헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί7́3́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 3)

ἀκούσαντεσ ταῦτα καὶ δεξιὰσ δόντεσ καὶ λαβόντεσ ἀπήλαυνον· καὶ πρὸ ἡμέρασ ἐγένοντο ἐπὶ στρατοπέδῳ καὶ ἀπήγγειλαν ἕκαστοι τοῖσ πέμψασιν. ἐπεὶ δὲ ἡμέρα ἐγένετο, ὁ μὲν Ἀρίσταρχοσ πάλιν ἐκάλει τοὺσ στρατηγούσ·

τοῖσ δ’ ἔδοξε τὴν μὲν πρὸσ Ἀρίσταρχον ὁδὸν ἐᾶσαι, τὸ δὲ στράτευμα συγκαλέσαι. καὶ συνῆλθον πάντεσ πλὴν οἱ Νέωνοσ· οὗτοι δὲ ἀπεῖχον ὡσ δέκα στάδια. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον, ἀναστὰσ Ξενοφῶν εἶπε τάδε.

ἄνδρεσ, διαπλεῖν μὲν ἔνθα βουλόμεθα Ἀρίσταρχοσ τριήρεισ ἔχων κωλύει· ὥστε εἰσ πλοῖα οὐκ ἀσφαλὲσ ἐμβαίνειν· οὗτοσ δὲ αὑτὸσ κελεύει εἰσ Χερρόνησον βίᾳ διὰ τοῦ ἱεροῦ ὄρουσ πορεύεσθαι· ἢν δὲ κρατήσαντεσ τούτου ἐκεῖσε ἔλθωμεν, οὔτε πωλήσειν ἔτι ὑμᾶσ φησιν ὥσπερ ἐν Βυζαντίῳ, οὔτε ἐξαπατήσεσθαι ἔτι ὑμᾶσ, ἀλλὰ λήψεσθαι μισθόν, οὔτε περιόψεσθαι ἔτι ὥσπερ νυνὶ δεομένουσ τῶν ἐπιτηδείων. οὗτοσ μὲν ταῦτα λέγει·

Σεύθησ δέ φησιν, ἂν πρὸσ ἐκεῖνον ἰήτε, εὖ ποιήσειν ὑμᾶσ. νῦν οὖν σκέψασθε πότερον ἐνθάδε μένοντεσ τοῦτο βουλεύσεσθε ἢ εἰσ τὰ ἐπιτήδεια ἐπανελθόντεσ. ἐμοὶ μὲν οὖν δοκεῖ, ἐπεὶ ἐνθάδε οὔτε ἀργύριον ἔχομεν ὥστε ἀγοράζειν οὔτε ἄνευ ἀργυρίου ἐῶσι λαμβάνειν, ἐπανελθόντασ εἰσ τὰσ κώμασ ὅθεν οἱ ἥττουσ ἐῶσι λαμβάνειν, ἐκεῖ ἔχοντασ τὰ ἐπιτήδεια ἀκούοντασ ὅ τι τισ ἡμῶν δεῖται, αἱρεῖσθαι ὅ τι ἂν ἡμῖν δοκῇ κράτιστον εἶναι.

καὶ ὅτῳ γε, ἔφη, ταῦτα δοκεῖ, ἀράτω τὴν χεῖρα.

ἀνέτειναν ἅπαντεσ. ἀπιόντεσ τοίνυν, ἔφη, συσκευάζεσθε, καὶ ἐπειδὰν παραγγέλλῃ τισ, ἕπεσθε τῷ ἡγουμένῳ. μετὰ ταῦτα Ξενοφῶν μὲν ἡγεῖτο, οἱ δ’ εἵποντο.

Νέων δὲ καὶ παρ’ Ἀριστάρχου ἄλλοι ἔπειθον ἀποτρέπεσθαι· οἱ δ’ οὐχ ὑπήκουον. ἐπεὶ δ’ ὅσον τριάκοντα στάδια προεληλύθεσαν, ἀπαντᾷ Σεύθησ. καὶ ὁ Ξενοφῶν ἰδὼν αὐτὸν προσελάσαι ἐκέλευσεν, ὅπωσ ὅτι πλείστων ἀκουόντων εἴποι αὐτῷ ἃ ἐδόκει συμφέρειν. ἐπεὶ δὲ προσῆλθεν, εἶπε Ξενοφῶν·

ἡμεῖσ πορευόμεθα ὅπου μέλλει ἕξειν τὸ στράτευμα τροφήν· ἐκεῖ δ’ ἀκούοντεσ καὶ σοῦ καὶ τῶν τοῦ Λακωνικοῦ αἱρησόμεθα ἃ ἂν κράτιστα δοκῇ εἶναι. ἢν οὖν ἡμῖν ἡγήσῃ ὅπου πλεῖστά ἐστιν ἐπιτήδεια, ὑπὸ σοῦ νομιοῦμεν ξενίζεσθαι. καὶ ὁ Σεύθησ ἔφη·

ἀλλὰ οἶδα κώμασ πολλὰσ ἁθρόασ καὶ πάντα ἐχούσασ τὰ ἐπιτήδεια ἀπεχούσασ ἡμῶν ὅσον διελθόντεσ ἂν ἡδέωσ ἀριστῴητε. ἡγοῦ τοίνυν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν.

ἐπεὶ δ’ ἀφίκοντο εἰσ αὐτὰσ τῆσ δείλησ, συνῆλθον οἱ στρατιῶται, καὶ εἶπε Σεύθησ τοιάδε. ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ, δέομαι ὑμῶν στρατεύεσθαι σὺν ἐμοί, καὶ ὑπισχνοῦμαι ὑμῖν δώσειν τοῖσ στρατιώταισ κυζικηνόν, λοχαγοῖσ δὲ καὶ στρατηγοῖσ τὰ νομιζόμενα· ἔξω δὲ τούτων τὸν ἄξιον τιμήσω. σῖτα δὲ καὶ ποτὰ ὥσπερ καὶ νῦν ἐκ τῆσ χώρασ λαμβάνοντεσ ἕξετε· ὁπόσα δ’ ἂν ἁλίσκηται ἀξιώσω αὐτὸσ ἔχειν, ἵνα ταῦτα διατιθέμενοσ ὑμῖν τὸν μισθὸν πορίζω. καὶ τὰ μὲν φεύγοντα καὶ ἀποδιδράσκοντα ἡμεῖσ ἱκανοὶ ἐσόμεθα διώκειν καὶ μαστεύειν·

ἂν δέ τισ ἀνθιστῆται, σὺν ὑμῖν πειρασόμεθα χειροῦσθαι. ἐπήρετο ὁ Ξενοφῶν·

πόσον δὲ ἀπὸ θαλάττησ ἀξιώσεισ συνέπεσθαί σοι τὸ στράτευμα; ὁ δ’ ἀπεκρίνατο· οὐδαμῇ πλεῖον ἑπτὰ ἡμερῶν, μεῖον δὲ πολλαχῇ. μετὰ ταῦτα ἐδίδοτο λέγειν τῷ βουλομένῳ·

καὶ ἔλεγον πολλοὶ κατὰ ταὐτὰ ὅτι παντὸσ ἄξια λέγει Σεύθησ· χειμὼν γὰρ εἰή καὶ οὔτε οἴκαδε ἀποπλεῖν τῷ τοῦτο βουλομένῳ δυνατὸν εἰή, διαγενέσθαι τε ἐν φιλίᾳ οὐχ οἱο͂́ν τε, εἰ δέοι ὠνουμένουσ ζῆν, ἐν δὲ τῇ πολεμίᾳ διατρίβειν καὶ τρέφεσθαι ἀσφαλέστερον μετὰ Σεύθου ἢ μόνουσ, ὄντων ἀγαθῶν τοσούτων. εἰ δὲ μισθὸν προσλήψοιντο, εὑρ́ημα ἐδόκει εἶναι. ἐπὶ τούτοισ εἶπεν ὁ Ξενοφῶν·

εἴ τισ ἀντιλέγει, λεγέτω· εἰ δὲ μή, ἐπιψηφιῶ ταῦτα. ἐπεὶ δὲ οὐδεὶσ ἀντέλεγεν, ἐπεψήφισε, καὶ ἔδοξε ταῦτα. εὐθὺσ δὲ Σεύθῃ εἶπεν, ὅτι συστρατεύσοιντο αὐτῷ. μετὰ τοῦτο οἱ μὲν ἄλλοι κατὰ τάξεισ ἐσκήνησαν, στρατηγοὺσ δὲ καὶ λοχαγοὺσ ἐπὶ δεῖπνον Σεύθησ ἐκάλεσε, πλησίον κώμην ἔχων.

ἐπεὶ δ’ ἐπὶ θύραισ ἦσαν ὡσ ἐπὶ δεῖπνον παριόντεσ, ἦν τισ Ἡρακλείδησ Μαρωνείτησ·

οὗτοσ προσιὼν ἑνὶ ἑκάστῳ οὕστινασ ᾤετο ἔχειν τι δοῦναι Σεύθῃ, πρῶτον μὲν πρὸσ Παριανούσ τινασ, οἳ παρῆσαν φιλίαν διαπραξόμενοι πρὸσ Μήδοκον τὸν Ὀδρυσῶν βασιλέα καὶ δῶρα ἄγοντεσ αὐτῷ τε καὶ τῇ γυναικί, ἔλεγεν ὅτι Μήδοκοσ μὲν ἄνω εἰή δώδεκα ἡμερῶν ἀπὸ θαλάττησ ὁδόν, Σεύθησ δ’ ἐπεὶ τὸ στράτευμα τοῦτο εἴληφεν, ἄρχων ἔσοιτο ἐπὶ θαλάττῃ. γείτων οὖν ὢν ἱκανώτατοσ ἔσται ὑμᾶσ καὶ εὖ καὶ κακῶσ ποιεῖν.

ἢν οὖν σωφρονῆτε, τούτῳ δώσετε ὅ τι ἄγετε· καὶ ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται ἢ ἐὰν Μηδόκῳ τῷ πρόσω οἰκοῦντι διδῶτε. τούτουσ μὲν οὖν οὕτωσ ἔπειθεν.

αὖθισ δὲ Τιμασίωνι τῷ Δαρδανεῖ προσελθών, ἐπεὶ ἤκουσεν αὐτῷ εἶναι καὶ ἐκπώματα καὶ τάπιδασ βαρβαρικάσ, ἔλεγεν ὅτι νομίζοιτο ὁπότε ἐπὶ δεῖπνον καλέσαι Σεύθησ δωρεῖσθαι αὐτῷ τοὺσ κληθέντασ. οὗτοσ δ’ ἢν μέγασ ἐνθάδε γένηται, ἱκανὸσ ἔσται σε καὶ οἴκαδε καταγαγεῖν καὶ ἐνθάδε πλούσιον ποιῆσαι. τοιαῦτα προυμνᾶτο ἑκάστῳ προσιών. προσελθὼν δὲ καὶ Ξενοφῶντι ἔλεγε·

σὺ καὶ πόλεωσ μεγίστησ εἶ καὶ παρὰ Σεύθῃ τὸ σὸν ὄνομα μέγιστόν ἐστι, καὶ ἐν τῇδε τῇ χώρᾳ ἴσωσ ἀξιώσεισ καὶ τείχη λαμβάνειν, ὥσπερ καὶ ἄλλοι τῶν ὑμετέρων ἔλαβον, καὶ χώραν· ἄξιον οὖν σοι καὶ μεγαλοπρεπέστατα τιμῆσαι Σεύθην. εὔνουσ δέ σοι ὢν παραινῶ·

εὖ οἶδα γὰρ ὅτι ὅσῳ ἂν μείζω τούτῳ δωρήσῃ, τοσούτῳ μείζω ὑπὸ τούτου ἀγαθὰ πείσῃ. ἀκούων ταῦτα Ξενοφῶν ἠπόρει· οὐ γὰρ διεβεβήκει ἔχων ἐκ Παρίου εἰ μὴ παῖδα καὶ ὅσον ἐφόδιον. ἐπεὶ δὲ εἰσῆλθον ἐπὶ τὸ δεῖπνον τῶν τε Θρᾳκῶν οἱ κράτιστοι τῶν παρόντων καὶ οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱ λοχαγοὶ τῶν Ἑλλήνων καὶ εἴ τισ πρεσβεία παρῆν ἀπὸ πόλεωσ, τὸ δεῖπνον μὲν ἦν καθημένοισ κύκλῳ·

ἔπειτα δὲ τρίποδεσ εἰσηνέχθησαν πᾶσιν· οὗτοι δ’ ἦσαν κρεῶν μεστοὶ νενεμημένων, καὶ ἄρτοι ζυμῖται μεγάλοι προσπεπερονημένοι ἦσαν πρὸσ τοῖσ κρέασι. μάλιστα δ’ αἱ τράπεζαι κατὰ τοὺσ ξένουσ αἰεὶ ἐτίθεντο·

νόμοσ γὰρ ἦν ‐ καὶ πρῶτοσ τοῦτο ἐποίει Σεύθησ, καὶ ἀνελόμενοσ τοὺσ ἑαυτῷ παρακειμένουσ ἄρτουσ διέκλα κατὰ μικρὸν καὶ ἐρρίπτει οἷσ αὐτῷ ἐδόκει, καὶ τὰ κρέα ὡσαύτωσ, ὅσον μόνον γεύσασθαι ἑαυτῷ καταλιπών. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ κατὰ ταὐτὰ ἐποίουν καθ’ οὓσ αἱ τράπεζαι ἔκειντο.

Ἀρκὰσ δέ τισ Ἀρύστασ ὄνομα, φαγεῖν δεινόσ, τὸ μὲν διαρριπτεῖν εἰά χαίρειν, λαβὼν δὲ εἰσ τὴν χεῖρα ὅσον τριχοίνικον ἄρτον καὶ κρέα θέμενοσ ἐπὶ τὰ γόνατα ἐδείπνει. κέρατα δὲ οἴνου περιέφερον, καὶ πάντεσ ἐδέχοντο·

ὁ δ’ Ἀρύστασ, ἐπεὶ παρ’ αὐτὸν φέρων τὸ κέρασ ὁ οἰνοχόοσ ἧκεν, εἶπεν ἰδὼν τὸν Ξενοφῶντα οὐκέτι δειπνοῦντα, ἐκείνῳ, ἔφη, δόσ· σχολάζει γὰρ ἤδη, ἐγὼ δὲ οὐδέπω.

ἀκούσασ Σεύθησ τὴν φωνὴν ἠρώτα τὸν οἰνοχόον τί λέγει. ὁ δὲ οἰνοχόοσ εἶπεν· ἑλληνίζειν γὰρ ἠπίστατο. ἐνταῦθα μὲν δὴ γέλωσ ἐγένετο. ἐπειδὴ δὲ προυχώρει ὁ πότοσ, εἰσῆλθεν ἀνὴρ Θρᾷξ ἵππον ἔχων λευκόν, καὶ λαβὼν κέρασ μεστὸν εἶπε·

προπίνω σοι, ὦ Σεύθη, καὶ τὸν ἵππον τοῦτον δωροῦμαι, ἐφ’ οὗ καὶ διώκων ὃν ἂν θέλῃσ αἱρήσεισ καὶ ἀποχωρῶν οὐ μὴ δείσῃσ τὸν πολέμιον. ἄλλοσ παῖδα εἰσάγων οὕτωσ ἐδωρήσατο προπίνων, καὶ ἄλλοσ ἱμάτια τῇ γυναικί.

καὶ Τιμασίων προπίνων ἐδωρήσατο φιάλην τε ἀργυρᾶν καὶ τάπιδα ἀξίαν δέκα μνῶν. Γνήσιπποσ δέ τισ Ἀθηναῖοσ ἀναστὰσ εἶπεν ὅτι ἀρχαῖοσ εἰή νόμοσ κάλλιστοσ τοὺσ μὲν ἔχοντασ διδόναι τῷ βασιλεῖ τιμῆσ ἕνεκα, τοῖσ δὲ μὴ ἔχουσι διδόναι τὸν βασιλέα, ἵνα καὶ ἐγώ, ἔφη, ἔχω σοι δωρεῖσθαι καὶ τιμᾶν.

ὁ δὲ Ξενοφῶν ἠπορεῖτο τί ποιήσει·

καὶ γὰρ ἐτύγχανεν ὡσ τιμώμενοσ ἐν τῷ πλησιαιτάτῳ δίφρῳ Σεύθῃ καθήμενοσ. ὁ δὲ Ἡρακλείδησ ἐκέλευεν αὐτῷ τὸ κέρασ ὀρέξαι τὸν οἰνοχόον. ὁ δὲ Ξενοφῶν ἤδη γὰρ ὑποπεπωκὼσ ἐτύγχανεν ἀνέστη θαρραλέωσ δεξάμενοσ τὸ κέρασ καὶ εἶπεν· ἐγὼ δέ σοι, ὦ Σεύθη, δίδωμι ἐμαυτὸν καὶ τοὺσ ἐμοὺσ τούτουσ ἑταίρουσ φίλουσ εἶναι πιστούσ, καὶ οὐδένα ἄκοντα, ἀλλὰ πάντασ μᾶλλον ἔτι ἐμοῦ σοι βουλομένουσ φίλουσ εἶναι.

καὶ νῦν πάρεισιν οὐδέν σε προσαιτοῦντεσ, ἀλλὰ καὶ προϊέμενοι καὶ πονεῖν ὑπὲρ σοῦ καὶ προκινδυνεύειν ἐθέλοντεσ·

μεθ’ ὧν, ἂν οἱ θεοὶ θέλωσι, πολλὴν χώραν τὴν μὲν ἀπολήψῃ πατρῴαν οὖσαν, τὴν δὲ κτήσῃ, πολλοὺσ δὲ ἵππουσ, πολλοὺσ δὲ ἄνδρασ καὶ γυναῖκασ καλὰσ κτήσῃ, οὓσ οὐ λῄζεσθαί σε δεήσει, ἀλλ’ αὐτοὶ φέροντεσ παρέσονται πρὸσ σὲ δῶρα. ἀναστὰσ ὁ Σεύθησ συνεξέπιε καὶ συγκατεσκεδάσατο μετ’ αὐτοῦ τὸ κέρασ.

μετὰ ταῦτα εἰσῆλθον κέρασί τε οἱοίσ σημαίνουσιν αὐλοῦντεσ καὶ σάλπιγξιν ὠμοβοείαισ ῥυθμούσ τε καὶ οἱο͂ν μαγάδι σαλπίζοντεσ. καὶ αὐτὸσ Σεύθησ ἀναστὰσ ἀνέκραγέ τε πολεμικὸν καὶ ἐξήλατο ὥσπερ βέλοσ φυλαττόμενοσ μάλα ἐλαφρῶσ.

εἰσῇσαν δὲ καὶ γελωτοποιοί. ὡσ δ’ ἦν ἥλιοσ ἐπὶ δυσμαῖσ, ἀνέστησαν οἱ Ἕλληνεσ καὶ εἶπον ὅτι ὡρ́α νυκτοφύλακασ καθιστάναι καὶ σύνθημα παραδιδόναι.

καὶ Σεύθην ἐκέλευον παραγγεῖλαι ὅπωσ εἰσ τὰ Ἑλληνικὰ στρατόπεδα μηδεὶσ τῶν Θρᾳκῶν εἴσεισι νυκτόσ· οἵ τε γὰρ πολέμιοι Θρᾷκεσ ὑμῖν καὶ ὑμεῖσ οἱ φίλοι. ὡσ δ’ ἐξῇσαν, συνανέστη ὁ Σεύθησ οὐδέν τι μεθύοντι ἐοικώσ.

ἐξελθὼν δ’ εἶπεν αὐτοὺσ τοὺσ στρατηγοὺσ ἀποκαλέσασ· ὦ ἄνδρεσ, οἱ πολέμιοι ἡμῶν οὐκ ἴσασί πω τὴν ἡμετέραν συμμαχίαν· ἢν οὖν ἔλθωμεν ἐπ’ αὐτοὺσ πρὶν φυλάξασθαι ὥστε μὴ ληφθῆναι ἢ παρασκευάσασθαι ὥστε ἀμύνασθαι, μάλιστ’ ἂν λάβοιμεν καὶ ἀνθρώπουσ καὶ χρήματα. συνεπῄνουν ταῦτα οἱ στρατηγοὶ καὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον.

ὁ δ’ εἶπε· παρασκευασάμενοι ἀναμένετε· ἐγὼ δὲ ὁπόταν καιρὸσ ᾖ ἥξω πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ τοὺσ πελταστὰσ καὶ ὑμᾶσ ἀναλαβὼν ἡγήσομαι σὺν τοῖσ θεοῖσ. καὶ ὁ Ξενοφῶν εἶπε·

σκέψαι τοίνυν, εἴπερ νυκτὸσ πορευσόμεθα, εἰ ὁ Ἑλληνικὸσ νόμοσ κάλλιον ἔχει· μεθ’ ἡμέραν μὲν γὰρ ἐν ταῖσ πορείαισ ἡγεῖται τοῦ στρατεύματοσ ὁποῖον ἂν ἀεὶ πρὸσ τὴν χώραν συμφέρῃ, ἐάν τε ὁπλιτικὸν ἐάν τε πελταστικὸν ἐάν τε ἱππικόν· νύκτωρ δὲ νόμοσ τοῖσ Ἕλλησιν ἡγεῖσθαί ἐστι τὸ βραδύτατον· οὕτω γὰρ ἥκιστα διασπᾶται τὰ στρατεύματα καὶ ἥκιστα λανθάνουσιν ἀποδιδράσκοντεσ ἀλλήλουσ·

οἱ δὲ διασπασθέντεσ πολλάκισ καὶ περιπίπτουσιν ἀλλήλοισ καὶ ἀγνοοῦντεσ κακῶσ ποιοῦσι καὶ πάσχουσιν. εἶπεν οὖν Σεύθησ·

ὀρθῶσ λέγετε καὶ ἐγὼ τῷ νόμῳ τῷ ὑμετέρῳ πείσομαι. καὶ ὑμῖν μὲν ἡγεμόνασ δώσω τῶν πρεσβυτάτων τοὺσ ἐμπειροτάτουσ τῆσ χώρασ, αὐτὸσ δ’ ἐφέψομαι τελευταῖοσ τοὺσ ἵππουσ ἔχων· ταχὺ γὰρ πρῶτοσ, ἂν δέῃ, παρέσομαι. σύνθημα δ’ εἶπον Ἀθηναίαν κατὰ τὴν συγγένειαν. ταῦτα εἰπόντεσ ἀνεπαύοντο. ἡνίκα δ’ ἦν ἀμφὶ μέσασ νύκτασ, παρῆν Σεύθησ ἔχων τοὺσ ἱππέασ τεθωρακισμένουσ καὶ τοὺσ πελταστὰσ σὺν τοῖσ ὅπλοισ.

καὶ ἐπεὶ παρέδωκε τοὺσ ἡγεμόνασ, οἱ μὲν ὁπλῖται ἡγοῦντο, οἱ δὲ πελτασταὶ εἵποντο, οἱ δ’ ἱππεῖσ ὠπισθοφυλάκουν· ἐπεὶ δ’ ἡμέρα ἦν, ὁ Σεύθησ παρήλαυνεν εἰσ τὸ πρόσθεν καὶ ἐπῄνεσε τὸν Ἑλληνικὸν νόμον.

πολλάκισ γὰρ ἔφη νύκτωρ αὐτὸσ καὶ σὺν ὀλίγοισ πορευόμενοσ ἀποσπασθῆναι σὺν τοῖσ ἵπποισ ἀπὸ τῶν πεζῶν· νῦν δ’ ὥσπερ δεῖ ἁθρόοι πάντεσ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ φαινόμεθα. ἀλλὰ ὑμεῖσ μὲν περιμένετε αὐτοῦ καὶ ἀναπαύσασθε, ἐγὼ δὲ σκεψάμενόσ τι ἥξω. ταῦτ’ εἰπὼν ἤλαυνε δι’ ὄρουσ ὁδόν τινα λαβών.

ἐπεὶ δ’ ἀφίκετο εἰσ χιόνα πολλήν, ἐσκέψατο εἰ εἰή ἴχνη ἀνθρώπων ἢ πρόσω ἡγούμενα ἢ ἐναντία. ἐπεὶ δὲ ἀτριβῆ ἑώρα τὴν ὁδόν, ἧκε ταχὺ πάλιν καὶ ἔλεγεν· ἄνδρεσ, καλῶσ ἔσται, ἢν θεὸσ θέλῃ·

τοὺσ γὰρ ἀνθρώπουσ λήσομεν ἐπιπεσόντεσ. ἀλλ’ ἐγὼ μὲν ἡγήσομαι τοῖσ ἵπποισ, ὅπωσ ἄν τινα ἴδωμεν, μὴ διαφυγὼν σημήνῃ τοῖσ πολεμίοισ· ὑμεῖσ δ’ ἕπεσθε· κἂν λειφθῆτε, τῷ στίβῳ τῶν ἵππων ἕπεσθε. ὑπερβάντεσ δὲ τὰ ὄρη ἥξομεν εἰσ κώμασ πολλάσ τε καὶ εὐδαίμονασ. ἡνίκα δ’ ἦν μέσον ἡμέρασ, ἤδη τε ἦν ἐπὶ τοῖσ ἄκροισ καὶ κατιδὼν τὰσ κώμασ ἧκεν ἐλαύνων πρὸσ τοὺσ ὁπλίτασ καὶ ἔλεγεν·

ἀφήσω ἤδη καταθεῖν τοὺσ μὲν ἱππέασ εἰσ τὸ πεδίον, τοὺσ δὲ πελταστὰσ ἐπὶ τὰσ κώμασ. ἀλλ’ ἕπεσθε ὡσ ἂν δύνησθε τάχιστα, ὅπωσ ἐάν τισ ὑφιστῆται, ἀλέξησθε. ἀκούσασ ταῦτα ὁ Ξενοφῶν κατέβη ἀπὸ τοῦ ἵππου.

καὶ ὃσ ἤρετο· τί καταβαίνεισ ἐπεὶ σπεύδειν δεῖ; οἶδα, ἔφη, ὅτι οὐκ ἐμοῦ μόνου δέῃ· οἱ δὲ ὁπλῖται θᾶττον δραμοῦνται καὶ ἥδιον, ἐὰν καὶ ἐγὼ πεζὸσ ἡγῶμαι. μετὰ ταῦτα ᾤχετο, καὶ Τιμασίων μετ’ αὐτοῦ ἔχων ἱππέασ ὡσ τετταράκοντα τῶν Ἑλλήνων.

Ξενοφῶν δὲ παρηγγύησε τοὺσ εἰσ τριάκοντα ἔτη παριέναι ἀπὸ τῶν λόχων εὐζώνουσ. καὶ αὐτὸσ μὲν ἐτρόχαζε τούτουσ ἔχων, Κλεάνωρ δ’ ἡγεῖτο τῶν ἄλλων. ἐπεὶ δ’ ἐν ταῖσ κώμαισ ἦσαν, Σεύθησ ἔχων ὅσον τριάκοντα ἱππέασ προσελάσασ εἶπε·

τάδε δή, ὦ Ξενοφῶν, ἃ σὺ ἔλεγεσ· ἔχονται οἱ ἄνθρωποι· ἀλλὰ γὰρ ἔρημοι οἱ ἱππεῖσ οἴχονταί μοι ἄλλοσ ἄλλῃ διώκων, καὶ δέδοικα μὴ συστάντεσ ἁθρόοι που κακόν τι ἐργάσωνται οἱ πολέμιοι. δεῖ δὲ καὶ ἐν ταῖσ κώμαισ καταμένειν τινὰσ ἡμῶν· μεσταὶ γάρ εἰσιν ἀνθρώπων. ἀλλ’ ἐγὼ μέν, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, σὺν οἷσ ἔχω τὰ ἄκρα καταλήψομαι·

σὺ δὲ Κλεάνορα κέλευε διὰ τοῦ πεδίου παρατεῖναι τὴν φάλαγγα παρὰ τὰσ κώμασ. ἐπεὶ ταῦτα ἐποίησαν, συνηλίσθησαν ἀνδράποδα μὲν ὡσ χίλια, βόεσ δὲ δισχίλιοι, πρόβατα ἄλλα μύρια. τότε μὲν δὴ αὐτοῦ ηὐλίσθησαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 3

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ζ, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION