρεδεδραμήκεσαν.

τὸ δὲ χωρίον οἱο͂ν κάλλιστον ἐκτάξασθαί ἐστι τὸ Θρᾴκιον καλούμενον, ἔρημον οἰκιῶν καὶ πεδινόν.

ἐπεὶ δὲ ἔκειτο τὰ ὅπλα καὶ κατηρεμίσθησαν, συγκαλεῖ ὁ Ξενοφῶν τὴν στρατιὰν καὶ λέγει τάδε. ὅτι μὲν ὀργίζεσθε, ὦ ἄνδρεσ στρατιῶται, καὶ νομίζετε δεινὰ πάσχειν ἐξαπατώμενοι οὐ θαυμάζω.

ἢν δὲ τῷ θυμῷ χαριζώμεθα καὶ Λακεδαιμονίουσ τε τοὺσ παρόντασ τῆσ ἐξαπάτησ τιμωρησώμεθα καὶ τὴν πόλιν τὴν οὐδὲν αἰτίαν διαρπάσωμεν, ἐνθυμεῖσθε ἃ ἔσται ἐντεῦθεν. πολέμιοι μὲν ἐσόμεθα ἀποδεδειγμένοι Λακεδαιμονίοισ καὶ τοῖσ συμμάχοισ.

οἱο͂σ δὲ πόλεμοσ ἂν γένοιτο εἰκάζειν δὴ πάρεστιν, ἑορακότασ καὶ ἀναμνησθέντασ τὰ νῦν δὴ γεγενημένα. ἡμεῖσ γὰρ οἱ Ἀθηναῖοι ἤλθομεν εἰσ τὸν πόλεμον τὸν πρὸσ Λακεδαιμονίουσ καὶ τοὺσ συμμάχουσ ἔχοντεσ τριήρεισ τὰσ μὲν ἐν θαλάττῃ τὰσ δ’ ἐν τοῖσ νεωρίοισ οὐκ ἐλάττουσ τριακοσίων, ὑπαρχόντων δὲ πολλῶν χρημάτων ἐν τῇ πόλει καὶ προσόδου οὔσησ κατ’ ἐνιαυτὸν ἀπό τε τῶν ἐνδήμων καὶ τῆσ ὑπερορίασ οὐ μεῖον χιλίων ταλάντων·

ἄρχοντεσ δὲ τῶν νήσων ἁπασῶν καὶ ἔν τε τῇ Ἀσίᾳ πολλὰσ ἔχοντεσ πόλεισ καὶ ἐν τῇ Εὐρώπῃ ἄλλασ τε πολλὰσ καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ Βυζάντιον, ὅπου νῦν ἐσμεν, ἔχοντεσ κατεπολεμήθημεν οὕτωσ ὡσ πάντεσ ὑμεῖσ ἐπίστασθε. νῦν δὲ δὴ τί ἂν οἰόμεθα παθεῖν, Λακεδαιμονίοισ μὲν καὶ τῶν ἀρχαίων συμμάχων ὑπαρχόντων, Ἀθηναίων δὲ καὶ οἳ ἐκείνοισ τότε ἦσαν σύμμαχοι πάντων προσγεγενημένων, Τισσαφέρνουσ δὲ καὶ τῶν ἐπὶ θαλάττῃ ἄλλων βαρβάρων πάντων πολεμίων ἡμῖν ὄντων, πολεμιωτάτου δὲ αὐτοῦ τοῦ ἄνω βασιλέωσ, ὃν ἤλθομεν ἀφαιρησόμενοι τὴν ἀρχὴν καὶ ἀποκτενοῦντεσ, εἰ δυναίμεθα;

τούτων δὴ πάντων ὁμοῦ ὄντων ἔστι τισ οὕτωσ ἄφρων ὅστισ οἰέται ἂν ἡμᾶσ περιγενέσθαι; μὴ πρὸσ θεῶν μαινώμεθα μηδ’ αἰσχρῶσ ἀπολώμεθα πολέμιοι ὄντεσ καὶ ταῖσ πατρίσι καὶ τοῖσ ἡμετέροισ αὐτῶν φίλοισ τε καὶ οἰκείοισ.

ἐν γὰρ ταῖσ πόλεσίν εἰσι πάντεσ ταῖσ ἐφ’ ἡμᾶσ στρατευσομέναισ, καὶ δικαίωσ, εἰ βάρβαρον μὲν πόλιν οὐδεμίαν ἠθελήσαμεν κατασχεῖν, καὶ ταῦτα κρατοῦντεσ, Ἑλληνίδα δὲ εἰσ ἣν πρώτην ἤλθομεν πόλιν, ταύτην ἐξαλαπάξομεν. ἐγὼ μὲν τοίνυν εὔχομαι πρὶν ταῦτα ἐπιδεῖν ὑφ’ ὑμῶν γενόμενα μυρίασ ἐμέ γε κατὰ τῆσ γῆσ ὀργυιὰσ γενέσθαι.

καὶ ὑμῖν δὲ συμβουλεύω Ἕλληνασ ὄντασ τοῖσ τῶν Ἑλλήνων προεστηκόσι πειθομένουσ πειρᾶσθαι τῶν δικαίων τυγχάνειν. ἐὰν δὲ μὴ δύνησθε ταῦτα, ἡμᾶσ δεῖ ἀδικουμένουσ τῆσ γοῦν Ἑλλάδοσ μὴ στέρεσθαι. καὶ νῦν μοι δοκεῖ πέμψαντασ Ἀναξιβίῳ εἰπεῖν ὅτι ἡμεῖσ οὐδὲν βίαιον ποιήσοντεσ παρεληλύθαμεν εἰσ τὴν πόλιν, ἀλλ’ ἢν μὲν δυνώμεθα παρ’ ὑμῶν ἀγαθόν τι εὑρίσκεσθαι, εἰ δὲ μή, ἀλλὰ δηλώσοντεσ ὅτι οὐκ ἐξαπατώμενοι ἀλλὰ πειθόμενοι ἐξερχόμεθα.

ταῦτα ἔδοξε, καὶ πέμπουσιν Ιἑρώνυμόν τε τὸν Ἠλεῖον ἐροῦντα ταῦτα καὶ Εὐρύλοχον Ἀρκάδα καὶ Φιλήσιον Ἀχαιόν.

οἱ μὲν ταῦτα ᾤχοντο ἐροῦντεσ. ἔτι δὲ καθημένων τῶν στρατιωτῶν προσέρχεται Κοιρατάδασ Θηβαῖοσ, ὃσ οὐ φεύγων τὴν Ἑλλάδα περιῄει ἀλλὰ στρατηγιῶν καὶ ἐπαγγελλόμενοσ, εἴ τισ ἢ πόλισ ἢ ἔθνοσ στρατηγοῦ δέοιτο·

καὶ τότε προσελθὼν ἔλεγεν ὅτι ἕτοιμοσ εἰή ἡγεῖσθαι αὐτοῖσ εἰσ τὸ Δέλτα καλούμενον τῆσ Θρᾴκησ, ἔνθα πολλὰ κἀγαθὰ λήψοιντο· ἔστε δ’ ἂν μόλωσιν, εἰσ ἀφθονίαν παρέξειν ἔφη καὶ σιτία καὶ ποτά. ἀκούουσι ταῦτα τοῖσ στρατιώταισ καὶ τὰ παρὰ Ἀναξιβίου ἅμα ἀπαγγελλόμενα ἀπεκρίνατο γὰρ ὅτι πειθομένοισ αὐτοῖσ οὐ μεταμελήσει, ἀλλὰ τοῖσ τε οἴκοι τέλεσι ταῦτα ἀπαγγελεῖ καὶ αὐτὸσ βουλεύσοιτο περὶ αὐτῶν ὅ τι δύναιτο ἀγαθόν, ἐκ τούτου οἱ στρατιῶται τόν τε Κοιρατάδαν δέχονται στρατηγὸν καὶ ἔξω τοῦ τείχουσ ἀπῆλθον.

ὁ δὲ Κοιρατάδασ συντίθεται αὐτοῖσ εἰσ τὴν ὑστεραίαν παρέσεσθαι ἐπὶ τὸ στράτευμα ἔχων καὶ ἱερεῖα καὶ μάντιν καὶ σιτία καὶ ποτὰ τῇ στρατιᾷ.

ἐπεὶ δὲ ἐξῆλθον, ὁ Ἀναξίβιοσ ἔκλεισε τὰσ πύλασ καὶ ἐκήρυξεν ὃσ ἂν ἁλῷ ἔνδον ὢν τῶν στρατιωτῶν ὅτι πεπράσεται.

τῇ δ’ ὑστεραίᾳ Κοιρατάδασ μὲν ἔχων τὰ ἱερεῖα καὶ τὸν μάντιν ἧκε καὶ ἄλφιτα φέροντεσ εἵποντο αὐτῷ εἴκοσιν ἄνδρεσ καὶ οἶνον ἄλλοι εἴκοσι καὶ ἐλαῶν τρεῖσ καὶ σκορόδων ἀνὴρ ὅσον ἐδύνατο μέγιστον φορτίον καὶ ἄλλοσ κρομμύων.

ταῦτα δὲ καταθέμενοσ ὡσ ἐπὶ δάσμευσιν ἐθύετο. Ξενοφῶν δὲ μεταπεμψάμενοσ Κλέανδρον ἐκέλευε διαπρᾶξαι ὅπωσ εἰσ τὸ τεῖχοσ εἰσέλθοι καὶ ἀποπλεύσαι ἐκ Βυζαντίου.

ἐλθὼν δ’ ὁ Κλέανδροσ, μάλα μόλισ, ἔφη, διαπραξάμενοσ ἥκω·

λέγειν γὰρ Ἀναξίβιον ὅτι οὐκ ἐπιτήδειον εἰή τοὺσ μὲν στρατιώτασ πλησίον εἶναι τοῦ τείχουσ, Ξενοφῶντα δὲ ἔνδον· τοὺσ Βυζαντίουσ δὲ στασιάζειν καὶ πονηροὺσ εἶναι πρὸσ ἀλλήλουσ· ὅμωσ δὲ εἰσιέναι, ἔφη, ἐκέλευεν, εἰ μέλλεισ σὺν αὐτῷ ἐκπλεῖν. ὁ μὲν δὴ Ξενοφῶν ἀσπασάμενοσ τοὺσ στρατιώτασ εἴσω τοῦ τείχουσ ἀπῄει σὺν Κλεάνδρῳ.

ὁ δὲ Κοιρατάδασ τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ οὐκ ἐκαλλιέρει οὐδὲ διεμέτρησεν οὐδὲν τοῖσ στρατιώταισ· τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τὰ μὲν ἱερεῖα εἱστήκει παρὰ τὸν βωμὸν καὶ Κοιρατάδασ ἐστεφανωμένοσ ὡσ θύσων· προσελθὼν δὲ Τιμασίων ὁ Δαρδανεὺσ καὶ Νέων ὁ Ἀσιναῖοσ καὶ Κλεάνωρ ὁ Ὀρχομένιοσ ἔλεγον Κοιρατάδᾳ μὴ θύειν, ὡσ οὐχ ἡγησόμενον τῇ στρατιᾷ, εἰ μὴ δώσει τὰ ἐπιτήδεια. ὁ δὲ κελεύει διαμετρεῖσθαι.

ἐπεὶ δὲ πολλῶν ἐνέδει αὐτῷ ὥστε ἡμέρασ σῖτον ἑκάστῳ γενέσθαι τῶν στρατιωτῶν, ἀναλαβὼν τὰ ἱερεῖα ἀπῄει καὶ τὴν στρατηγίαν ἀπειπών.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 1

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION